The Billionaire's Prized Maid

Chapter 17

Naka ngiti si Valentine habang tinitignan niya si Colton na nag a ayos ng coat niya dahil papasok na ito sa trabaho niya.

“You look decent,” sambit ni Valentine. Ngumisi naman si Colton sa sinabi ng dalaga.

“Can you fix my tie for me?” Paki usap ni Colton. Tumango naman si Valentine agad at agad na inayos ang tie ni Colton. Lumapit ang dalaga kay Colton at sinimulan na niyang ayusin ang coat my binata.

“Dadalhan na kita mamaya ng lunch?” Tanong ni Valentine sa binata. Agad namang umiling si Colton sa sinabi ng dalaga.

“Not yet, I haven't hired a driver for you yet, ayokong mag commute ka,” sambit ni Colton. Napa tango naman si Valentine dahil wala namang saysay kung makikipag talo pa siya sa binata.

“Sure, just tell me when,” naka ngiting sambit ni Valentine at tinapos na ang pag aayos ng tie ni Colton.

“Maybe later, the driver will be here,” sambit ni Colton. Tumango naman si Valentine sa sinabi niya at lumayo nang ka unti sa binata para mapag masdan ang binata.

“You're good to go,” naka ngiting sambit ni Valentine. Tumango naman si Colton sa sinabi ng dalaga at ngumiti.

“I will be back before dinner,” sambit ni Colton. Tumango naman ang dalaga sa sinabi ng binata at pinanood niya itong lumabas ng bahay. Ilang sandali pa ay dumating sa may sala si lola Rita.

“Naka alis na ba si Colton, hija?” Naka ngiting tanong ni lola Rita sa dalaga. Agad namang tumango si Valentine sa matanda.

“Kaka alis lang po niya Lola, may nakalimutan po ba kayong sabihin sa kanya?” Naka ngitimg tanong ni Valentine sa matanda. Naka ngiti namang umiling si lola Rita sa dalaga.

“Wala naman hija, sinigurado ko lang dahil baka hindi siya tumuloy, alam mo naman iyon,” Naka ngiting sambit ni lola Rita. Ngumisi naman si Valentine at sa huli ay bahagya siyang na tawa,.

“Hindi po pwedeng hindi siya tumuloy Lola, pipilitin ko po siya,” naka ngising sagot ni Valentine. Na tawa naman ang matanda sa sinabi ng dalaga at bahagya niyang tinapik tapik ang balikat ng dalaga.

“Alam mo bang simula nang dumating ka ay malaki na ang pag babago ng apo ko? Dati ay hindi ko talaga na pipilit na lumabas, Kung napipilit ko man siyang mag simba ay minsan lang pero nang dumating ka ay palagi na siyang suma sama kapag linggo, tapos ngayon naman napa payag mo siyang sa kumpanya na mag trabaho,” naka ngiting sambit ni lola Rita. Naka ramdam naman nang saya si Valentine sa sinabi ng matanda.

“Ayoko lang po na ma hirapan siya sa trabaho niya lalo na kapag nandito siya sa bahay ay dumo doble po ang trabaho niya, kaya naman kung pwede naman siyang mag trabaho nalang sa may kumpanya niya ay gawin niya nalang po,” naka ngiting sambit ni Valentine.

“Tama ka hija, mahihirapan nga siya kapag patuloy siyang sa bahay nalang mag ta trabaho dahil nga kailangan niya rin minsan nang agarang aksyon sa ibang bagay sa kumpanya niya,” sambit ni lola Rita. Napa tango naman si Valentine sa sinabi ng matanda.

“Tama po kayo lola, buti nga po sobrang trusted ng mga employees niya ‘no” masayang sagot ni Valentine. Tumango naman si lola Rita sa sinabi ng dalaga.

“Oo nga hija, sabagay nandoon din kasi ang butler niya, siya ang namamahala sa kumpanya kapag nasa bahay siya kaya naman hindi siya nag aalala sa lagay ng kumpanya niya,” naka ngiting sagot naman mi Lola Rita habang nag babasa siya ng magazine.

“Kaya naman po pala,” naka ngiting sambit ni Valentine at bahagyang ngumiti. Masaya siya na maraming mapag kakatiwalaang tao si Colton sa paligid niya kaya hindi kailangang mahirapan ni Colton sa mga bagay bagay. N u

Pagka tapos nilang mag usap ay nag paalam na muna kay lola Rita dahil balak niya munang mag lakad lakad sa may labas ng bahay. Tutal ay dala naman niya ang wallet niya kaya naman naka labas na siya ng bahay.

Hindi alam ng dalaga kung saan siya pupunta dahil hindi pa naman niya na lilibot gaano ang kapaligiran ng labas ng bahay kaya naman napag desisyunan niyang mag lakad lakad muna para maging pamilyar siya sa mga lugar malapit sa bahay nila Colton.

Habang nag lalakad lakad siya ay may bigla siyang na kitang lalaking naka upo sa may puno, para itong walang malay kaya agad niya itong pinuntahan, agad siyang napa ngiwi nang ma kita niyang puro sugat ang mukha nito pero hindi naman ito nawalan ng malay kaya bahagyang lumapit si Valentine dito.

“Hello?” Sambit ng dalaga. Agad namang tumingala ang lalaki sa kanya, agad napansin ng dalaga na may itsura ito at hindi ito mukhang basta basta lang kahit na marami itong pasa sa mukha.

“W-water please,” nang hihinang sambit ng binata. Agad namang nag lakad ang dalaga sa malapit na nag titinda ng tubig, bumili rin siya ng pagkain para rito baka sakaling nagugutom siya.

“Here, drink this water,” sambit ni Valentine. Agad namang inabot ng lalaki ang bote ng tubig pero hindi pa man niya na aabot ang bote ay bumagsak na agad ang kamay nito kaya naman ang dalaga nalang ang nag adjust at dahan dahan niyang tinapat ang but as ng bote sa bibig ng lalaki at dahan dahan niyang tinaas ito para maka inom na ang lalaki.

Ilang minuto sila sa ganoong posisyon nang pa tigilan siya ng binata kaya naman inalis na niya ang bote at tinakpan nito.

“Nagugutom ka ba,” nag aalalang tanong ni Valentine sa lalaki.

Tumango naman ang lalaki kaya naman linulubos ng dalaga ang kabaitan niya ngayong araw.

“Susubuan kita,” sambit ni Valentine. Tumango naman ng marahan ang lalaki at hinintay na subuan siya ni Valentine.

Nag sandok ng pagkain si Valentine sa kutsara, sinigurado ni Valentine na hindi ganoon ka rami ang nasa kutsara para hindi mahirapan ang lalaki.

“What's your name,” tanong ng dalaga pagka tapos niyang subuan ang lalaki.

“Chester,” sambit nito. Tumango naman si Valentine sa sinabi ng binata.

“Nice to meet you Chester, I am Valentine. Naka tawag na ako ng ambulansya kanina kaya parating na sila ngayon kaya habang hini hintay ay kumain ka muna,” sambit ni Valentine. Tumango naman si Chester.

“Thank you, Valentine,” naka ngiwing sambit Chester. Halata sa mukha nito na nasasaktan siya kaya bahagya namang na tataranta si Valentine pero wala naman siyang ma gawa dahil wala naman halos tao rito kaya hindi niya ma dadala ang binata, wala ring sasakyan na duma daan.

“Wait lang ah, wala kasing duma daan na sasakyan pero malapit na siguro Yung ambulansya niyan,” sambit ni Valentine. Tumango naman si Chester sa sinabi ng dalag a.

“Don't worry, kaya ko naman,” sambit ni Chester na agad na ikina ngiwi ng dalaga.

“Kaya? Eh halos pa ngiwi ngiwi la nalang diyan,” sermon ng dalaga sa kanya. Na tawa naman si Chester sa sinabi ng dalaga.

“Do you live near here?” Nag tatakhang tanong ni Chester sa dalaga.

“Oo, sa may bahay nila Colton, alam ko namang hindi mo kilala pero gusto ko lang sabihin,’ sambit ni Valentine. Na tawa naman si Chester sa sinabi ng dalaga.

“I do know him actually,” nahihirapang sambit ni Chester. Napa tango naman si Valentine sa sinabi ng binata.

“What a small world, ano nga palang ginawa mo bakit ka sugatan?” Tanong ni Valentine habang pa upo sa harapan ni Chester.

“There are thieves who wants to extort some money, I fought back then this is what I get,” sambit ni Chester. Napa buntong hininga naman si Valentine sa sinabi ng binata at agad na naka ramdam ng awa sa sinapit mg binata.

“Grabe naman pala pinag daanan mo,” sambit ng dalaga. Tumango naman si Chester sa sinabi nito.

“They were so many kaya hindi ko rin kinaya,” sambit ni Chester. Tumango naman si Valentine sa sinabi nito.

“Dapat binigay mo nalang gusto niya,” naka ngusong sambit ni Valentine. Agad namang napa ngisi si Chester sa sinabi ng dalaga.

“Then I will not encounter you here? It seems like what happened is worth it because I saw you here,” sambit ni Chester, agad namang napa ngiwi si Valentine sa sinabi ng binata at pinigilan niya na hampasin ang binata dahil AAa sinabi nito.

“Puro kalokohan,” naka ngiwing sambit ni Valentine. Na tawa naman ang binata at pareho silang napa tingin sa may ambulansyang paparating.

“Ayan na ang ambulansya,” sambit ng dalaga at kalmadong tumayo, agad na dumating ang mga taong mag rerescue sa binata kaya tahimik na pinanood ni Valentine na dalhin sa stretcher ang binata,

“Visit when you have time,” bilin ng binata, tumango naman si Valentine kahit wala naman siyang balak na bisitahin ang binata dahil hindi naman niya kilala ito talaga kaya naman hahayaan niya nalang ang binata sa hospital, ang mahalaga ay na tulungan niya ito at alam niyang mapupunta na ito sa ma ayos na kalagayan.