ทิกเกอร์ปล่อยมือที่พันธนาการร่างเล็กออกพร้อมกับอุ้มเธอขึ้นพาดบ่าอย่างรวดเร็วแล้วเดินไปที่เตียงนอนที่ตอนนี้มีเสื้อผ้าของเธอกระจัดกระจายอยู่เต็มเตียง เขากวาดเสื้อผ้าพวกนั้นลงพื้นอย่างไม่ใยดีเสร็จแล้วก็เหวี่ยงเธอลงเตียงอย่างแรงจนคนตัวเล็กจุกตัวงอไปหมด จากนั้นตัวเขาเองก็ขึ้นไปคร่อมเธอเอาไว้พร้อมกับกดร่างให้แนบชิดไปกับลำตัวของคนตัวเล็กไม่ให้ขยับเขยื้อนไปไหน
" คุณทิกเกอร์คุณจะบ้าไปแล้วหรือไงทำอะไรของคุณ หยุดแกล้งฉันได้แล้ว หายใจไม่ออก ฉันไม่เล่นนะ "
ร่างเล็กบอกออกไปพร้อมกับร่างกายที่สั่นเทิ้มเริ่มกลัวเขาแล้วทำไมเขาถึงได้ป่าเถื่อนขนาดนี้ แล้วตอนนี้ก็ใกล้ถึงมื้อเที่ยงแล้วด้วยถ้าเกิดว่าใครมาเห็นเข้าคงไม่ดีแน่
" หึ เล่นหรอ แล้วใครบอกว่าฉันจะเล่น เอาจริงต่างหากมาทบทวนความหลังกันหน่อยเป็นไง "
ทิกเกอร์มองคนตัวเล็กด้วยความเจ็บปวดที่แล่นปราดประดุจกระแสไฟฟ้าลัดวงจร ในแววตาของเขาวูบหนึ่งสะท้อนความเจ็บป
