Chapter 45
Ayesha's POV
Habang naglalakad na kami ni Javadd ay nag-iisip pa rin ako ng paraan sa kung paano ako sa mga susunod na araw nang hindi umuuwi sa aming kaharian. Sa buong maghapon na magkasama kami ay iyon lang ang tanging nasa isip ko. May pagkakataon pa nga na halos hindi na ako makausap ni Javadd dahil sa lalim ng iniisip ko.
At ngayon nga na maghihiwalay naman kami ng uuwian ay iyon pa rin ang tanging nasa isip ko.
"Saan mo kita nais na ihatid?" tanong niya sa akin at huminto pa siya para lang maharap ako. Kaya huminto na rin ako para harapin siya.
"Dito na lang siguro ako, Javadd. Maraming salamat." Napakunot ang noo niya dahil sa sinabi ko. May kalayuan pa kasi ito sa lagusan ko kaya marahil ay nagtatakha siya kung bakit hanggang dito ko na lang nais na magpahatid.
"
