Hating You Before Loving You

Kabanata 3

Pero nagtagis ang bagang ko ng maalala ko ang ginawa niya sakin ngayon-ngayon lang.

"You..."

Halatang nguminginig sa galit ang boses ko pero hindi siya natinag sa masamang tingin ko sa kanya, mukhang aliw na aliw pa nga siya habang ang lahat namang nasa paligid namin ay tumahimik agad.

"Did I get your attention now?" Amused na sabi niya sakin.

Pinaningkitan ko siya ng mata. "Yes, you have my attention now, Mr. Thorne. Congratulations for ranking first. You should celebrate…"

Nagkibit balikat siya sa sinabi ko. "I don't like parties, and besides why would I celebrate anyway? Being ranked first is not a big deal to me."

Nagtagis ang bagang ko sa sinabi nito. Parang wala lang sa kanya ang pagiging top one niya habang sakin naman ay may halaga iyon para sakin. He doesn't deserve to be on top. He doesn’t deserve to be first!

Dahan-dahan akong lumapit sa kanya habang seryosong nakatingin sa mata niya. Tumigil ako hanggang sa magkadikit ang mga dibdib namin. I tiptoed to level my lips to his ears. I can smell his boyish scent but I disgard it in my thoughts. "Wala akong pakealam kung big deal man o hindi sayo ang pagiging top one, Mr. Thorne. Because it wont be long now until you get back to your proper place." I hissed while whispering. "Mark. My. Words..." Lumayo ako sa kanya.

Napangisi agad siya sa sanabi ko. "We will see." Kampante niyang sagot.

“Urgh!” Inirapan ko siya saka tinalikuran. He’s so freaking annoying!

"Tabi!" Pagtataboy ko sa mga estudyanteng nakaharang sa daraanan ko. Pupunta ako sa library para mag-aral. Pababaksakin ko si Ender sa susunod na semester!

And that was my goal ever since. Starting that day hindi ko na magawang umakyat ulit sa top one. Palagi nalang akong nalalamangan ng unggoy na iyon sa exams, quizzes, projects at pati na sa book reporting. He took my throne and crown away from me. Palagi nalang akong nagiging second sa rankings kada semester. Ginawa ko ang lahat para matalo siya pero patuloy parin akong nabibigo. No matter how hard I tried, my name will always appear on the second spot.

Ender took the only thing that gave my father pride. He also took my happiness when he replaced me as the top student. He ruined everything I worked so hard for in years! Labis na labis ang galit ko sa kanya na gusto ko siyang kumusin na parang papel. I want everything back! I want revenge.

That's why I made an oath to myself na hindi ako titigil hanggang sa mapatalsik ko siya. Hinding hindi ako matatahimik hanggang sa matupad yun.

By hook or by crook I will do anything. Kakapit ako sa patalim just to take back what was rightfully mine. Hindi ako madaling sumuko sa isang laban. Hindi.

***

3 Years Later... 

"Great party huh." Napalingon ako sa kumausap sakin. I smiled when I saw that it was Urdale. He's wearing a black tuxedo with his hair neatly brushed up from his forehead with no lose strands. He's looking gorgeous tonight like a prince you see in fairytales.

"Kanina ka pa jan?" tanong ko sa kanya. Tumango siya pagkatapos ay malapad akong nginitian.

"Kanina pa ako nandito sa tabi mo hindi mo lang ako naramdaman." He said playfully and I rolled my eyes.

Urdale and I, we’ve known each other since elementary days. Magaan ang loob ko sa kanya dahil hindi naman siya kagaya ng pinsan niyang si Ender na kinamumuhian ko talaga ng sobra.

He's kind, considerate and thoughtful like a fine gentleman. May pagkamakulit nga lang siya at paminsan-minsan ang hilig niyang landiin ako. Sinasabayan ko naman yung kaladian niya pero sa huli magkaibigan parin kami. Parang kapatid na rin ang trato ko sa kanya sapagka't wala naman akong kuya dahil ako ang panganay sa pamilya namin at kasama siya sa mga taong mahalaga para sakin.

Natahimik kami sandali ni Urdale. Nalibang ako sa pagmamasid sa mga bisita sa paligid ko. Pagbalik ng tingin ko kay Urdale ay naabutan ko siyang tinititigan ako.

"What?" taas kilay kong tanong sa kanya.

"What we're you thinking about?" Tanong niya sakin.

Tipid ko siyang nginitian. "Just having flashbacks, Urd." Sagot ko saka uminom ng champagne glass na hawak ko. After taking a sip sinipat ko ang laman ng baso at nakita kong malapit na palang maubos ang laman niyon.

I roamed my eyes around the party hall para maghanap ng server na pagala-gala para kumuha ng panibagong baso ng champagne. Kaarawan ko kasi ngayong gabi kaya may party. Magdidisisyete na kasi ako ngayong gabi kaya minabuti ni mama na pagandahin ang event. She prepared everything just for me with a little help from Daniella of course.

"Flashbacks? About who?" Kunotnoong tanong ni Urdale sakin.

Natawa ako, "Wala…"

"What?" Reklamo niya sakin. "C'mon, Jess. Tell me."

Napailing ako. "Hindi mo talaga ako titigilan 'no?" Tanong ko.

Ngumisi siya sakin, "Yes. Kaya sabihin mo nalang sakin para magkapeace of mind naman ako."

Pagak akong natawa. "Yeah right."

"I'm serious." Natawa din siya. "Nga pala, narinig kong a-attend daw ngayong gabi si Ender."

Nagtagpo ang kilay ko sa narinig. "Hindi siya imbitado dito, Urd."

Urdale chuckled at my words. "Inimbita mo ang buong student body pero ang pinsan ko lang ang hindi mo inimbita. That's harsh…" He said.

"Tsk. Wala akong pakealam."

"Kawawa talaga ang pinsan ko sayo."  Natatawang sabi ni Urdale sakin. "No wonder he's having a hard time with you." Mahinang bulong niya sa sarili kaya hindi ko siya narinig.

"Anong sabi mo?"

Nginitian niya lang ako. "Nothing. Anyway, wala ka bang nararamdamang kakaiba sa pinsan ko kahapon?" He asked.

Umarko pataas ang kilay ko. "Kakaiba?" Hmm. I don't know. This past few days kasi nagiging kakaiba na yung mga kilos ni Ender sa school. Hindi gaya nung dati.

He became so annoying than before na gusto ko siyang lunurin sa pool ng school kanina nang maunahan niya ako sa free style swimming practice. Bumilis pa kasi siya ng husto at ako naman ay natulala nalang sa kanya. "Sabihin mo nga sa akin." Pinaningkitan ko ng mata si Urdale. "May secret trainer ba yang pinsan mo?" I asked obviously fishing for information.

Todo iling sakin si Urdale, "Wala kaya. Talented lang talaga siya." Kumunot ang noo ko.

"Aw!" Daing ni Urdale ng batukan ko siya.

He's obviously hiding something.

"Kailan ka pa natutong magsinungaling sakin huh?" Pag-e-interrogate ko sa kanya.

"Hmm. Last week pa.” Binatukan ko nanaman siya ulit. “Aw!"

"Wag mo kong lokohin, Urdale. I'm being serious here." Seryosong sabi ko sa kanya.

Natigilan naman si Urdale sa sinabi ko. His expression becoming gravely serious…

"Everything about my cousin makes you serious, Jess. Nakikita mo ba ang mga pagbabago sa sarili mo when it concerns my cousin? It's like na hindi na kita kilala." He said.

I frowned at what he said and it hit something in me that made me think; nagbabago ba talaga ang ugali ko kapag ang pinaguusapan namin si Ender?

For me, I feel normal… Wala naman nagbabago sa akin…

Nawala lahat ng mga pinag-iisipan ko ng makarinig ako ng matinis na tili.

"Happy birthday, kambal!" Napalingon ako sa bumati sa akin and I smiled when I saw that it was Daniella, my twin sister.