15เมามาย

1245 Words

Killing me [EP 15] เมื่อสามหนุ่มเดินมาถึงลานจอดรถก็เจอเข้ากับเควินที่กำลังมีเรื่องกับผู้ชายคนหนึ่ง เพื่อนในกลุ่มไม่มีใครห้ามเพราะทุกคนรู้ถึงห้ามไปเควินก็ไม่ฟัง มาร์คปรายตาไปมองสาวชุดแดงรัดรูปที่ตอนนี้กำลังเมามายไม่ได้สติอยู่ในอ้อมแขนเพื่อนสาวสองของเธอ เหอะ! กินเหล้าเมาแถมยังแต่งตัวยั่วยวน ร่างสูงสาวเท้าเข้าไปดึงแขนของเควินไว้ ก่อนที่เรื่องจะบานปลายไปมากกว่านี้ “ไอ้มาร์คมึงไปส่งมะนาว” เควินดึงแขนมะนาวก่อนจะกระชากเข้าหาร่างสูงที่ยืนนิ่งอยู่ข้างๆ “ส่วนกูจะไปส่งกิ่ง” มาร์คยืนอึ้งกับร่างบางที่นอนอยู่ในอ้อมแขน เธอเมาจนไม่ได้สติ กลิ่นเหล้าลอยฉุนขึ้นมาเตะจมูกโด่งของเขาทันที “นี่เธอกินหรืออาบ” “อะ...เออ เจด้าฝากไปส่งมะนาวหน่อยนะคะ เดี๋ยวเจด้านั่งแท็กซี่กลับ” มือหนาของเพื่อนสาวสองเอื้อมไปบีบแก้มของคนที่เมาอยู่ในอ้อมอกของมาร์ค “เดี๋ยวอาจารย์มาร์คไปส่งนะ” “...” มาร์คไม่พูดอะไรก่อนจะอุ้มร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาว แล้วสาวเท้าไปยังรถสปอร์ตสีเหลืองที่จอดอยู่โรงรถทันที หน้สหล่อก้มมองเสี้ยวหน้าหวานของคนในอ้อมอก ก่อนจะพ่นลมหายใจด้วยความหงุดหงิด “กินเหล้าแล้วดูแลตัวเองไม่ได้ คราวหน้าไม่ต้องมา” เขาเค้นน้ำเสียงรอดไรฟันก่อนจะไล่สายตามองไปทั้วเรือนร่างของหญิงสาว “แล้วดูชุดสิ คอยดูกลับไปฉันจะเผาทิ้ง!” “อื้อ~” คนเมายกมือโอบรัดต้นคอแกร่ง จนร่างสูงชะงักงัน “เจ้าชายของหนู~” “...” เสี้ยวหน้าหล่อก้มมองคนที่หลับตาพริ้ม “เจ้าชายบ้าอะไร” “ก็คุณไง เจ้าชายของหนู~” จุ๊บ! คนเมายื่นหน้าไปจูบแก้มสาก ก่อนจะทิ้งหัวลงในอ้อมแขนแกร่งเหมือนเดิม ในขณะที่คนโดนหอมแก้มนิ่งราวกับโดนคำสาป เป็นครั้งแรกที่เธอหอมแก้มเขา เอาจจะเป็นเพราะเธอเมาแล้วไม่ได้สติ เลยคิดว่าเขาคือเจ้าชายของเธอ ตุ๊บ! ชายหนุ่มวางร่างบางอย่างเบามือก่อนจะคาดเข็มขัดนิรภัยให้ ตอนนี้สายเสื้อของเธอมันตกหล่นไปอยู่ที่เอว ส่งผลให้หน้าอกคู่งามที่อยู่ภายใต้บราปีกนกโผล่มาทักทายเขา “ให้ตายเถอะ!” เขาพยายามกัดฟันระงับอารมณ์ก่อนที่จะมีอะไรกับเธอบนรถ “ฉันเกลียดชุดนี้จัง” ร่างสูงเดินอ้อมมายังฝั่งคนขับก่อนจะเปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่งสงบสติอารมณ์ที่มันกำลังเตลิดเปิดเปิง “ขอบคุณที่ช่วยหนูวววว~” ร่างบางบนพรึมพรัม เหมือนกำลังขอบคุณใครซักคน “นี่เมาหรือผีเข้ากันแน่วะ” มาร์คพ่นลมหายใจ ก่อนจะก้มลงไปมองเสี้ยวหน้าหวานที่เมามายไม่ได้สติ เขาคุ้นหน้าเธอแต่เขากลับจำไม่ได้ว่าเคยเจอเธอที่ไหน ตั้งแต่เจอเธอครั้งแรกที่มหาลัยเขาพยายามคิด ว่าเคยเจอคนตัวเล็กที่ไหนแต่ก็คิดไม่ออก “เฮ้อ...ฉันจะอดใจได้ไหม” ร่างสูงพ่นลมหายใจ เมื่อคนตัวเล็กเอนหัวมาซบลงที่ไหล่ของเขา ชุดเดรสสีแดงที่เธอใส่หลุดลุ่ยจากไหล่บางไปกองอยู่ที่เอว “อุ๊บ!” ร่างบางที่ซบลงบนไหล่แกร่ง ทำท่าพะอืดพะอมเหมือนคนจะอ้วก “เฮ้ย! อย่ามาอ้วกใส่รถฉันนะเว้ย!” มือหนาดันศรีษะเล็กทุยของเธอไปไว้ที่เบาะเหมือนเดิม ตุบ! แต่คราวนี้ศรีษะของคนตัวเล็กกลับฟุบลงมายังเป้าของเขาแทน “ให้ตายเถอะ!” ร่างสูงกัดฟันข่มอารมณ์ที่มันกำลังเดือดพล่าน “ถ้าฉันเอาคนเมา อย่าหาว่าใจร้ายก็แล้วกัน” บรื้นนน~ ร่างสูงรีบเคลื่อนรถออกไปด้วยความเร็วสูงเขาอยากไปถึงคอนโดเร็วๆ เพราะตอนนี้น้องชายของเขาแข็งตัวขึ้นมาดื้อๆ จนมันปวดเกร็งไปหมด ใบหน้างามยังฟุบหลับที่เป้ากางเกงนูน เขารู้สึกได้ว่ามังการที่มันกำลังแข็งตัวกระทบกับจมูกเล็กของเธอขึ้นลงตามจังหวะการโยกของรถ “อย่ามายั่วกันแบบนี้นะ!” คนเมาไม่รู้ตัวว่าตอนนี้กำลังทำให้อารมณ์ของใครบางคนพุ่งจนถึงขีดสุด “อื้อ~” คนตัวเล็กครางในลำคอกับเป้ากางเกงเขา “อึบ! อย่าขยับ!” ร่างสูงกัดฟันกรอก เมื่อเธอใช้หน้างามถูเข้ากับเป้าที่มันกำลังแข็งตัว “นุ่มจางงง~” เสียงหวานพรึมพรัมกับเป้าของเขาราวกับได้เอาหน้าหนุนหมอนนุ่มๆ “อ๊ะ! อย่ากัด” มาร์คร้องเสียงหลงเมื่อคนเมาอ้าปากงับมังกรใหญ่ของเขาเบาๆ จนร่างสูงต้องรีบจอดรถข้างทางทันที หน้าหล่อก้มมองคนที่ฟุบหลับอยูู่ตรงเป้ากางเกง จะทำยังไงต่อดี จะเอาตอนนี้หรือจะรอให้ถึงห้องก่อน มือใหญ่จับศรีษะเล็กทุยขึ้นหมายจะให้เธอลุกนั่งดีๆ “อุ๊บ!” ร่างบางกลับรู้สึกพะอืดพะอม “เฮ้ย! อย่านะ!” แหวะ! ~ แต่ไม่ทัน...เธออ้วกใส่เป้าของเขาเรียบร้อย กลิ่นอ้วกคละคลุ้งเต็มรถจนเขาต้องรีบเปิดประทุนรถ “ให้ตายเถอะมะนาว!” มาร์คสบทอย่างหัวเสีย เขาไม่ชอบให้รถของเขาสกปก แต่วันนี้กลับต้องมาเปื้อนอ้วกของหญิงสาว “คอยดูนะ ส่างเมาเมื่อไหร่ฉันจะคิดบัญชี!” มือหนาควานหาทิชชูมาเช็ดอ้วกออกจากกางเกงราคาแพง ก่อนจะเคลื่อนหัวร่างบางไปไว้ยังที่นั่งข้างคนขับแล้วปรับเบาะลงให้เธอนอน ในขณะที่ร่างบางทิ้งตัวไม่ได้สติไปแล้ว “เออ...นอนไปเลย ถ้าตื่นมาแล้วอ้วกอีก ฉันทิ้งเธอข้างทางแน่” มือหนาใช้ทิชชูเช็ดอ้วกออกจากหน้างามอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะบึ้งรถกลับคอนโดทันทีเพื่อไปอาบน้ำชำระคราบอ้วกของหญิงสาว ฟุบ~ เขาจัดการวางหญิงสาวไว้ที่โซฟา ก่อนจะใช้มือตบหน้าเธอเบาๆ เพื่อเป็นการปลุก “นี่เธอ...ตื่น!” แต่คนตัวเล็กกลับเงียบกริบ “ให้ตายเถอะ ทำไมฉันต้องมาดูแลคนเมาด้วยวะ” มือหนาจัดการถอดชุดเดรสที่มันเปื้อนอ้วกออกก่อนจะเอาไปทิ้งลงถังขยะ ร่างสูงยืนมองคนที่นอนเปือยอยู่บนโซฟา เขาไม่ชอบผู้หญิงตัวเล็ก แต่ทำไมพอเป็นเธอกลับน่ามองไปแทบทุกส่วน หน้าอกที่ใหญ่เกินตัว เอวคอดกิ่ว สะโพกผายเด้งงอน แถมหน้าก็ยังน่ารักราวกับตุ๊กตา มาร์คย่อตัวลงมองเสี้ยวหน้างามที่หลับตาพริ้ม ก่อนจะพิจารณาอีกรอบ เขาคุ้นหน้าของเธอมาก เหมือนเคยเห็นที่ไหนซักแห่งแต่ก็จำไม่ได้ นิ้วใหญ่ไล้ไปที่ปากอวบอิ่มที่แต่งแต้มสีด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อน ก่อนที่ร่างสูงจะคลี่ยิ้มออกมาแต่ก็ต้องหุบยิ้มทันทีเมื่อสมองดันไปคิดอีกเรื่องหนึ่ง เธอเมาแล้วเป็นแบบนี้ตลอดเลยหรอ แล้วถ้าผู้ชายที่พาเธอกลับไม่ใช่เขา ป่านนี้จะเป็นยังไง ผู้หญิงอะไรไม่ระมัดระวังตัว “ตื่นขึ้นมามีเรื่องต้องเคลียร์กันยาวแน่!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more