08 เสร็จกิจ Nc!

1100 Words

Killing me [EP 8] “แน่นจัง อ๊าส์ ซี๊สส~” ร่างสูงกำลังเมามันส์กำร่องสวาทที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเลืิดแห่งความบริสุทธิ์ของหญิงสาว พลัก! พลัก! พลัก! สะโพกแกร่งเร่งความเร็วเป็นจังหวะ จนคนตัวเล็กแทบปลิวจากแรงกระแทก “อ๊ะ! หนูเจ็บ! พอได้แล้วค่ะ ฮึก~” ไม่ว่าเธอจะขอร้องอ้อนวอนยังไง ร่างสูงก็ยังไม่หยุดกระทำชำเราเธอ “ทีนี้รู้หรือยังว่าฉันไม่ได้เป็นเกย์!” ร่างสูงเปลี่ยนจังหวะกระแทกถี่ขึ้น จนร่างบางร้องครางไม่เป็นส่ำ ตับๆๆๆๆ ~ “อ๊ะ หนูจุก ท่านี้ลึกเกินโอ้วว~” ร่างบางเผลอแอ่นกายรับแรงกระแทกจากร่างสูง เพราะเธอจุกจนแทบจะทนไม่ไหว “ต้องทำบ่อยๆ เธอจะได้ชิน โอ้ว!” มาร์คร้องเสียงหลงเมื่อกลีบกุหลาบงามตอดรัดน้องชายเขาจนมันรู้สึกเสียววาบไปทั้งตัว “ท่าทางวันนี้จะยาว” “มะ...ไม่ พรุ่งนี้หนูมีเรียน อ๊ะ!” “ฉันก็มีสอนเหมือนกัน” แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! เสียงน้ำรักจากรางบางผสมเลือดแห่งความบริสุทธิ์ของเธอ สร้างความฟินให้กับร่างสูงที่เคลื่อนไหวอยู่ข้างบนเป็นอย่างมาก “โอ้ย! ไม่เอา ท่านี้จุก” ร่างบางเกร็งขา เมื่อคนตัวสูงเปลี่ยนท่าจับขาเธอพาดบ่า “อื้อออ~ จุก” “ท่านี้ลึกไปหรอ แต่ฉันชอบ โอ้วว~” ร่างสูงอัดสะโพกสอบเข้ากับกลีบกุหลาบงามที่มันทั้งบวมและแดง จนร่างบางเผลอกัดปากตัวเองเพื่อบรรเทาความเจ็บ จนตอนนี้เธอก็ยังไม่ชินกับขนาดของเขา “อ๊ะ! ช้าๆ ค่ะ หนูจุก~” มะนาวอ้อนวอนเมื่อเขาเร่งความเร็วจนเธอแทบหายใจไม่ทัน “จะช้าจะเร็วเธอก็จุกอยู่ดี อ๊าส์” ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เขาชักจะติดใจร่างกายของเธอแล้ว ไม่ผิดหวังที่เขาแอบตามเธอมาตั้งแต่ร้านอาหาร จังหวะรักเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนร่างบางแทบสลบไสล ร่องสวาทของเธอคงฉีกขาดไม่มีชิ้นดี จมูกเล็กได้กลิ่นคาวเลือดของตัวเองคลุ้งเต็มห้อง “ฮึก พอแล้ว....หนูเจ็บ” รางบางอ้อนวอน ตอนนี้ผ่านมาชั่วโมงกว่าแล้วเขาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด “อ๊าส์ ถ้าเธอจะเสร็จก็เสร็จก่อนเลย ฉันยังไม่เสร็จ” มาร์คยังคงเมามันส์กับร่องสวาท และไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนก็ไม่รู้อาจเป็นเพราะไม่ได้ปลดปล่อยนานเพราะทำแต่งาน “คุณมาร์คใจร้าย~” “เธอต่างหากที่ใจร้าย จะชิ่งเสร็จก่อนฉัน...โอ้วซี้สส~” ตับ! ตับ! ตับ! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง แก่นกายสาวเปียกชื้นไปด้วยน้ำหล่อลื่นผสมกับเลือด เธอตกเป็นของเขาแล้วเรียบร้อยแล้ว “อ๊าส์~ จะเสร็จแล้ว” ร่างโพกแกร่งเร่งจังหวะ จนคนใต้ร่างเสียงหายเป็นจังหวะตามแรงกระแทก “อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ!” ในขณะที่ร่างสูงกำลังเร่งจังหวะ ร่างบางเกิดความรู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ “หนูรู้สึกเหมือนฉี่กำลังจะแตก อ๊ะ!” “อ๊าาา ปล่อยมันออกมา เธอกำลังจะเสร็จแล้ว...เสร็จพร้อมกัน” ร่างสูงน้ำเสียงแหบพร่า ในขณะที่ร่างบางส่ายหัวไปมาด้วยความเสียว เขาและเธอมองเห็นปลายทางอยู่รำไร ก่อนจะรีบเร่งจังหวะเพื่อไปให้ถึงแสงสว่างนั้น พลัก! พลัก! พลัก! จนกระทั่ง.... “อ๊าส์/อ๊าาา~” ทั้งสองถึงจุดหมายปลายทางพร้อมกัน ทั้งห้องได้ยินเพียงเสียงหอบหายใจของเขาแล้วเธอ แก่นกายยังคงแช่ในร่องสวาท “ยะ...อย่าปล่อยใน!” “ไม่ทันแล้ว อ๊าส์” ร่างสูงปล่อยน้ำรักในร่องสวาท จนมันเอ่อล้นออกมาไหลลงตามต้นขางาม “อื้ออ ทำไมน้ำเยอะแบบนี้” เขาจ้องไปที่แก่นกายที่แช่อยู่ในกลีบดอกกุหลาบ ก่อนจะดึงมันออกมา ส่งผลให้น้ำรักที่เขาปล่อยทะลักออกมาราวกับเขื่อนนแตก “...” ร่างสูงนั่งมองร่องสวาทที่มันเป็นรูโบ๋โดยฝีมือของเขา ก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจที่เขาได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ “หยิบทิชชูให้หน่อยค่ะ” ร่างบางที่ยังโดนมัดอยู่บอกชายหนุ่มโดยไม่หันมามองหน้า ไม่รู้ว่าจะโกรธหรืออายดี “...” ร่างสูงไม่ตอบ แต่ลุกเดินไปหยิบทิชชูมาให้ “คะ...คุณจะทำอะไรน่ะ” คนโดนมัดร้องถามเมื่อเห็นเขาดึงทิชชูออกมาสี่ห้าแผ่น “เช็ดให้เธอไง มือโดนมัดอยู่จะเช็ดยังไง” “คุณก็แก้มัดให้หนูสิ เดี๋ยวหนูเช็ดเอง” “...” มาร์คไม่ตอบ แต่กลับแยกขาเรียวยาวออก ก่อนจะลงมึงเช็ดน้ำรักที่มีเลือดของเธอผสมออก “อื้อหือ...เป็นรูโบ๋เลย แฮะ” “เพราะใครกันล่ะ” ร่างบางหน้าแดงเมื่อเขายังคงจ้องส่วนนั้นของเธอ “ถ้ามันอักเสบขึ้นมา เดี๋ยวฉันซื้อยามาทาให้” “ไม่ต้องค่ะ คุณช่วยแก้มัดหนูหน่อย หนูจะไปอาบน้ำ” ร่างสูงยอมทำตามอย่างว่าง่าย เขาสังเกตุเห็นรอยแดงบริเวณข้อมือเล็กที่เกิดจากการเสียดสีของเนคไท “...” มาร์คนั่งนิ่ง แต่มองการกระทำของเธอไม่วางตา คนตัวเล็กรีบยกผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างเปือยเปล่าเพื่อหลบหลีกสายตาคม “ไม่ต้องอายหรอกเห็นหมดทุกซอกทุกมุมแล้ว” “หนู ไม่ใช่คุณนะ” ร่างบางก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย “เสร็จแล้วก็กลับไปสิคะ หนูรู้แล้วว่าคุณไม่ได้เป็นเกย์” “เอาเสร็จก็ไล่ฉันเลยเหรอ ให้พักเหนื่อยบ้างสิ” คนตัวสูทำหน้าทะเล้น “ถ้าไม่กลับหนูจะไปอาบน้ำค่ะ หวังว่าออกมาแล้วจะไม่เห็นหน้าคุณ อ๊ะ!” ร่างบางทรุดลงบนที่นอนทันทีที่ยืนขึ้น เธอรู้สึกแจ็บแปร๊บบริเวณท้องน้อย และรู้สึกแสบแก่นกายเป็นอย่างมาก “หึ...” แต่คนที่เป็นต้นเหตุกลับหัวเราะในลำคอ “คงจะเป๋ไปอีกหลายวัน ไม่เก่งเหมือนคำพูดเลย” “หนูไม่ใช่คนร่านเหมือนคุณ ซี๊ด~” มือบางยกขึ้นกุมบริเวณท้องน้อย “คุณได้หนูสมใจแล้ว หวังว่าเรื่องของเราจะจบนะคะ” คนตัวเล็กมองร่างสูงไม่วางตา เธอไม่คิดเลยว่าภายใต้ใบหน้าอันแสนเย็นชา เขาจะเป็นคนหื่นและกวนบาทาขนาดนี้ แต่ทำไมหัวใจเจ้ากรรมกลับเต้นแรงเมื่อได้สบกับดวงตาคู่นั้น “แล้วถ้าฉันบอกว่าไม่ล่ะ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more