Killing me ep 26
“จะกินอะไรไหม” นิ้วใหญ่ยกขึ้นเกลี่ยปอยผมดำขึ้นไปทัดไว้บนหู ในขณะที่อีกคนละสายตาจากการอ่านหนีงสือเพราะโดนคนตัวสูงรบกวนสมาธิ
“คุณหิวหรอคะ”
“ไม่เท่าไหร่” ร่างสูงสบตาคนตัวเล็กไม่วางมะนาวเป็นคนมีเสน่ห์และน่ามองมาก
มากจนเขาอยากจะเก็บเธอไว้ไม่ให้ไปไหน
“สั่งอาหารมากินก็ได้ค่ะ ปกติเราก็ไม่ออกไปทานอาหารข้างนอกอยู่แล้ว” เธอไม่ได้เบื่อที่ต้องอยู่แต่ในห้องกับเขาทั้งวัน เพราะปกติหลังจากที่เขาไปรับกลับจากร้าน พอถึงห้องก็ไม่ได้ออกไปไหนเลย ส่วนวันหยุดบางครั้งเขาก็เข้าบริษัท
“อยู่ห้องทั้งวันกลัวว่าเธอจะเบื่อไง” มือหนาลูบหัวคนตัวเล็กด้วยความเอ็นดู
“ปกติเราก็ไม่ได้ออกไปไหนอยู่แล้ว” บางครั้งก็อดที่จะน้อยใจไม่ได้ เธอเหมือนนกในน้อยกรงทองไม่มีผิดไม่สามารถเดินเคียงข้างเขาในที่สาธารณะได้
“อยากไปไหนไหมล่ะ”
“ไปได้หรอคะ” ร่างบางวางหนังสือลงบนหน้าตัก ก่อนจะหันขวับไปมองร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ
