พลาดรัก เด็กฝึกงาน

พักร้อน

“เรื่องนั่นคุณไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมโทรเช็กกับทางคุณไดมอนด์ให้ อีกอย่างที่ที่ ผมจะให้คุณไป ก็อยากรบกวนให้คุณพาภาวินทร์ไปดูแลลูกค้าที่นั่นด้วย” บอสใหญ่อธิบายถึงแผนการที่วางเอาไว้ เขามีลูกค้าอยู่ที่ภูเก็ตสามราย จึงถือโอกาสให้ริต้าไปทักทาย ดูแลด้วย

“เออ...ริต้าไปกับรุณีดีกว่าค่ะ” ถึงแม้เขาจะไม่มาวุ่นวายกับเธอแล้ว แต่ก็ไม่อยากที่จะไปด้วยกันอยู่ดี

“ทำไมหล่ะ มีอะไรรึเปล่า” สายตาคมจ้องอย่างจับผิด

“คือผู้หญิง ผู้ชายเดินทางไปด้วยกัน คนอื่นจะมองไม่ดี ริต้าว่าให้ริต้าไปคนเดียวหรือไปกับรุณีดีกว่าค่ะ” ริต้าเสนอความคิดเห็น ที่ทำให้บอสใหญ่พอที่จะเดาเหตุการณ์ได้ว่าอาจจะเกิดเรื่องซุบซิบนินทาได้

“เอาอย่างนี้คุณไปพักผ่อนก่อนหนึ่งอาทิตย์ก่อนที่จะเข้าพบลูกค้า ผมถึงจะให้ภาวินทร์บินตามไปทีหลัง เมื่อเสร็จงานแล้วภาวินทร์ก็กลับมาทำงานต่อ ส่วนคุณก็หยุดพักผ่อนต่อจนครบกำหนด คุณคิดว่ายังไง” บอสใหญ่ถามความเห็น ที่เขาไม่ให้ริต้าไปกับรุณี เพราะรุณีจะต้องอยู่รับงานและคอยประสานงานแทนริต้า

“ได้ค่ะ แล้วจะให้ริต้าออกเดินทางเมื่อไรค่ะ” ในเมื่อบอสต้องการให้ภาวินทร์ไป เธอก็ไม่อยากจะขัดใจ

“อีกหนึ่งอาทิตย์”

“ได้ค่ะ ริต้าจะจัดการทุกการให้เรียบร้อย” ริต้ารับคำสั่งแล้วออกจากห้อง รีบกลับมาทำงานของตัวเองให้เรียบร้อยก่อนเดินทาง

นี่จะเป็นครั้งแรกที่เธอได้หยุดงานยาวถึงหนึ่งเดือนเต็ม เธอทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าต้องเตรียมตัวยังไง

(ข้อความ)

“พวกแก ฉันได้ลางานยาวหนึ่งเดือนเป็นโบนัสที่ฉันปิดจ๊อบลูกค้ารายใหญ่ได้” ริต้าส่งข้อความหาเพื่อนๆ ของเธอ

“กรี๊ดดด....ดีงาม ฉันอยากหยุดแบบนี้บ้าง แล้วแกจะไปที่ไหน แพลนที่เที่ยวรึยัง” พลอยถามอย่างตื่นเต้น

“บอสจองตั๋วเครื่องบิน และที่พักไว้ให้แล้วแก ฉันเดินทางอาทิตย์หน้าไปภูเก็ต” ริต้าบอกรายละเอียดให้เพื่อนฟัง

“โหหหห....บินฟรี ที่พักก็ฟรีแถมเงินเดือนก็ได้เหมือนเดิม บอสแกโค*รใจดีอ่ะ เขาจะรับพนักงานเพิ่มมั้ย ฉันจะรีบไปสมัคร” อุ้มถามอย่างสนใจ

“พวกแกหยุดตื่นเต้นก่อน ช่วยฉันคิดหน่อยซิว่าไปทะเล ฉันต้องเตรียมอะไรไปบ้าง แล้วต้องไปเที่ยวที่ไหน พวกแกก็รู้ว่าฉันไม่เคยไปเที่ยวไหนเลยตั้งแต่พ่อแม่เสียตั้งแต่เด็ก”

ริต้าสูญเสียพ่อแม่จากอุบัติเหตุตั้งแต่เธออายุได้สิบขวบ แล้วเธอต้องไปอยู่กับน้องสาวของแม่ จนเรียนจบมัธยมปลาย พอเธอสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้เธอก็ขอทุนและทำงานพิเศษ ดูแลตัวเองจนเรียนจบ

เธอเข้ามาทำงานที่บริษัทนี้ เพราะได้มีโอกาสมาฝึกงาน เธอขยันตั้งใจจนได้เข้ามาทำงานที่นี่ และส่งเงินไปให้น้าสาวที่เลี้ยงดูเธอมา ตั้งแต่เธอออกมาใช้ชีวิตคนเดียว เธอก็แทบไม่ได้กลับไปเยี่ยมน้าสาวเลย จะมีก็โทรคุยกันบ้างนานๆ ครั้ง

“โอเคๆ ไม่ต้องมาดึงดราม่า เอางี้นะ อย่างแรกแกไปช็อปปิ้งกับพวกฉันก่อน แล้วที่เหลือฉันจะบอกแกเอง” พลอยตัดบทบอกเพื่อนสาวแล้วนัดวันกันเพื่อไปซื้อเสื้อผ้า และของใช้จำเป็น

วันเดินทาง

ริต้าออกเดินทางจากสนามบินสุวรรณภูมิ ไปลงที่ท่าอากาศยานนานาชาติภูเก็ตด้วยชุดสบายๆ เมื่อลงจากสนามบินก็มีรถของโรงแรมมารอรับ เช็กอินทุกอย่างเรียบร้อยก็ไปที่ห้องพัก

ห้องที่เธอพักเป็นห้องสวีท แยกออกมาหลังเดียว เปิดประตูระเบียงออกมาจะมีอ่างจาคุชชี่ขนาดใหญ่ ทอดสายตาออกไปก็เป็นริมหาดส่วนตัว ทะเลซัดขึ้นฝั่งเสียงดังไม่หยุด ลมพัดอ่อนๆเย็นสบาย

“ว้าววว สวยจังเลย” ริต้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปบรรยากาศโดยรอบของโรงแรมหรู

(โทรศัพท์รวมสาย)

“พวกแก ดูห้องพักฉันซิ มันเริ่ดมาก บอสฉันโค*รใจดีอ่ะ” ริต้ายกโทรศัพท์ที่เปิดกล้องถ่ายบรรยากาศให้เพื่อนๆ ดู

“ว้าววว แกสวยมาก นี่มันโรงแรมหกดาวเลยนะเนี่ย แกใส่บิกินี่ถ่ายรูปส่งมาให้ฉันดูด้วยนะ กรี๊ดดด...ฉันอยากไปด้วย” พลอยส่งเสียงตื่นเต้นออกมาไม่หยุด

“ริต้า แกทำบุญด้วยอะไร ทำไมเจ้านายแกดีขนาดนี้ บรรยากาศสุดโรแมนติก ถ้ามีผู้ไปด้วยจะสุดยอดมากเลยแก” อุ้มพูดพร้อมเสนอให้เธอหาหนุ่มฝรั่งแถวนั้น ทำเอาริต้านิ่งเงียบไปเลย ทำเธอใจลอยไปคิดถึงเด็กหนุ่มหน้าคมยิ้มหวาน

“แกเงียบทำไมริต้า หรือแกเจอหนุ่มหล่อแล้ว” อุ้มเอ่ยแซวเพื่อนสาว

“บ้า ไม่มี เออๆ ฉันไปถ่ายรูปเล่นก่อนนะ”

“รีบวางเชียวนะ มีอะไรปิดบังพวกฉันรึเปล่าว” พลอยถามอย่างจับผิด

“จะบ้าเหรอ ฉันก็แค่เหนื่อยเลยว่าจะไปพักหน่อย แค่นี้นะ” ริต้ารีบวางสายจากเพื่อนสาว เพราะกลัวจะมีพิรุธ

ริต้าเก็บของใส่ตู้เสื้อผ้า เครื่องสำอางเอามาวางเรียงไว้ที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งอย่างเรียบร้อย ต้องอยู่ที่นี่ตั้งหนึ่งเดือน เธอจึงเตรียมของมาเต็มกระเป๋าใบใหญ่

ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นชุดเดรสกระโปรงสั้น บิกินี กางเกงขาสั้น ที่เพื่อนสาวช่วยกันเลือกให้เธอ และมีชุดทำงานติดมาสามชุด เพราะต้องเข้าพบลูกค้า

เธอใช้ชีวิตพักผ่อนอย่างมีความสุข ตื่นมาไม่ต้องคิดเรื่องงาน ออกไปทำกิจกรรมต่างๆ ของทางโรงแรมที่จัดเตรียมไว้ ถึงจะต้องออกไปเที่ยวคนเดียว มีเหงาบ้าง แต่เธอก็พูดคุยทักทายกับนักท่องเที่ยวต่างชาติที่เจอกันในโรงแรมหรือบนเรืออย่างเป็นกันเอง

จนเวลาล่วงเลยเข้าวันที่ห้าของการมาพักผ่อน วันนี้เธอตั้งใจว่าตอนบ่ายจะใส่บิกินี่สีส้มตัวจิ๋ว ไปนอนอาบแดดอยู่ที่ชายหาดหลังห้องพัก เพราะบริเวณนี้ไม่ค่อยมีใครเดินเพ่นพ่าน

ขณะที่กำลังนอนหลับอย่างสบายใจ เธอก็รู้สึกเหมือนมีใครมายืนอยู่ข้างๆ จึงหยิบหมวกที่บังหน้าออก มองเลื่อนจากเท้าไล่ขึ้นไปด้านบน ก็ต้องตกใจสุดขีด

“ภาวินทร์ นายมาได้ยังไง” เธอตกใจจนลืมตัวว่าตอนนี้เธอใส่เพียงบิกินี่ตัวจิ๋ว หน้าอกอวบสวยปรากฏอยู่เต็มตาของเขา

“ว๊ายยย....อย่ามองนะ หลับตาเดี๋ยวนี้” หญิงสาวร้องพร้อมควานหาอะไรมาปิด

“พี่จะร้องทำไม ทำยังกับว่าผมไม่เคยเห็น” เด็กหนุ่มพูดพร้อมส่งสายตายิ้มหวานมาให้อย่างเคย

“หยุด อย่าพูดนะ ตกลงนายมาทำอะไรที่นี่” ริต้าเอาหมวกมาวางปิดที่หน้าอกอวบ

“ผมก็มาช่วยพี่ทำงานไงครับ” เด็กหนุ่มพูดพร้อมกับยื่นหน้ามาใกล้ๆ ตาสระอิ รอยยิ้มหวานๆ ที่เธอไม่ได้เห็นมานาน พอเห็นแบบนี้ก็ทำเอาเธอถึงกับใจสั่น

“แต่ตามกำหนดคืออีกสองวันไม่ใช่รึไง แล้วทำไมนาย....”

“วันนี้วันศุกร์ พอเลิกงานผมก็ขึ้นเครื่องตามมาหาพี่เลย จะให้รออีกตั้งสองวันผมรอไม่ไหว พี่รู้มั้ยว่าพี่ไม่อยู่ผมคิดถึงพี่มากเลยนะ” พูดจบเขาก็ยื่นริมฝีปากหนาไปสัมผัสที่หลังมือเนียน ที่ตอนนี้ยกมาปิดที่เต้าอวบ

“อย่ามาทำอะไรรุ่มร่ามนะ ภาวินทร์” ริต้าส่งเสียงดุ

“คืนนี้ผมขอนอนกับพี่นะ” เด็กหนุ่มออดอ้อน พร้อมเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆ

“ไม่มีทาง บอสจองห้องไว้ให้เธอแล้วนี่นา”

“ใช่ครับ แต่จองไว้วันจันทร์ไงครับ อีกตั้งสองวัน ผมไม่มีที่พักนะ พี่ไม่สงสารผมเหรอ” เด็กหนุ่มใช้ท่าทางออดอ้อนบอสสาวสุดฤทธิ์ ทำเอาริต้าถึงกับหน้าแดง

“มะ ไม่ได้ นายก็ไปพักที่อื่นซิ”

“พี่ใจร้าย ได้อยู่ห้องทั้งกว้าง ทั้งใหญ่ นอนคนเดียวมันเหงานะ ให้ผมนอนโซฟาก็ได้” เขาเริ่มต่อรอง เพราะดูท่าทางเธอจะใจแข็งน่าดู

“ก็ได้ แต่นายต้องนอนที่โซฟาห้ามเข้ามาในห้องเด็ดขาด” สุดท้ายเธอก็ใจอ่อนกับลูกอ้อนของเขา

“เย้ๆๆ พี่ริต้าน่ารักที่สุด ม๊วบ” เด็กหนุ่มดีใจโผเข้ากอดแล้วหอมเข้าที่แก้มเนียน โดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัว ทำเอาเธอเขินจนหน้าแดงก่ำ

“พอแล้ว นายหันหลังไปก่อน ฉันจะเก็บของเข้าห้อง” เธออายเกินกว่าที่จะโชว์เรือนร่างซึ่งหน้า

“พี่เข้าห้องเถอะ เดี๋ยวผมเก็บของให้เอง อุ้ย!” ภาวินทร์พูดพร้อมทำท่าจะรวบของที่วางอยู่ตรงหน้า เป็นจังหวะเดียวกับที่ริต้ากำลังจะลุกขึ้น ทำให้หน้าของภาวินทร์ก้มลงไปซุกที่กลางอกอวบอิ่ม

“ว้ายยยย นี่นายจะทำอะไร” ริต้าร้องเสียงหลง

“ผะ ผมไม่ได้ตั้งใจ ก็พี่ดันลุกขึ้นพอดี หน้าผมเลย....”

“พอๆๆๆ ไม่ต้องพูดแล้ว” ริต้ารีบวิ่งเข้าห้องทางระเบียงที่เธอเปิดไว้ตอนแรก