ในที่สุดภาวินทร์นำเรื่องราวทั้งหมดไปเล่าให้พ่อและแม่ของเขาฟัง ทำเอาพ่อกับแม่แทบจะเป็นลม ล้มพับ ไม่คิดเลยว่าลูกชายมาอยู่ไม่กี่เดือนจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว และแฟนเป็นถึงหัวหน้าด้วย
แต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะผู้หญิงคนนั้นคือริต้า ผู้ที่มีคุณสมบัติครบถ้วนตามที่แม่และพ่อเขาต้องการ ดีกว่าลูกชายตัวดีไปคว้าใครก็ไม่รู้มาเป็นแฟน
“แกกลับไปดูแลหนูริต้าก่อนเถอะ ส่วนเรื่องวันงานฉันจะจัดการเอง ในระหว่างนี้ให้แกทำตัวปกติที่สุด” นายภาคินหรือบอสใหญ่ของบริษัทโฆษณายักษ์ใหญ่บอกกับลูกชายตัวดี
ใช่แล้วครับผมเป็นลูกชายคนเดียวของนายภาคิน อัครเรืองโรจน์บอสใหญ่แห่งนี้ ด้วยความที่พ่อและแม่ไม่ต้องการให้ใครรู้ เพราะกลัวว่าผมจะเรื่องรู้งานได้ไม่เต็มที่ จึงให้ผมใช้นามสกุลแม่ในการสมัครฝึกงาน เพราะหลังจากหกเดือนที่ฝึกงานเรียบร้อยผมต้องไปช่วยพ่อบริหารงานที่สาขาอื่นทั้งในไทยและต่างประเทศ
“แกนะแก...พ่อไม่น่าเอาปลาย่างไป
