Ronan Parker a.k.a Daichi/Womanizer
Palinga-linga ang aking mata sa buong kabahayan bago pumasok sa loob. “Paano naman magiging bahay ang isang tahanan kung walang taong titira?” Kausap sa sarili at napabuntong hininga.
Magkaiba pala ang imahenasyon sa realidad. Dahil nang una kong makita ang bahay na ito ay puno ng kulay para sa aking kaisipan. Dito kami bubuo ng isang masayang pamilya ni Sahara. Magkaka-anak at tatanda.
Pero ngayon, sa mga oras na ito, napakalumbay at napakadilim ng buong kapaligiran, dahil ako lang ang umaasa na magkakaroon ng pamilya.
Pumasok ako sa loob at dumiretso sa kitchen kung saan naroon ang mga alak. Nagsasalin ako sa baso ng alak ng mabasag ang katahimikan at nagsalita ang isang babae.
“Sir, pasensiya na kayo at hindi ko namalayan dumating kayo.” Ani ng i
