Ronan Parker a.k.a Daichi/Womanizer
Gusto ko pa sanang tapusin ang ginagawa ko pero panay beep ng cellphone ko dahil sa mga text ni Mom.
“Anak, saan ka na?”
“On the way ka na?”
“Daichi, na hi-high blood na naman ako sayo!”
“Pupunta ka ba o hindi?!”
Ilan lang ‘yan sa mga text ni Mom. Kung ikaw nasa kalagayan ko, ’di ka ba ma aasar? “Nakakaasar!”
Hinayaan ko na lang ang mga papeles na nasa tables ko at padabog na tumayo sa aking kinauupuan.
“You may go home, Raul.” Sambit ko paglabas ng pintuan.
“Yes, Sir.” Tango lang ni Raul.
On the way to the restaurant, naka received ako ng text “Bakekang/Betty”.
Napakunot ang aking noo. “Ano na naman kaya ang kailangan ng babaeng ito?” tanong ko.
Mabagal kong pinaandar ang kotse, upang basahin ang text na iyon.
“Hindi ka ba talaga pupunta?”
