Ronan Parker a.k.a Daichi/Womanizer
“Huwag mo na intindihin ang sinabi ni Mommy. Ayoko makita kang malungkot. Hindi naman natin kailangan na ayunan ang lahat ng kanilang sasabihin dahil lang sa magulang ko o natin sila. Tayong dalawa ang bubuo ng pamilya natin.”
Napabuntong hininga siya. Alam ko naman na nalulugkot sa tuwing nababanggit ang anak. Alam kong hindi pa siya handa, kaya ayoko rin pilitin ang bagay na labag sa kanyang loob.
“May point naman sila! Naiintindihan ko ‘yun.” Ngumiti sa akin. “Ok lang ako.”
Hinawakan ko ang kamay at pinisil. “Hindi ko man mapagaan ang nararamdaman mo, I will always be here, wife.” Saad ko sa aking isip.
Kung noon, wala akong pangarap sa pag-aasawa, nagbago na iyon. May mga bagay na akong iniisip in advance, mga pwedeng gawin at kung ano-ano pa. G
