ROJDA
Yol boyunca tek kelime etmedim. Edemezdim.
Son cümlesi sanki ağır bir erotik balyoz gibi üzerime inmişti.
Elbette bana sahip olmasına izin filan vermeyecektim. Korkmam için tehdit ediyordu beni, biliyordum. Töre adamıydı o. Nikah kıymadan bana dokunmazdı.
Dokunmazdı değil mi?
Arabanın içindeki hava, dışarıdaki gece kadar karanlık ve ağırdı. Aslan direksiyona hakim ama gözü sürekli bende gibiydi. Bense, yan koltukta öfke ve utanç arasında sıkışmış halde, kolumu ovuşturuyordum. Derimde hala onun parmaklarının baskısını hissediyordum.
Sokak lambalarının titrek ışığı yüzümü aydınlatırken, gözüm arka koltuktaki siyah kutuya takıldı yine.
Beni dans ederken görmek istiyordu. Bu arzusu… neredeyse bir fanteziye dönüşmüştü. Ama işin tuhafı, ben de… içten içe o sahneyi istiyor muydum?
