ทัณฑ์รักคิมหันต์

EP.6 คนที่ไม่อยากเจอ(3)NC++

กุลนิดาถึงกับหน้าเสียเมื่อคิมหันต์บอกว่าเธอยังอ่อนหัด ใช่สิ! ใครมันจะไปเชี่ยวชาญเท่าเขากันล่ะ

" ถ้าฉันมันอ่อนหัดมากก็ปล่อยสิ ไปทำกับคนที่เขาเก่งๆเลย อย่ามาจับนะ ปล่อย! "

กุลนิดาพยายามผลักเขาให้ถอยห่างเพื่อที่เธอจะตั้งหลักยืนให้ได้ เธอแช่ไว้ท่านี้นานมากแล้วขาเธอแทบจะเป็นตะคริวอยู่แล้ว และเหมือนจะรู้สึกน้อยใจนิดๆทั้งๆที่ตัวเองไม่ควรรู้สึกแบบนี้เลย

" ก็ในนี้มีแค่เธอไม่มีคนเก่งๆที่ไหนให้เป็นตัวเลือกเลยหนิ ทนเอาหน่อยแล้วกันถึงจะอ่อนไปหน่อยฉันก็จะทนเอา และใครบอกว่าฉันจะปล่อย เธอสบายตัวแล้วก็จะชิ่งเลยหรอ แบบนี้ไม่ดีมั้ง "

คิมหันต์พูดประชดกลับพร้อมกับจับมือเรียวของเธอข้างหนึ่งมาวางไว้ที่มังกรผงาดขนาดใหญ่ไซส์ 60 ของเขาอย่างรวดเร็ว ที่เธอเคยเจอมาแล้วแล้วก็เกือบเอาตัวไม่รอดเพราะมันใหญ่เกินกว่าที่จะเข้าไปในตัวของเธอได้หมด

" อร๊าย!! ทะลึ่ง!! โรคจิต "

ร่างเล็กก่นด่าเขาแต่คิมหันต์ก็ไม่ได้สะทกสะท้านหรอกนะ เขายังคงจับมือของเธอให้ลูบไล้ไปตามเอ็นร้อนของเขาไปมาผ่านกางเกงสแล็คเนื้อดีราคาแพง และในเวลาต่อมาเขาก็ได้ถอดมันออกเพราะรู้สึกว่ามันเกะกะเกินทน เขาอยากสัมผัสกับเธอใจจะขาด

" อย่า... "

กุลนิดาหลับตาปี๋พร้อมกับหันหน้าหนีเมื่ออาวุธร้ายขนาดใหญ่น่ากลัวออกมาสูดอากาศข้างนอก พร้อมกับขยายใหญ่ขึ้นจนมือของเธอกำไว้ไม่มิด

" นุ่มชะมัด จัดการมันซะสิถ้าอยากออกไป แต่ถ้าไม่ ก็อยู่มันแบบนี้แหละฉันไม่ถือนะ "

มือเล็กที่ครอบครองอาวุธร้ายของเขาพยายามที่จะปล่อยมือออกแต่คิมหันต์ก็ไม่ยอม จับมือของเธอไว้อีกชั้นหนึ่งและไม่ยอมให้เธอปล่อยจนกว่าเธอจะทำตามที่เขาต้องการ

" ฉันทำไม่เป็น แล้วก็จะไม่ทำด้วย "

กุลนิดาปฏิเสธเสียงแข็งและมองไปยังเดรสตัวสวยของเธอที่ตอนนี้มันไปกองอยู่ที่พื้น เธออยากจะหยิบมาใส่แต่ติดตรงที่ตัวเธอไม่สามารถขยับได้เลย ขาเรียวเล็กของเธอข้างหนึ่งก็ยังเกี่ยวที่เอวของเขาเอาไว้พร้อมกับแขนแกร่งมี่ตรึงไว้แน่นและลูบไล้ไปมาจนเธอขนลุก

" ของมันเคยๆ "

คิมหันต์พูดพร้อมกับปล่อยมือของคนตัวเล็กให้ออกจากเอ็นร้อนของเขาแล้วก็เป็นตัวเขาเองที่จับเอ็นร้อนนั้นไปจ่อที่เนินอวบพร้อมกับกดเข้าไปเต็มแรงแต่มันก็เข้าไปไม่ได้มันเข้าไปได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น

" กรี๊ด!!!! เจ็บ กุล....อื้อ....ปล่อย... "

ร่างเล็กกรีดร้องออกมาสุดเสียง ดีที่ในห้องน้ำไม่มีใครไม่อย่างนั้นเธอได้อายคนอื่นแน่ ส่วนคิมหันต์ที่ใจร้อนเกินไปไม่นึกว่าเธอจะคับแน่นจนถึงขนาดเขาจะผ่านไปไม่ได้เพราะกับเธอก็เคยๆกันมาก่อนหน้านี้แล้ว จึงหยุดชะงักไว้แบบนั้น กุลนิดาเธอยอมจำนนกับสถานการณ์ตรงหน้าแล้ว เพราะเธอคงหนีไม่พ้นแล้วสินะ และเหมือนคนตัวเล็กจะนึกอะไรออกขึ้นมา เมื่อห้ามเขาไม่ได้ก็ควรที่จะปลอดภัยเอาไว้ก่อน

" ถุง คุณมีถุงยางไหม "

เมื่อได้ฟังคำถามจากคนตัวเล็กก็ทำเอาคิมหันต์โกรธจนแทบควันออกหู ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีมันอยู่ในกระเป๋าตังค์เขานี่แหละแต่สำหรับเธอมันเป็นข้อยกเว้นตลอดมา

" มี แต่ไม่ใส่ "

คิมหันต์ตอบพร้อมกับมองตาเธอทำท่าทางกวนโอ๊ย ก็มีแต่เธอนี่แหละที่เขาไม่เคยใส่มันทั้งก่อนหน้านี้และในตอนนี้ก็ด้วย ผู้หญิงนับร้อยอ้อนวอนเขาไม่ให้ใส่เพื่ออยากแสดงความเป็นเจ้าของแต่เธอกลับอยากให้เขาป้องกันและพร้อมจะหนีตลอดเวลาถ้ามีโอกาส ช่างสวนทางกันกับคนอื่นจริงๆ

" ไอ้คนเห็นแก่ตัว จะมาทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ก่อนหน้านี้ไปเจอใครมาบ้างก็ไม่รู้ ติดโรคขึ้นมาฉันจะทำยังไง "

คนตัวเล็กพูดด้วยความไม่สบอารมณ์ และเธอก็คิดอย่างนั้นจริงๆมาเฟียใจร้ายแบบเขาเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า อย่างน้อยๆเขาก็ควรกลัวจะติดโรคบ้าง แต่คิมหันต์ก็เลือกที่จะไม่สนใจและไม่ตอบอะไรเธอไปทั้งนั้นแล้วก็ดันแก่นกายขนาดไซส์ 60 ของตัวเองเข้าไปอีกครั้ง แต่ก็เข้าไปได้อีกแค่นิดหน่อยมันก็คับแน่นจนแทบเข้าต่อไปไม่ได้แล้ว

" เงียบน่า...อ่าส์....เชี่ย!!! โคตรแน่น "

คิมหันต์ซู๊ดปากพร้อมกับก้มมองจุดเชื่อมโยงระหว่างเขาและเธอ มันคับแน่นเกินไปจนดันแก่นกายเข้าไปครั้งเดียวไม่ได้ เธอตัวเล็กกว่าเขามากจึงไม่อาจรับเข้าไปได้ทั้งหมด เขาจึงเบี่ยงเบนความสนใจของเธอโดยการบดจูบเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นจูบที่เอาแต่ใจแฝงด้วยความสวาทที่เขาต้องการมอบให้เธอ นั่นจึงทำให้กุลนิดาเริ่มโอนอ่อนต่อเขาอีกครั้งหนึ่งได้ คิมหันต์ก็ไม่รอช้ากดมังกรร้ายขนาดใหญ่มหึมาของตัวเองเข้าไปจนมิดลำภายในครั้งเดียว

" อื้อ.....เจ็บ อย่าเพิ่งขยับนะ มะ...มันจุก "

กุลนิดาโผเข้ากอดคิมหันต์ไว้แน่น เมื่อเขาโจนจ้วงเข้ามาเพียงครั้งเดียวจนสุด เธอรู้สึกเหมือนร่องรักกำลังจะฉีกขาดเหมือนตอนที่เธอมีอะไรกับเขาครั้งแรก

" ผ่อนคลายหน่อยไม่งั้นเธอจะเจ็บมากกว่านี้ "

คิมหันต์บอกพร้อมกับเริ่มขยับสะโพกเข้าออกอย่างช้าๆและเมื่อเธอปรับตัวได้เขาก็โหมกระหน่ำอย่างกับพายุเข้าใส่ตัวเธอไม่ยั้ง

ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!

คิมหันต์ที่กระแทกร่างบางถาโถมไม่หยุดหย่อนจนคนตัวเล็กหัวสั่นหัวคลอนไปหมด

" อ่าส์ ครางชื่อฉัน "

คิมหันต์สั่งอย่างเอาแต่ใจเมื่อตอนนี้ความรู้สึกของเขามันไปไกลจนกู่ไม่กลับแล้ว

" มะ...ไม่ "

คนตัวโตกระแทกแรงขึ้นเพื่อเป็นการลงโทษเมื่อเธอไม่ทำอย่างที่เขาต้องการ

" อื้อ...คะ...คิมหันต์ บะ....เบา อ๊ะๆๆๆ "

ร่างเล็กยอมจำนนในที่สุดเมื่อเขารุนแรงมากยิ่งขึ้นจนเธอหวีดร้องเสียงหวานอย่างสุขสมเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นภายในห้องน้ำ แล้วก็เป็นอยู่แบบนั้นเนิ่นนาน คนตัวเล็กดิ้นพล่านด้วยแรงอารมณ์ บวกกับที่คิมหันต์ซัดกระหน่ำสะโพกใส่เธออย่างหนักเหมือนคนเรียกร้องและต้องการจะลงโทษเธออย่างไงอย่างนั้น

" ไม่ไหว....อื้อ...อ๊อย "

ร่างเล็กพูดจบก็กระตุกและตอดเขาถี่ๆจนท้ายที่สุดก็ไปถึงปลายทางสีรุ้งพร้อมกับคิมหันต์ที่สาดสะโพกสอบใส่เธออีกเพียงไม่กี่ทีก็ปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าสู่ใจกลางกายของเธอจนหมดทุกหยาดหยด แล้วก็แช่มันไว้อยู่แบบนั้นจนคนตัวเล็กตกใจเพราะมันรู้สึกอุ่นวาบไปทั่วช่องท้อง มันเหมือนกับเหตุการณ์ที่เหมือนจะกลับมาฉายซ้ำอีก เธอยังจดจำผลลัพธ์ของครั้งนั้นได้ดี

" ปล่อยข้างในหรอ "