จากที่เบื่อๆ เซ็งๆ ไม่คิดเลยว่าตอนที่ไปชอปปิงแก้เครียดจะมีเรื่องสนุกให้ทำจนได้ เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าวันนั้นจะได้เจอผู้หญิงของชนาธิปมาเดินเตร็ดเตร่อยู่ในห้างสรรพสินค้า ยอมรับว่าตอนแรกจำอีกฝ่ายไม่ได้เพราะเคยเห็นแค่ผ่านๆ ตา ทว่าพอได้ยินผู้หญิงสองคนนั้นคุยกันถึงชื่อชนาธิป จึงลองลอบมองใบหน้าของอีกฝ่ายให้ชัดๆ ถึงได้แน่ใจว่าจำคนไม่ผิดแน่นอน
โชคดีที่ช่วงนั้นคนไม่ค่อยมี และเธอก็ใช้ถุงกระดาษใบใหญ่บังมืออีกข้างไว้ จากนั้นก็ออกแรงผลักผู้หญิงคนนั้นไปข้างหน้าแล้วรีบเดินถอยหลังกลับมา อาศัยช่วงเวลาชุลมุนที่คนกำลังแตกตื่นตกใจเพราะเสียงหวีดร้องของคนที่เห็นเหตุการณ์ตอนมีคนกลิ้งลงมาจากบันไดเลื่อนนั้นเดินหนีไปทางอื่นเสีย
“คุณหาเรื่องฉันก่อนนะคุณชนาธิป”
นึกถึงตอนที่ได้รู้ว่าที่ดินผืนนั้น สุดท้ายก็ต้องตกไปอยู่ในมือของชนาธิป เธอประสาทเสียแทบทั้งวันจนไม่มีใครเข้าหน้าติดแม้แต่คนเดียว อุตส่าห์คิดว่าตัวเองเอาชนะผู
