ลมทะเลพัดเอากลิ่นไอระอุของน้ำในตอนเที่ยงวันเข้ามาหาไม่ขาดระยะ แต่แทนที่จะเป็นลมร้อน มันกลับกลายเป็นความเย็นสดชื่นจนพาให้จิตใจปลอดโปร่งได้อย่างไม่น่าเชื่อ
หญิงสาวพยายามรวบผมมารวมไว้อีกด้านหนึ่งอย่างทุลักทุเล เธอนั่งผิดฝั่งเข้าให้แล้ว ดันมานั่งหันหลังให้ลมอย่างนี้ ลมจึงพัดตีเส้นผมจนยุ่งเหยิงกระจัดกระจาย
“มานั่งตรงนี้มา ต้องรัก”
ชนาธิปพยักหน้าให้เธอลุกข้ามมานั่งฝั่งเดียวกับตนพลางเขยิบตัวเข้าไปด้านใน หญิงสาวจึงลุกขึ้นแล้วเดินเข่ามานั่งข้างเขาอย่างว่าง่าย มือที่จับผมเอาไว้จึงปล่อยออกทันทีเพราะไม่จำเป็นต้องจับไว้อีกต่อไป
เสียงข้อความจากโทรศัพท์ของชายหนุ่มดังขึ้นอีกครั้ง เขาชะโงกหน้าไปอ่านข้อความที่ส่งเข้ามาหลายประโยคนั้นก่อนจะตัดสินใจหยิบมันขึ้นมากดดูข้อความเต็มๆ
แพรวา : คุณธิปไม่ต้องมารับแพรที่คอนโดแล้วนะคะ
แพรวา : เราไปเจอกันที่ร้านอาหารเลยดีกว่าค่ะ
แพรวา : แพรมีเซอร์ไพรส์แหละ
ชนาธิปลอ
