ชายหนุ่มเดินโอบเอวต้องรักไปยังโต๊ะอาหาร ต้องรักขอตัวเดินเข้าครัวไปตักข้าวต้มมาอีกหนึ่งชาม ก่อนหน้านี้เธอตักมาแค่ชามเดียวเพราะไม่คิดว่าเขาจะตื่นมากินมื้อเช้าด้วย
หลังจัดการมื้อเช้าเสร็จเรียบร้อย ทั้งคู่ก็พากันลงลิฟต์มายังลานจอดรถซึ่งมีเอกรัฐกับชัชวาลยืนรออยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มทั้งสองค้อมศีรษะให้ชนาธิปก่อนจะหันไปผงกศีรษะทักทายต้องรักด้วยรอยยิ้ม
“รัก! รักเป็นยังไงบ้างเนี่ย ทำไมเราติดต่อรักไม่ได้เลยล่ะ ขับรถไปดูที่บ้านก็ปิดเงียบไม่มีคนอยู่”
อนุวัฒน์แทบจะถลาเข้ามาหาต้องรักทันทีที่เห็นเธอปรากฏตัวขึ้นในห้องเรียน ไม่ต่างกันกับหญิงสาวร่างเล็กผมบ๊อบสั้นดูทะมัดทะแมงที่กำลังตรงดิ่งมาหาต้องรักพร้อมกับส่งเสียงเรียกจนดังไปทั้งห้อง
“ยายรัก!...แกไปไหนมา ฉันโทร.หาแกหลายครั้งมาก แรกๆ ไม่มีคนรับสาย ไปๆ มาๆ กลายเป็นปิดเครื่องไปแล้ว” ยุวรรณดา เพื่อนสนิทคนหนึ่งของต้องรักยืนเท้าสะเอวอย่างเอาเรื่อง ใบหน้าเล็กๆ
