Duygu Öztürk
Annemin oturdukça kilo alacaksın kalk birşeyler yap hareket et baskıları yüzünden cinnet geçireceğim artık.
Telefonumu ve kulaklığımı alıp yürüyüşe çıktım.
Geldiğimden beri yeni keşfettiğim müzikler vardı birini açıp dinlemeye başladım.
Yarım saat oldu olmadı birinin arkamdan omzuma dokunmasıyla irkildim.
Beklemediğim için bir hayli korkmuştum. Korkudan bütün vücudum taş kesildi resmen zangır zangır titredim.
Arkamı dönüp dokunan kişiye bakınca bi nefes aldım.
O da nefes nefese kalmış, bana yetişmeye çalışmış sanırım.
Kulağımdan kulaklıklarımı çıkartırken;
" Ulan dağdan inme korkudan ölüyordum az daha " dedim.
" Kaç kere seslendim Duygu. Kulaklığı takınca duymuyorsun ne yapayım, korkutmak istememiştim özür dilerim "
" Alp beye bak sen özür de diliyor " derk
