23. BÖLÜM | Seni kendimden bile sakınıyorum.

1755 Words

Yattığım yerden yarı uykulu bir halde titreyen telefonuma uzandım. Bu haftaki ders seyis hasta olduğu için iptal olmuş. Zaten iki haftadır gitmedim çiftliğe. Bugün de iptal oldu. At binmeyi de öğrenemedim. Kapım tıklatılıp ardından yavaşça açıldı. " Duygu, kahvaltı hazır kalkmıyor musun kızım? " Başımı örtünün altından çıkartıp: " Pek canım istemiyor anne. Size afiyet olsun. " Örtüyü tekrar başıma çektim. " Kalk hadi artık son günlerde neden böylesin? Bir şeyin mi var anlat bana kızım. " " Tamam anne kalkıyorum. Bir şeyim yok, gelirim bir kaç dakikaya. " Yatakta doğrulup oturur pozisyona geldim hemen. Şu an kimseyle olanları konuşacak gücüm yoktu. Hiç yataktan çıkasım yoktu. Mecburen kalkıp üzerimi değiştirdim ve yüzümü yıkayıp biraz da olsa kendime geldim. Mutfağa ge

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD