Habang inaayos ko ang higaan ng kama ng anak ko, hindi ko mapigilan na isipin ang nangyari kagabi. Dahil hanggang ngayon, hindi ko pa rin siya nakikita matapos naming mag-usap kagabi. Hindi ko rin alam kung pupunta ba siya ngayong araw o hindi.
Huminga ako nang malalim at pinag-isipan kung papasok ba ako ngayon o mamaya na lang ng tanghali. Mabigat kasi ang pakiramdam ko dahil halos hindi ako nakatulog kagabi dahil sa kakaiyak ko. Masakit man para sa akin ang ginawang desisyon ko kagabi ay kailangan matuldukan na ang lahat sa amin ni Gavin. Para matapos na kami kung anuman ang dapat tapusin sa aming dalawa tungkol sa nakaraan. Nasasaktan ako pero kailangan kong gawin iyon para maka-move on na kami pareho. Ayoko ng umasa dahil takot na akong magtiwala pa sa kanya.
Alam kong nasasaktan siy
