มนิตาจ้องมองราเชนน์นิ่ง มุมปากกระตุกขึ้นหนึ่งข้าง ก่อนจะหัวเราะในลำคอออกมาพร้อมน้ำตา จุกอยู่ในอกเมื่อคนที่ร่วมมือกันทำให้เธอต้องเสียพี่สาวฝาแฝดไป คือคนที่เธอเคยรักมากๆ และทรมานกับการลืมเขามาเป็นเดือน และเป็นเธอเองที่ผลักผู้ชายคนนี้ให้มธุสร
“มีอะไรจะแก้ต่างให้ตัวเองไหมคะ หึ คงจะไม่มีหลักฐานมันชัดเจนขนาดนี้แล้ว” มนิตายกมือปาดน้ำตาออกอย่างลวกๆ ก่อนจะนั่งลงไปที่เก้าอี้ก้มหน้าทำงานต่อ ส่วนราเชนน์ที่ไม่รู้จะอธิบายให้เธอเข้าใจยังไง เลยเลือกที่จะเงียบแล้วมองหน้าของหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาวูบไหว
“พี่จะไม่ขอแก้ตัวกับสิ่งที่นิเห็น แต่พี่อยากให้นิไว้ใจพี่แล้วอย่าเข้ามายุ่งเรื่องนี้ได้ไหม พี่ไม่อยากให้นิเป็นอันตราย ให้พี่จัดการเรื่องนี้ด้วยตัวของพี่เองเถอะนะนิ”
“ปังงง!!” มนิตาทนฟังคำตอแหลของเขาไม่ไหว มือที่จับปากกาอยู่กางออกทุบโต๊ะออกมาจนสุดแรง “หยุดพูดว่าเป็นห่วงสักทีได้ไหมคะ ถ้าพี่แค้นที่นิหักหลังพ
