"บี๋..."
ทันทีที่ประตูคอนโดเปิดออกร่างเพรียวของมธุรดาก็กระโดดโผเข้ากอดเพื่อนรักในทันที กอดแน่นซะจนอีกฝ่ายหายใจไม่ออก
"เอ้ย! เป็นอะไรวะ หายใจไม่ออก ปล่อย ปล่อย"
ชัญญาถามด้วยใบหน้าที่เปื้อนขำ ให้ตายเถอะยัยแอนนี่ดุ๊กดิ๊กระริกระรี้ซะจนออกนอกหน้า
เสียงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสั่นระรัวแต่ทว่ามธุรดากลับไม่สนใจที่จะหยิบมันขึ้นมาดูแม้แต่นิด...เนื่องจากสติสัมปชัญญะทั้งหมดเอาแต่จดจ่ออยู่แต่กับเรื่องของหัวใจ
"เบบี๋!ฉันรักเขาเข้าแล้ว"
"รักใคร..ยังไง เรื่องอะไร?"ชัญญาได้แต่เกาหัวแกร่กๆปั้นหน้ามึนอย่างงงๆ
มธุรดาไม่ตอบแต่เลือกที่จะเดินนำไปนั่งลงบนโซฟาสีหวานในห้องที่ตกแต่งสไตล์มินิมอลสีหวานไปทั้งห้อง สติเลื่อนลอยเหมือนคนที่ติดอยู่ในภวังค์ห้วงฝันหวาน หน้าตาก็มีสีสันแต่งหน้าแต่งตาซะสวย ปกติยัยนี่เคยแต่งหน้าที่ไหนกัน
"อะไรวะ?"
ชัญญาเดินกอดอกตามเข้ามานั่งลงข้างๆ ใช้สายตาคาดคั้นอีกฝ่ายอย่างอยากรู้ซะเต็
