Tulala kong inilapit ang tasa sa bibig at muling gumuhit ang kape sa lalamunan ko. Things were running inside my head. Halos lahat ay nakapanikluhod at nagmamakaawang masagutan.
After that nerve-wracking encounter with Iñaki, hinatid niya ako rito sa café. Ayoko sana. But he was really insisting. Gusto niya raw masigurong makakarating ako sa destinasyon ko na safe. Kaya tiniis ko ang pagsunod-sunod niya sa akin hanggang makarating sa lugar. Nang nagpasalamat at nagpaalam sa kanya, tiningnan niya ako gamit ang malalamlam na mata na talaga namang pumukaw sa kaibuturan ko.
Wala na akong trabaho dahil buong hapon ang ibinigay na oras sa akin ng aming editor-in-chief para trabahuhin ang interview. Dahil maagang natapos, the time left was all for myself.
Keep pushing me away. Babalik at babal
