Kabanata 19.2

2111 Words

Nang abutin niya sa akin ang mga damit ko ay agad akong nagpalit. I wanted to leave his house as soon as possible. Because the longer I stayed, the more it felt so wrong. “Salamat uli at sorry sa abala.” Halos ngumiwi ako sa mga salitang lumabas sa bibig ko. He crossed his arms. “You shouldn’t drink when you can’t handle liquor well.” Nanlaki ang mga mata ko. “Did I do something stupid?” Naghubad ba ako sa harap niya? Did I cry? Oh, goodness. When I was in US, kontrolado ko ang pag-inom ko dahil isang beses ay sinubukan kong maghubad sa harap ng mga kaibigan ko! Mabuti na lang at napigilan ako dahil kung hindi . . . ayoko nang pag-usapan! At madalas daw, ang sabi ng mga kaibigan ko roon ay umiiyak ako. He smiled mischievously. I felt my heart sank. Whether because how he looked so goo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD