ยั่วช่างไฟ
1252 Words
ผมปั้นเมียให้เป็นดาวยั่ว
ตอนที่ 9 ยั่วช่างไฟ
หลังจากที่ผมเริ่มสนุกกับการเห็นอัญถูกผู้ชายอื่นมอง ผมก็เริ่มมองหาโอกาสใหม่ๆ ที่จะยกระดับความตื่นเต้นขึ้นไปอีกขั้น โอกาสที่จะนำพา "ผู้ชายดิบๆ" เข้ามาถึงในบ้านของเรา
วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ไฟดาวน์ไลท์กลางห้องนั่งเล่นเกิดเสียขึ้นมากะพริบๆ ติดๆ ดับๆ ผมรู้วิธีซ่อมมันนะ แต่ผมแกล้งทำเป็นซ่อมไม่ได้
"สงสัยต้องเรียกช่างไฟมาดูแล้วล่ะครับอัญ" ผมบอกเธอพลางกดโทรศัพท์หาเบอร์ช่างไฟที่ติดประกาศไว้หน้าหมู่บ้าน ผมจงใจเลือกช่างทั่วไป ไม่ใช่บริษัทที่มีมาตรฐาน เพราะผมอยากได้คนงานที่มีบุคลิก "ดิบเถื่อน" หน่อย
เมื่อนัดแนะเวลาเรียบร้อย ผมก็หันมาเริ่มแผนการกับภรรยา
"ที่รักครับ... วันนี้อากาศร้อนมากเลยนะ แอร์ข้างล่างก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยเย็น" ผมแสร้งทำเป็นบ่นพลางปาดเหงื่อ "อัญไปเปลี่ยนชุดหน่อยไหม ใส่ชุดสบายๆ เถอะ"
"ชุดไหนดีคะ" อัญถาม
ผมเดินไปหยิบเสื้อยืดสีขาวตัวโคร่งที่เนื้อผ้าบางจนเกือบโปร่งแสงมาให้เธอ พร้อมกับกางเกงขาสั้นกุดแบบที่วัยรุ่นใส่ใส่นอน
"ชุดนี้ครับ... แล้วก็..." ผมกระซิบข้างหูเธอ "ถอดเสื้อในออกด้วยนะ... อยู่บ้านเราเอง จะอึดอัดทำไม"
"บ้าเหรอโอ๊ต! เดี๋ยวช่างไฟจะมานะ!" อัญท้วงเสียงหลง
"ช่างไฟเขาก็แค่มาซ่อมไฟแป๊บเดียวก็กลับ... อีกอย่าง เสื้อตัวนี้มันตัวใหญ่จะตาย ไม่เห็นอะไรหรอกน่า" ผมใช้เสียงอ้อนวอนแกมบังคับ "นะครับ... ผมอยากเห็นเมียแต่งตัวเซ็กซี่ๆ เดินไปเดินมาในบ้าน... มันทำให้ผมมีอารมณ์นะรู้ไหม"
คำว่า "มีอารมณ์" เป็นไม้ตายเสมอ อัญหน้าแดงแล้วยอมเดินเข้าห้องไปเปลี่ยนชุด... เมื่อเธอออกมา ผมแทบจะกลั้นใจตาย
เสื้อยืดสีขาวบางๆ นั้นพริ้วไหวไปตามรูปร่างอวบอัดของเธอ ยอดอกสีชมพูระเรื่อดันเนื้อผ้าออกมาเป็นตุ่มไตชัดเจนเพราะไม่มีบราเซียร์คอยปกปิด ส่วนกางเกงขาสั้นกุดนั้นก็รัดรูปจนเน้นเนินเนื้ออวบอูมที่เป้ากางเกง และโชว์เรียวขาขาวๆ ที่ทั้งใหญ่และแน่นตึงแบบสาวอวบ
"มาแล้วครับช่าง" เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น
ผมเดินไปเปิดประตู ช่างไฟที่มาเป็นชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ รูปร่างสันทัด ผิวคล้ำแดดเกรียม ใส่เสื้อช็อปเปื้อนน้ำมันและกางเกงยีนส์เก่าๆ ขาดๆ กลิ่นเหงื่อและกลิ่นบุหรี่จางๆ ลอยมาแตะจมูก... นี่แหละ "เหยื่อ" ชั้นดี
"เชิญครับช่าง... ไฟตรงนั้นครับ" ผมชี้ไปที่กลางห้อง
ช่างไฟหนุ่มเดินลากบันไดอลูมิเนียมเข้ามา วางกระเป๋าเครื่องมือลง "ครับพี่ เดี๋ยวผมดูให้"
จังหวะที่เขากางบันได ผมก็ส่งสัญญาณให้อัญ "ที่รักครับ... รบกวนมาช่วยจับบันไดให้ช่างหน่อยสิ พื้นมันลื่น เดี๋ยวช่างตกลงมา"
อัญทำหน้าตกใจ แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่งต่อหน้าคนแปลกหน้า เธอเดินก้มหน้าก้มตาเข้ามายืนที่ตีนบันได มือเรียวขาวจับขาบันไดไว้
"ขอบคุณครับพี่สาว..." ช่างไฟพูดพลางปีนขึ้นไป แต่สายตาของเขากลับไม่ได้มองที่หลอดไฟเลย...
จากมุมที่ช่างไฟยืนอยู่บนบันได... เขาสามารถมองกดต่ำลงมาได้... และสิ่งที่เขาเห็นคือคอเสื้อยืดกว้างๆ ของอัญที่ร่นลงยามเธอก้มหน้า...
ผมยืนกอดอกพิงผนังมองดูภาพนั้นด้วยหัวใจที่เต้นระรัว...
ผมจินตนาการได้เลยว่าช่างไฟกำลังเห็นอะไร... เต้าใหญ่ ขาวผ่องที่แกว่งไกวอยู่ใต้เสื้อบางๆ... ยอดอกที่ชูชันล่อตาล่อใจ... กลิ่นหอมของแป้งเด็กจากตัวเมียผมคงตีเข้าจมูกเขาผสมกับกลิ่นเหงื่อดิบๆ ของตัวเขาเอง
"อึก..." ผมได้ยินเสียงกลืนน้ำลายของช่างไฟชัดเจน เขาแกล้งทำเป็นไขควงร่วง "อุ้ย! โทษทีครับพี่"
"ไม่เป็นไรจ้ะ" อัญเงยหน้าขึ้นมาตอบ
"ระวังนะครับ... เดี๋ยวผมต้องปีนสูงอีกนิด" ช่างไฟบอก แล้วขยับขา... จังหวะนั้น เป้ากางเกงยีนส์ตุงๆ ของช่างไฟก็อยู่ในระดับสายตาของอัญพอดี! มันห่างจากหน้าสวยๆ ของเมียผมไม่ถึงคืบ!
ผมเห็นอัญชะงัก... เธอจ้องเป้ากางเกงที่นูนเด่นนั้นตาค้าง เหมือนถูกสะกด
"เป็นไงครับอัญ..." ผมแกล้งตะโกนถามจากอีกมุม "ช่างเขาตัวใหญ่ไหม... เอ้ย หมายถึงบันไดน่ะ มั่นคงไหม"
อัญสะดุ้งเฮือก หน้าแดงแปร๊ดเมื่อรู้ว่าผมแอบดูอยู่ "คะ... ค่ะ... ใหญ่... เอ้ย มั่นคงค่ะ"
เธอตอบตะกุกตะกัก แต่สายตาก็ยังแอบชำเลืองมองเป้าตุงๆ ของช่างไฟสลับกับมองหน้าอกตัวเองที่กำลังถูกช่างไฟจ้องมองลงมา
บรรยากาศในห้องนั่งเล่นร้อนระอุขึ้นทันที... มันไม่ใช่แค่การซ่อมไฟ แต่มันคือการยั่วยวนที่เงียบเชียบและหยาบโลน
ช่างไฟหนุ่มดูจะรู้งาน... เขาแกล้งทำเป็นซ่อมนานกว่าปกติ ขยับตัวไปมาให้เป้ากางเกงเสียดสีกับสายตาของอัญ ส่วนอัญเอง... แม้จะดูเขินอาย แต่ผมสังเกตเห็นว่ามือที่จับบันไดของเธอนั้นชื้นเหงื่อ... และขาทั้งสองข้างของเธอก็เบียดเข้าหากันแน่น... อาการของคนที่มีอารมณ์พลุ่งพล่าน
ผมยืนมองเมียตัวเองที่เป็นคุณนายเจ้าของร้าน... กำลังถูกแทะโลมทางสายตาโดยช่างไฟเนื้อตัวมอมแมม... ความต่ำต้อยที่ตัดกันอย่างรุนแรงนี้... มันทำให้แก่นกายของผมแข็งขืนจนปวดหนึบไปหมด!
หลังจากช่างไฟซ่อมเสร็จและเก็บเครื่องมือลงกระเป๋า ผมเดินนำเขาออกมาส่งที่หน้าประตูบ้าน ส่วนอัญผมสั่งให้เธอไปเตรียมทำมื้อเย็นในครัว เพื่อเปิดโอกาสให้ผมได้คุยกับ "ตัวละครหลัก" ของผมตามลำพัง
"เป็นไงบ้างช่าง... งานยากไหม" ผมถามยิ้มๆ ขณะยื่นเงินค่าจ้างให้
"ไม่ยากครับพี่... แต่..." ช่างไฟหนุ่มรับเงินไป สายตายังแอบเหลียวกลับไปมองทางห้องครัว "บ้านพี่... ร้อนแรงดีนะครับ"
เขายิ้มแบบผู้ชายรู้กัน ผมรู้ทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร
"ชอบไหมล่ะ" ผมถามตรงๆ
ช่างไฟชะงัก หันมามองหน้าผมเลิ่กลั่ก "เอ่อ... ครับ? พี่หมายถึง..."
"เมียผมน่ะ... ชอบไหม" ผมเดินเข้าไปใกล้กระซิบเสียงต่ำ "เห็นมองตาไม่กระพริบเลยนี่ ตอนอยู่บนบันไดน่ะ... คงเห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้วสินะ"
ช่างไฟหน้าซีด เกลือกตาไปมาเหมือนกลัวความผิด "ปะ... เปล่านะครับพี่ ผมไม่ได้ตั้งใจ..."
"ไม่ต้องกลัว... ผมไม่ได้ว่าอะไร" ผมตบไหล่เขาหนักๆ "ผมเห็นนะว่าเป้าเอ็งตุง... ของขึ้นเลยล่ะสิที่เห็นนมเมียข้า"
ช่างไฟนิ่งเงียบ ยอมรับกลายๆ
"เอาอย่างนี้ไหม..." ผมยื่นข้อเสนอสุดระยำออกไป "พรุ่งนี้... มาที่นี่อีกที ผมจะหาเรื่องให้เอ็งได้ซ่อมอะไรสักอย่าง... จังหวะที่ผมไม่อยู่... เอ็งหาโอกาส เล้าโลม เมียข้าได้เลย... ถ้าเธอยอม... ก็เอาสดได้เลย"
ดวงตาของช่างไฟเบิกกว้างเท่าไข่ห่าน "พะ... พี่พูดจริงเหรอครับ! พี่ไม่โกรธเหรอ!"
"ไม่โกรธ... แลกกัน" ผมยิ้มเหี้ยมเกรียม "งั้นพรุ่งนี้มาซ่อมฟรีนะ... แลกกับให้เอาเมียผม... หึ ๆ"
"ครับผม! ขอบคุณครับพี่!" ช่างรีบก้มหน้า ยกมือไหว้ท่วมหัว มือไม้สั่นด้วยความตื่นเต้นดีใจเหมือนถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง
- Writer
