Away For The Day

4553 Words
Limit Eleven: Away For The Day       (1st Force – Amber)                      “Calm down, Amber. Buntis lang kasi si Yan.”                    “Oh talaga lang? Lame excuse, buntis rin ako Genesis pero hindi ako irrational. Naiintindihan ko ang nangyari, hindi tamang gamitan niya ng harsh words si Sky ng gano’n. Rey protected her, so what? She’s still a female, and it’s Rey’s choice of action to whether use Sky as a shield to bullets or be the shield himself for her.”               I felt Grey reached me from behind. “Knowing Sky, she’ll take it professionally. Stop worrying, ayokong nas-stress ka.”                    “Sabihin mo d’yan kay Savier na pigilan ang bibig ng asawa niya, baka masapak ko siya. Wala akong pakialam kung buntis siya but the next time I heard of her irrational words makakatikim na siya.”                    “Yeah I’ll talk to Savier. Just calm down.”               Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang kamay ko at bumuntong hininga. Aksidente ang nangyari. Madalas akong ma-biktima ng surprise attacks. Si Rey batikan na ‘yan sa Mafia kaya madali lang sa kanyang maging aware pero si Sky, ano ba naman sila? Bounty hunter yung tao at hindi bodyguard. Nasanay siyang sarili lang niya ang pino-protektahan niya. Maryan should’ve been more understanding instead of yelling at her like that, embarassing Sky in front of us.               Muli, bumuntong hininga ako. “I better check on Sky, Genesis. Balik ako mamaya.”                    “Try not to stress yourself, hindi makakabuti sa lagay mo ‘yan.”                    “Yeah. I’m going.”                    “See you later. I love you.”               Napangiti ako. “I love you too. Hey. Talk to Savier or else Maryan will have to talk to my fist.” +___+                    “Yeah yeah yeah. Sige na.” -___-               Pinuntahan ko ang kwarto ni Sky na katapat lang ng kwarto ni Rey. I hate to say but come on! Sana man lang pinagtanggol niya si Sky kanina from his ex-girlfriend kaysa nakikinig lang siyang parang ewan eh.                    “Sky?” I knocked on the door but no response. “Sky? Hey tulog ka na ba?”               Walang sumasagot. Pinakinggan ko kung may lagaslas ba ng tubig pero wala naman kaya kumatok ulit ako. “Sky, ako ‘to si Amber. Pwede ba akong pumasok?”               Aba deadma pa rin ako. Anak ng tokwa naman. “Alright, Harcourt I’m done talking nice here. So clothes or without clothes, sleeping or not, I’m gonna barge in!”               Binuksan ko ang pintuan which I was puzzled. Bakit bukas? Wala siya sa loob, wala sa kama, wala sa banyo. Hindi ko siya nakitang umalis kanina. Yung handgun na binigay ni Eric nasa lamesa lang niya sa may side table at naka-patong. Then something hits me. Naghalungkat ako sa mga gamit niya lalo na sa aparador at sa ilalim ng kama. Wala.                    “First. May problema ba?”               Lumingon ako kay Rey. “Nawawala si Seiya!”                    “Seiya? You mean the sword?”               I shook my head. “The sword should’ve been somewhere here kung umalis si Sky. Hindi niya pwedeng dalhin ‘yon because carrying it means she’s gonna kill!”     (9th Force – Skylar)     ♪To the right, to the left We will fight to the death! To the edge of the earth it’s a brave new world. From the last to the first To the right, to the left We will fight to the death! To the edge of the earth! It’s a brave new world, it’s a brave new world! ♪                      “Aaaaaahhh!”               Pinunasan ko ang dugong tumalsik sa mukha ko gamit ang likuran ng palad ko. The man tried standing up, like he’s still ready for more blows. Fantastic. Ilang blows na ni Seiya, ilang slices na rin sa middle part ng katawan niya but he can still move.                    “I would’ve praised you for a stamina kung hindi lang talaga kita kailangang patayin ngayon.”                    “Pinatay… n-na… dapat kita noon… Death…”                    “Maraming gustong gumawa n’yan. And unfortunately, I haven’t seen a sucess one yet.”                    “Gahaman ka sa pera. Traydor!”               I decided that blabbing is enough and I executed the final blow. Isinaksak ko sa may kaliwang dibdib niya si Seiya ng sobrang diin. Automatically, his beating stopped. He isn’t breathing anymore. Ibinalik ko si Seiya sa scabbard, I carried it. Hinila ko ang walang buhay niyang kamay hanggang sa kotse ko. Itinapon ko siya sa may back compartment, slid in to the front seat then drove away.               Humantong ako sa madilim na bahagi ng Underground, makipot na eskinita. Hindi mo aakalaing mayaman ang may-ari ng ahensyang ‘yon with the way his office looks like a hell of a mess.                    “Here’s the money.” Inilapag niya ang brief case sa lamesa na nasa harapan ko habang iniinspeksyon ng mga tao niya ang dala kong bangkay. “Eksakto na ‘yan.”                    “Thanks.”               Kinuha ko ang brief case and started walking out. Until he spoke. “Bakit hindi mo na lang iwanan ang trabaho mo, Death? Sumama ka sa amin. Pwede mo kaming protektahan, dodoblehin ko ang sweldo mo kung gugustuhin mo.”                    “Protektahan?” I echoed without turning back to look at him.                   “I’m working for a candidate for next year’s election don’t you remember? Nangangailangan ako ng private agent that I can use to protect us. Magulo ang pulitika, I could use some of your skills.”                    “Sounds good of an offer. Too good to be true.”               He chuckled. Evily. “Are you turning me down?”                    “Bounty hunter ako at hindi bodyguard. Sarili ko lang ang po-protektahan ko at hindi ang iba. People hire me to kill not to protect. Don’t be stupid, I can’t even protect myself.”               Nagtuloy na ako palabas hanggang sa marating ko ang kotse. Ipinasok ko sa back seat ang dalawang brief case. Just then I heard someone’s clear footsteps na tatambangan ako sa likuran kaya inunahan ko siya. Seiya, with the scabbard, was used to hit him by the stomach. He clutch himself. Umikot ako mula sa likuran at ipinagitna sa leeg niya si Seiya na nasa loob pa rin ng scabbard.                    “What do you want?”                    “Your life.”                    “In risk of yours?”                    “Would you blame me, Death? You’re a competition, hindi ka na dapat nabubuhay pa!”               Nag-smirk ako and pulled the sword half way out of the scabbard but since it was too near his throat, the edge of Seiya slashed through while on the process of pulling it out. Ibinalik ko ulit nang makaramdam ako ng dugo sa damit ko.               Iniwan ko siyang nakabulagta. Nagmaneho ako pabalik ng villa. I needed to get the pass para makakuha ako ng ibang weapons. I can’t do a lot with Seiya, it’s not enough. Ayoko na rin sanang bumalik ng villa pero wala akong magagawa.                    “Oh you decided to go back? Bakit pa?” bungad sa’kin ni Cloud.                    “Maryan! Can’t you stop?” I appreciate First’s defense but I don’t think it’s a nice idea na bumalik ako.               Naglahad ng palad sa harapan ko si Eric. “Hand me the sword. And please, clean yourself, you’re flooded with blood.”               Nagtataka man ay ibinigay ko sa kanya ang espada. Hinugot niya pa-kalahati, there were still stains of blood. He sighed then hand me back the sword. “We pissed you off, we’re sorry. It’s not—”                    “I’m sorry for interrupting. But in case you don’t realize, bounty hunter ako. Hindi bodyguard at hindi agent. I can’t protect someone because my hands are used of killing. I hope now you realize that. I’m sorry I failed you, but for the record, Cloud Heather, the last time I check I’m still human. And humans fail. Nahiya kasi ako sa’yo, ang perpekto mo. I’m done here don’t worry. You’re at greatest ease now.”               Naglakad ako palabas ng mansyon. Hindi ko na siguro kailangan ng pass, susuhulan ko na lang ng pera. -___-                    “Sandali! Uy Sky!”                    “Sky!”               I halted on my walk nang bubuksan ko na ang kotse. Humabol sina Xena, Savier at Grey. “Ano?”                    “Ganito na lang? Naiintindihan namin ang nangyari, naipaliwanag na rin ni Rey. You did your best on keeping him safe okay? Nagkataon lang na wala kang dalang kahit na ano.” Grey tried to tell me softly.                    “Still. No.”                    “What? C’mon, you can’t do this!”                    “Wanna try me today, Crusade?”                    “Seesh. Ku—”                    “HOY! AWAT NGA! GREY! SAVIER! SINA MARYAN AT AMBER, AWATIN N’YO!” Erinne screamed from the inside.               Napa-s**t yung dalawa. Sinilip ko kung anong nangyayari sa loob. Inaawat nina Gino at Eric sina Yan at Amber na nagsasapakan. Ibang klaseng mga buntis. Pati si Xena pumasok na rin sa loob. Taking advantage of the chaos, sumakay na ako sa kotse at pinaandar ‘yon palayo sa villa.               Inabutan ako ng umaga sa daan. I decided to change my clothes sa kotse since may spare clothes ako doon. I changed my plate number as well. Marami nang violation ang nilabag ng plate na ‘yon. Better to be careful.               I headed to the nearest bank. Kinuha ko ang dalawang brief case saka pumasok sa loob. “Good morning, Ma’am how may I help you?”                    “Magde-deposit ako sa account ko ng twenty million.”                    “Paki-fill up na lang po ito, Ma’am.” Then she handed me a paper habang inaayos niya yung mga pera sa brief case, baka binibilang.               Pagkatapos kong i-fill up ang papel, ilang minuto pa siguro iyon bago nila natapos ang pagbibilang. Tatlong tao yung nagbilang so medyo mabilis. Natapos yung process, kumuha lang ako ng cheque book para sa mga bibilhin ko mamaya.               After ng bangko, dumaan ako sa weapons shop. Disguise ang bakery sa harapan. I needed the pass para makapasok sa hidden door nila pero nevermind, pinasok ko na lang at nagdiretso ako sa mismong store.                    “Mafia o ZAFT?” bungad sa akin ng matandang nakaupo doon.                    “None of the above.” Then I walked ahead.               I gathered a couple of knives and guns. I brought them to the counter. Ikinahon lang saka ko binayaran. Mukha namang hindi na siya mag-uusisa. Yeah right.               I was heading to Zone’s pad nang may makita akong itim na kotse na parang pamilyar. Saan ko nga ba nakita ‘to?               Naisipan kong lumihis ng daan. Saktong nakakita ako ng deserted highway. Nakasunod pa rin. s**t. I held the gun on my compartment, binuksan ko ang bintana saka pinaputukan ang gulong ng kotse sa likod then stepped on my brake abruptly.               I left the car. Binuksan ko ang pintuan saka hinatak ang nasa front seat. Tinutukan ko siya ng baril sa forehead and I realized, tinututukan rin pala niya ako ng baril sa parehong spot. Okay fine he’s fast.                    “Sky!”               Hindi ko na kailangang ipaling ang ulo ko, I already know the voice. “Dammit! Didn’t I told you I’m not accepting any offer? And who is this guy?”                    “I’m the District Seven candidate, Zack Austin. Hello there, sexy.” He said with a wide grin.                    “Fvck you.”                    “Oh nice to meet you too.”               He’s a ragged look, a tough one. Hindi halatang may tinatago siyang pagka-sadista. I just hope na hindi niya malamang nagta-trabaho ako para sa District Three candidate. Mas lalo akong mapapahamak.                    “You know kanina ang balak ko eh gawin kang personal executioner and bodyguard. Now I think I changed my mind. Can you instead be my personal lover?”                    “Gross.” =___=                    “Aren’t you afraid to get killed?” Then with his thumb, kinasa niya ang revolver. “I could blow your head off right now you know.”                    “Who’s afraid to get killed, fella? I’ve live my life enough as how I want it to be. Shoot if you’re interested. I don’t care.”               I stared at his fingers na pahigpit ng pahigpit ang hatak sa trigger. I grinned. Then afterwards tumawa siya saka niya ibinigay sa assistant niya ang baril. “Wala namang ka-thrill-thrill kung papatay ako ng taong hindi takot mamatay hindi ba? Afterall, I could use of your body some other time.”               Inis kong ibinaba ang baril at binalingan silang dalawa. “I’m repeating this at hindi ko na uulitin sa susunod. Hindi ako interesadong ma-involve sa pulitika. Protecting isn’t my thing, you understand?”               Bumalik ako sa kotse ko. Pinaandar ko kaagad ‘yon papunta sa pad ni Zone. Wala na akong ibang alam na mapupuntahan. Hindi naman siguro siya galit noh? Tsaka bakit naman siya magagalit di ba? Nalinaw naman yung issue niya tungkol sa pagkakapadpad ko sa Ashton.                    “Zone? It’s… me.”               Bumukas ang pintuan. He looks puzzled. “Why are you here?”                    “Pwede bang… dito muna ako pansamantala?”               He stared at me in blank silence. A thousand thoughts running to my mind. Pero nawala ang lahat ng ‘yon nang buksan niya ang pintuan niya para papasukin ako. Humigpit ang hawak ko kay Seiya. Zone is a best friend afterall.                    “Anong nangyari sa’yo?”               Ibinagsak ko ang sarili ko sa couch niya. Nakasunod lang siya sa akin. I gave him a faint smile. “Nothing. Zone, do you mind if uhm… I rest for a moment?”                    “Sa kwarto ko. Sabihin mo kung may kailangan ka.”                    “Salamat.” And I mean it. Nagpapasalamat ako dahil hindi siya nagtatanong, hindi niya ako pinipilit na magsalita sa isang bagay na ayaw kong sabihin.               Pumasok ako sa kwarto niya at nahiga. Wala akong tulog magdamag kaya natural lang na madali akong makatulog. Thinking of the whole situation, paano ko tatanggalin ang sarili ko mula sa Full Force? Can I even start telling them that I’m serious of  backing down? Would that make me a quitter?               Of course it would.               Funny. Ako na rin ang sumasagot sa sarili kong tanong. Yes, it would make me a quitter. What I will do is quit. And I’m a quitter. I never quit. Kahit sa anong aspeto hindi ako nagku-quit. I never give up. Dito lang. Sa kanya lang. Hindi ko siya kayang protektahan. I don’t know, it’s a big deal that I can’t let him get in danger dahil lang sa kapabayaan ko. Muntik na nga kahapon eh. Kung hindi lang niya nailigtas ang sarili niya, who knows what will happen?               At hindi kaya ng kunsensya ko ‘yon. I am not designed to protect. I am here to kill. Kung bakit hindi ko kaagad naisip iyon dati bago ko pasukin at sakyan ang trip nila, hindi ko alam. Maybe because I thought kaya kong lumaban para sa isang tao.               I was wrong. So wrong.     ♪Fall back, take a look at me and you’ll see I’m for real. I feel what only I can feel and if that don’t appeal to you Let me know and I’ll go cuz’ I flow Better when my colors show. And that’s the way it has to be, honestly. Cuz’ creativity could never bloom in my room. I’d throw it all away before I lie. So don’t call me with a compromise Hang up the phone I’ve got a backbone stronger than yours. ♪                           Inaantok na kinuha ko ang cell phone ko mula sa may side table. Tinignan ko kung kaninong pangalan ang rumehistro. Mr. B. Ugh. Hindi pa ba siya kuntento sa engkwentro namin kanina? Gusto ba talaga niya akong inisin?               Tinakpan ko ng unan ang tenga ko. I tried getting back to my sleep.     ♪La la la la la la La la la la la la la La la la la la la♪                 Dammit! What on earth could he want?     ♪If you’re trying to turn me into someone else It’s easy to see I’m not down with that I’m not nobody’s fool. If you’re trying to turn me into something else I’ve seen enough and I’m over that I’m not nobody’s fool. If you wanna bring me down, go ahead and try. Go ahead and try…♪                        “Hello?” do I have a choice? Hindi niya ako tatantanan hangga’t hindi ko sinasagot ang tawag niya.                    “There you go, finally.”                    “Ano na naman bang kailangan mo?” iritado kong sagot sa kanya, I’m eager to get back to my sleep.               He chuckled. “Relax, hottie. This is money.”                    “What again?”                    “May ipapa-assassinate ako sa’yo.”               Napabangon ako mula sa pagkakahiga. Bounty hunter ako, given. But I also assassinate people depende sa presyo at sa atraso. Pero nitong mga nakakaraan, wala nang masyadong pinapa-assassinate si B. I’m thinking that it’s about the campaign nila for the Underground candidate. They’re keeping everything as discreet as possible.               Kumunot ang noo ko. “Who?”                    “Would you do it? I can give you billions kung maililigpit mo ‘to ng tahimik. Palabasin mong isang aksidente.”                    “I need to know who and why you want to assassinate the person. Hindi ko pwedeng tanggapin ng basta.”                    “Simple lang, malaking hadlang siya para sa amin. Siya na ang pinaka-madaling targetin kaya siya ang unang pinatutumba ko sa’yo.”                    “Sino?”                    “The District Three candidate, Rey Ashton.”               FVCK!               Tumayo ako kaagad. I get the gun and slid it to my pants. Naglagay rin ako ng knives sa iba’t-ibang parte ng boots ko and even in my waistline. “I won’t do it, walang atraso sa inyo yung tao.”                    “Are you insane, Death? Kapag siya ang nanalo, nakasisiguro akong ma-wa-wash out ang Underground. Lahat ng proceedings natin, mga ilegal na gawain, lahat ng ‘to iba-ban niya. Ito ang uunahin niya naiintindihan mo? Hindi pa ba sapat na atraso ‘yon?”                    “Hindi para ipapatay siya. You know politics, B. Natural ‘yon dahil siya na ang District Emperor.”                    “Hindi mo gagawin? Fine then. Ipagagawa ko sa mas tuso.”               Natigilan ako. Asking me to assassinate Rey is far worst already. What’s more worse than me doing it? “Kanino?”                    “There’s one left. Your mortal enemy of course.”               Ngayon lang ako kinabahan ng ganito. Assassinating Rey. Bakit nga ba hindi ko naisip? Leche! Argh!                    “Hoy B? B!”               *toot toot toot toot*               Punyeta! Malaking problema ‘to. I hurried out of the room. I saw Zone preparing some meal. Napansin niya ako nang mabalibag ko ang pintuan ng hindi sadya. Pagkatapos ay nabaling ang tingin niya kay Seiya na hawak ko sa kanang kamay.                    “Off to somewhere?”                    “Something important, what time is it?”               He glanced at his wrist watch. “Four fifty five in the afternoon.”                    “Thanks. I’ll be back later.”               Tumakbo ako papuntang parking slot. Nagmadali akong sumakay ng kotse at halos paliparin ko ‘yon papuntang villa. Ewan ko ba kung anong pumasok sa utak ko. Hindi rin naman ako pumasok. Nag-park lang ako sa may kalayuan at nagmamasid sa kung anong pwedeng maging kaganapan.               Psycho… I know Psycho. He’s gonna do it. He’s second best to me, he’s gonna do it. Fvkc. You won’t lay a hand to Rey, you freak. You can never.                    “Para kanino ‘yan, Ser?”               I adjusted my seat nang may makita akong delivery van sa harapan ng gate ng villa. Kausap ng driver ang security guard. I glanced at the digital clock in my car. It’s past ten already.               Next thing I saw was the guard nodding tapos ipinasok ang cargo van sa loob. I’m thinking. Bakit may cargo van? Sinong o-order? Let’s see. The villa is packed with surveillance cameras. Hindi makakapasok si Psycho mag-isa kung… kung naglalakad siya o tatakbo. Second best to do is…               OH FVCK!               Isasarado na sana nung guard ang gate nang paharurutin ko ang kotse papasok. Hindi niya ako sinita since kilala naman niya ang kotse ko. Pumasok na ‘to kahapon d’yan. Pagkahintong-pagkahinto sa tapat ng mansyon, I already notice the lights went off sa kwarto ni Rey mula sa labas.               Oh cow you can’t tell me I’m late!               Tumakbo ako papasok. Mukha silang nagulantang sa appearance ko ngayong gabi but I didn’t mind.                    “Sky! Hoy, Sky!”               Second floor, pinasok ko ang kwartong katapat ng kwarto ko. Iyon ang kwarto ni Rey. May nag-swing kaagad na balisong sa tapat ko, it cut a strands in my hair.                    “Oh I thought I got my prey. Ikaw pala ‘yan, Death.”                    “Get out of this villa. This is my territory, Psycho!”                    “Akala ko ba ayaw mo? Aarte-arte ka pa kasi ta-trabahuhin mo rin pala!”               *tap!*               Nanlaki ang mga mata ko. Huli na nang takpan ko ang ilong ko. All I saw was the blue cap na tinap niya so the smell lingered to my nose. My vision started to blur. He laughed, it was clear to my hearing.                    “You’ll die, bye-bye, Death.”                    “Aren’t you mistaking?” sht, nahihirapan akong huminga! “Death is gonna die? Since when did death die?”                    “Now!”               Sinugod niya ako ng sipa. Tinamaan ako sa mukha. I felt something stings, nagkasugat yung mukha ko. Plus my nose bled. I thank God that my vision aren’t failing me yet kaya na-grip ko ang collar niya. Hinila ko iyon para mauntog ang mukha niya sa pader. I did it for about five times hanggang sa maging groggy siya. Ngayon pareho na kami.               Nasapak niya ako ng malakas kaya napalabas ako ng kwarto. Nag-gagantihan kami ng sapak habang paatras ako ng paatras. Kinakabahan ako. Konti lang ang itatagal ko, magba-black out na’ko. The antedote is in my car. s**t. Bakit hindi ko naisip na mangyayari ang ganito?                    “AH!”               Nahila niya ang kamay ko nang mahulog siya sa hagdanan. Kaya nahulog rin ako. Kamalasang tumama pa ang ulo ko sa sahig. Oh fvck. Dinukot ko ang swiss knife sa may belt ko sabay saksak sa sikmura niya. Instead of screaming in pain, he just laughed.                    “Sky… you’re…”               Hindi ko na sila makita ng maayos. I’m close to vommitting and blacking out. All I’m trusting here is my senses.                    “How is your poison, Death? Does it taste good?”               Muli, I struck the knife to his chest. He coughed blood but still laughing. “Good… you’re really good… and beautiful…”               Binitawan ko ang kutsilyo. Hinugot ko ang baril mula sa pantalon ko. Pinaputukan ko siya. Still he’s alive. And I heard a strange footsteps from the north, just behind the tables na kinalulugaran nila Erinne. Maybe I was too insane at hindi ko na isinaalang-alang na pwede akong mag-mintis, but I pulled the trigger hoping to shot the right intruder.               Tumawa ng mahina si Psycho. “You should be… should be dis… disoriented…” he then tried standing up. “Go ahead, he’s yours now. Kill him. But… *laughs* but perhaps, pwede mo’kong pautangin ng kahit isang milyon sa kikitain mo sa kanya?”               I wasn’t that strong even. I almost stumbled kung hindi ko lang nahanap ang hawakan ng staircase para kapitan. Nakarinig ako ng tunog ng espada. I stepped on a hard thing. Kinuha ko ‘yon and by texture I knew it was Seiya.                    “You’re a psycho…” half-whispering, I pulled out Seiya.               He aims the gun at Rey—probably since siya ang target niya. “Gahaman ka sa pera, Death. Pareho lang tayo ng pakay, bakit hindi na lang natin paghatian? *laughs hard* Sabagay. Sakim ka nga pala. Ganito na lang. Unahan tayo? Hahahahaha!”               Before he can even think of pulling the trigger, Seiya sliced his neck and his head almost went chopped. Bumagsak ako sa sahig. Hilong-hilo na ako at inaantok. That poison… it would kill in an instant.               Pinunasan ko ang dugo sa ilong ko gamit ang likuran ng palad ko. I gathered all the strength that remained to me to stand up. Like I had always do, pagkabalik ko kay Seiya sa scabber niya, hinila ko ang kamay ng patay na si Psycho and started walking away.                    “Sky, you can’t… go like that.” Psycho was right, I’m disoriented, I can’t recognized the voice anymore.                    “Sorry. I tried protecting you guys. But I don’t think I’m better at that.”               The moment I coughed, blood flowed out.                    “Sky!”                    “For God’s sake Sky just come back.”               I didn’t mind them. I wiped the blood with the back of my hand as I kept on dragging a lifeless body out of that mansion. Hindi ko alam kung paano ko naisakay sa sasakyan si Psycho sa gano’ng estado ng katawan ko. I drove, my car swaying in the streets. Halos magkalat ang compartment ko dahil sa paghahalungkat ng mga bote na nando’n.               Humantong ako sa isang ilog. I took Psycho out and threw him on the water. Matapos niyon, hinanap ko ang asul na bote. Thanks to the remaining consciousness nainom ko siya bago ako mawalan ng malay.                 Dear Sasame,                    Maybe mas makakabuti sa lahat if I’ll be away for the day. Maraming po-protekta kay Rey, I just thought that Psycho was my responsibility so I entered a scene inappropriate for me. I like the idea of saving Rey honestly.                    But what I hate is Rey being in danger because of me.                 Saved by the bell,             Death Hunter
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD