A Brother, A Bestfriend, A Rival
2931 Words
Limit Seven: A Brother, A Bestfriend, A Rival
(9th Force – Skylar)
Feeling ko nananaginip ako. Kakatwa nga lang ang panaginip ko. Kasi ba’t si Rey yung nakikita ko tapos nakatitig sa akin sa edge ng kama? Kakatwa di ba? Bakit ko siya napapanaginipan? Pinagpa-pantasyahan ko ba siya? o.O
Pero kung totoo ngang panaginip ‘to…
O______O
“WAAAAAAAAAAAAHHHH!”
Napaatras na lang ako consciously at sa kasamaang palad eh tumambling ako sa kabilang dulo ng kama, tumama pa yung ulo ko sa may side desk at nahulugan ako ng lampshade.
Wow. Good morning, Sky. -___-
“I didn’t know you have a weird habbit of waking up.”
“Oh yeah really? What the hell are you doing in MY ROOM?”
Ang aga-aga pa jusko po naman! Five thirty pa lang ng umaga! And I usually woke up ng mga nine or ten AM. Ang dilim pa kaya sa labas. Ano bang gusto niya? s*x ng madaling araw? Is he insane?
Tumalikod siya mula sa’kin. “I need you to prepare yourself. I have work.”
“You have work? Aba eh ba’t pati ako kasama?”
“Hanggang ngayon ba hindi pa rin malinaw sa’yo ang trabaho mo? You need to STAY with me as near as possible, and as everytime as you can. I have work, you need to come and you need to be there kaya naka-enroll ka sa Ashton University ngayon. As I haven’t decided on what course you—”
“EEEEHHHHHHHHHHHHH???” O_____O
Napatakip siya ng tenga sabay harap sa akin ng may galit na itsura. “What the hell, are you trying to break my ear?”
Napalakas ba? Sarreh naman nabigla lang. = o =V
“Okay so tell me, bakit Ashton University?”
“Sorry, hindi ko alam na hindi pala masyadong obvious na ako ang may-ari ng eskwelahan na ‘yon at do’n ako nagta-trabaho. Also, I apologize for not thinking na slow ka nga pala.” And then he beamed sarcastically.
“Hoy!” dinuro ko siya pagkatapos kong tumayo mula sa pinagbagsakan ko. “Ang yabang mo ah! Syempre sobrang aga pa kaya hindi pa gising ang diwa ko at slow pa ang processing ng utak ko ngayon! Why you so hambog?” I’m a good troll, I know. :D
“Psh. Practice civilized speech, I don’t want those to be inflicting my ears like epidemia, Ms. Harcourt.”
“Arte! Lumayas ka na nga!”
“Follow in fifteen, breakfast is ready.” And then he left.
I pouted. It’s not like may magagawa ako eh utos niya ‘yon? Nakakainis lang kasi. Why do I have to get stuck with this person? Sa dinami-dami ng tao na pwede kong makasalamuha for the rest of my gorgeous life, bakit naman siya pa?
Kung minamalas ka nga naman talaga. When it rains, it pours indeed.
Pagkababa ko ng pagkalaking hagdanan, naabutan ko siyang mag-isang kumakain sa malaking lamesa na parang buffet table ata. Nakakapagtaka lang dahil ang daming upuan, ang daming pagkain pero nag-iisa lang siya.
“Asan yung iba?” tanong ko nang maupo sa may harapan niya.
“Out.”
“Already? In this early morning? Eh sina Calila at Ginri?” yung dalawang cute na anak nina Gino at Erinne. :">
“Iniwan kay Coco, na kina Fifth.”
“Wala talagang tao?”
He paused, probably thinking kung may naiwan. “Ah. Si Yan at Savier. Yan’s having a bad morning sickness so they both didn’t go to work.”
Oh. =___=
Ini-scan ko ang mga pagkaing nakahain sa mesa. I was quite amused. Madalas kasi, ang kinakain kong mga ‘sosyal’ na pagkain eh American foods. But right now, ba’t parang ang weird ng mga pagkain na nakahain? I’m not so familiar though they look stunning enough.
“May I know kung anong mga pagkain ‘to?”
“You don’t have to know just eat. You only got five minutes.”
Nanlaki ang mga mata kong tumingin sa kanya na kalmadong kumakain. “Takte naman! Bakit ang hilig n’yong magbigay ng taning maski sa mga pagkain?”
“It’s simply because hindi kita pinakakain para i-introduce ang mga pagkain na nakalatag sa harapan mo ng isa-isa. Pinakakain kita because I’m noble enough to at least have that empty stomach get filled before you can drain it again for the rest of the day.”
*pout*
Tumingin siya sa akin. Kinuha ko lahat ng dish na reachable at kinain. Nakikita ko siyang naka-nganga sa’kin. Eh sumusunod lang naman ako di ba? Takot ko kayang magutom baka makain ko siya. :D
Enjoy pa rin ako sa pag-lamon nung marinig ko siyang tumayo. Sa gulat ko bigla na lang niyang hinawakan ang buhok ko, used it to tilt my head up, tas sapilitan niyang pinainom yung tubig na hawak niya sa akin. Mabulun-bulunan ako kasi nga hindi niya ako binibitawan though hindi naman madiin yung sabunot niya sa buhok ko. Just enough to tilt my head up.
“OY! *cough cough* Nahihibang ka na ba talaga? Papatayin mo’ko?”
“Walang namamatay sa pag-inom ng tubig, now stand up.”
What a shame! Ni hindi nga niya ako hinintay na tumayo ng kusa sa sarili ko eh. Hinila niya yung collar ng T-shirt ko palabas ng mansyon and apparently papasok ng black na kotse na medyo mahaba ng konti as supposed to a limousine saka siya sumunod. A driver shut the door at lumipat na sa pwesto niya para magmaneho.
“Wala ka bang normal na paraan para yayain ako o kaya sabihan? Parang kanina lang ginulat mo’ko sa panggigising mo tapos yung pagpapainom mo sa’kin ng tubig. Honestly, what are you?”
“A man who preferred silent stuffs so shut up.”
“Ang kapal mo!”
He remained silent. Tao ba siya? -___-
“Paano ako papasok eh wala akong uniform?” I started bugging him, ayoko ngang patahimikin ang mundo niya. He’d be real glad to take the pleasure of it.
“Di mo kailangan ng uniform sa Ashton, it’s fine.”
“Eh mga gamit?”
“Isang notebook at ballpen lang tapos na ‘yang pino-problema mo.”
Why you so calm? :/
“Uh… Alam mo—”
“Will you ever shut up, Sky?”
“Eh kasi will you ever talk more often? Nakakapanis ka kaya ng laway!” -___-++
Hindi na siya nagsalita. Bumaba siya ng kotse saka siya nagtungo sa loob ng school. De malamang n’yan sinundan ko siya since wala naman akong magagawa kung hindi ang sumabit lang ng bongga.
“Rey! Ang bilis mo maglakad! Oy teka lang!”
Sa kasamaang palad nasa hallway na siya nung maabutan ko. Gini-greet siya ng mga estudyante ng ‘Good morning Sir Ashton.’ habang siya eh walang hiyang hindi nasagot at naglalakad lang ng walang pakelam sa corridor.
“Rey Ashton! Sabing bagalan mo kumilos! Di ako sabi makasabay sa’yo!”
Napahinto siya. Natahimik lahat ng nasa corridor. Well… ehe-he. :D?
“What in hell are you doing you punk?”
“Oy di ako punk ah.” -___-
“You’re a pain you know.” Sabay hinila niya ang aking magandang wrist and then dinala ako sa kung saan mang lugar ‘yon para sagpangin ako.
Joke. XD Sa hallway lang, inaaway ko siya. :D
“Oy! Rey! Hoy ano ba! Ang bastos mo naman eh! Walang ganyanan!” nakakahiya kasi pinagtitinginan kami ng mga tao. Ewan para kaming pinagtsi-tsismisan. Ano kayang iniisip nila? =___=
“Will you shut up?”
Ipinasok niya aketch sa office niya. Pero bago ‘yon natural nadaanan namin ang faculty kaya pinagtinginan rin kami. Wow. Lakas makatawag ng beauty ko. :D
Binagsak niya ang pintuan pasarado. Naglabas siya ng papel, isang notebook, isang ballpen, susi tsaka libro. “Pasukan mo kung anong gusto mong pasukan. Wala na’kong pakialam kung saang kurso mo gustong pumasok o sa kung anong section. Just get out of my sight now!”
“Ba’t ba highblood ka?” -___-
“I SAID OUT! NOW!”
“Eto na, eto na, hindi mo kailangang sumigaw!”
Lumabas ako ng opisina niya. Walangya naman para akong nag-aalaga ng dragon ah. Kainis. =___=
“Hahahahaha! Why do you—”
Nalaglag ko ang mga papel na hawak ko nang makita ko siya kasama ang ka-grupo niya s***h kaibigan at isang ‘ka-ibigan’. Hindi ko malaman kung anong itsura niya dahilan nga na medyo kalmado pa rin though evident na nagtataka.
“Oy Zone. Kilala mo siya?”
Patay kang dyosa ka. “Uh… I’m sorry, excuse me.”
Binilisan ko ang maglakad. But I should’ve known. Hinatak ako ni Zone pabalik without minding his co-leagues na nagtataka sa ikinikilos niya. “Why are you here?”
“Hala. Natural mag-aaral ako.” o.O as a matter of fact, magbe-baby sit ng dragon. XD
He gave me the ‘Oh-really-I-believe-you’ look. “Twenty six, a Psychology graduate, studying AGAIN? Wow, Sky, you’re a sucker for lying. What are you doing here?”
“Mag-aaral nga ulit!” >__<
“Then let’s see.”
My eyes widened nang hilahin niya ako papunta sa opisina ng Dean. Which I’m pretty sure ay opisina ng dragon. Lagot ka na talaga, Sky. Ano bang gagawin ko? Hindi ko naman kasalanang ma-sampid ako sa school na ‘to ah.
“Kuya!”
Ku… ya? 0_____0
Rey looked shocked seeing me being dragged in by Zone. Nagtataka siya sa paraan kung paano hawakan ni Zone ang wrist ko in the same manner na ginawa niya kanina. He must be wondering what I’m up to.
“What’s this?”
“Pwede ko bang makita ang listahan ng enrollees, Rey?”
“For what?”
“This girl, I doubt she’s enrolled properly. Can I just see the list?”
Tumingin sa’kin si Rey. I shot him an apologetic glance. Hindi ko naman kasi alam na magkapatid pala sila. But then tumayo si Rey at naglabas ng isang folder. Inabot niya kay Zone. “Search in there. Kapag wala, baka nasa computer. By the way, you seemed… unusual today.”
Napaangat ng tingin si Zone mula sa paghahanap sa folder. “What?”
“You’re not usually that worked up. What’s the problem of Sky being here?”
He stiffened. Nagpalipat-lipat siya ng tingin sa’min ni Rey. Rey on the other hand crossed his arms to his chest. Jeez, Ashton. What are you doing? =___=
“You… know each other?”
“Nah, wrong question. Do you, Zone, know her?”
Zone opened his mouth to answer but he can’t. Actually he didn’t want to talk about his bestfriend na pumapatay ng tao at mukhang pera. Might as well just save him the shame of talking about it. “We’re best friends. Well of course, when no one’s around we are. You know my job, Rey-Rey. I kill people, so it’s just natural to be ashamed of me.”
“Sky, it’s not like that.”
“Teka, anong tinawag mo sa’kin?” -___- ooohhh he heard. :0
“What? Rey-Rey? Cute noh?” :D
“Tingin mo sa’kin, aso?” -___-++
“Ang cute nga eh! *x* Ba’t ganyan ka mag-isip? Takte neto.” :D
“H’wag mo’kong tatawaging ganyan.” =___=
“Eh? Yaw. = 3= Tatawagin kitang gano’n sa ayaw mo’t sa gusto. Bleeeehhh!” :P
*SLAM!*
Napalingon ako sa pintuan. Wala nang Zone. Yeah, great. Psh. Like I care if he walks out.
XxxxX
Naririnig ko silang nagbu-bulungan. Grabe lang. Nakita nila kaming magkasama ni Rey sa hallway kaninang umaga tas ngayon ang usap-usapan eh kami daw ni Rey ay isang couple. Wow. Ang ganda ko para maging ka-relasyon ng isang dragon na bumubuga ng nakakapasong apoy. = o =
Tumayo ako at papunta sana ng cafeteria. I’m starving. Kaso naalala kong wala akong pera. Eh saktong nakita ko si Rey na pakalat-kalat sa likuan papuntang canteen so hinabol ko siya. “Rey! Libre mo’ko, wala akong pera!” ^u^/
“Will you stop ambushing me in front of my students?” =___=
“Pssshhh. What do they care? Eh basta, libre mo’ko. Wala akong perang dala, nagugutom na’ko.” *3*
Hindi siya sumagot at naglakad lang ng mabilis. Well of course hinabol ko siya. Obvious ba? Yun naman lagi trabaho ko, ang maghabol. :D “Rey naman eh! Ooooyyy!”
“Tigilan mo’ko.”
“Kasi naman, Rey!” humawak ako sa may braso niya para mapahinto ko siya kaso ayaw. “Libre mo’koooo! Rey-Rey puhlease?” *w*
“Ah. Sir. Good… morning po?”
Bigla siyang huminto. Tinignan ko yung mga nasa harap. Barkada ni Zone. The latter was only staring at his brother, at me, and at my hand intertwined with Rey’s shoulder. Well I don’t see the need to remove it kasi magmumukha na parang guilty ako sa kung anong kasalanang wala naman sa bokabularyo ko.
“Yeah.”
Then pagkatapos nu’n naglakad na naman siya ulit passing his brother by at syempre, me losing my grip on him. Susundan ko sana. Nahigit nga lang ni Zone ang braso ko kaya napahinto ako.
“Huy…”
“I can get you lunch, let’s go.”
Rey stopped halfway. Lumingon siya. Hala naman eh. T_T
“Sky.” Zone tugged my arm. “C’mon.”
Sasagot palang sana ako ng ‘No, thanks’ nang bumalik si Rey sabay hatak ng kamay ko palayo kay Zone at palayo na rin sa cafeteria. One last lingon, nakita kong nag-clench ang kamay niya habang nakatalikod sa’kin. Dapat ba akong ma-guilty? Should I? Eh bakit naman ako magi-guilty? @___@
“Get in.” Sabay balibag niya sa akin papasok ng opisina niya.
Fooooodddsss! *____*
Bilang sa ako ay maganda, sumugod kaagad ako sa mesa niya at kinain ang mga pagkain na nando’n. Ang chaalllaaap! Ang hirap palang magutom. Maybe he’s right. Dapat pala lagi akong may dalang pagkain. *___*
“Didn’t I told you not to make any scene in public?” asik niya sa’kin, still standing in front of me.
“What does it make if I talk to you in public?”
“Not in calling me via first name, idiot!”
“Hoy hindi ako idiot!” I started shouting too. Nakakairita eh. Idiot daw ako? “Mas idiot ka! What are you, a reputation freak? You think kaya nilang kontrolin ang buhay mo just because your name has been tainted with their suspicious and malicious thoughts of you? Well I tell you, you idiot! Everyone, at least anyone that thinks right, thinks about a person in negativity in some way, somehow! So don’t give me that bullsht that I can’t talk to you nor call you via first name when your stupidents are around! We’re all the same, Rey Ashton!”
*Tok tok tok!*
And the door opened, sumilip si Eric. Psh. Kumatok ka pa, papasok ka rin pala ng walang paalam. “Lower your volume guys. You might be forgetting na nasa labas lang ang buong faculty.”
“And so?” taas kilay kong counter.
“Anong and so? It’s Rey Ashton we’re talking about here, Harcourt, what the hell is that attitude for?”
Oh jeez. They really are into this sick life. “You know I don’t care about how name works here. Sisigawan ko si Rey kung kailan at saan ko gusto. Wala akong pakialam kung may nakakarinig o wala! Kung kaninong harapan man ‘yan! We’re in a free country, dude! Snap out of it!”
“You’re noisy, shut up!” and Rey shouted.
“Mamamatay ka ba kapag nakarinig ka ng konting sermon? Freak!”
“Guys!” natahimik kami at tumingin kay Eric na hindi makapaniwala ang itsura sa nakikita niya. “You two are impossible.”
Umirap ako at naglakad na paalis. “Hoy, Sky saan ka pupunta?” pigil ni Eric sa’kin.
Lumingon ako at tinignan sila ng masama. “Natural magwo-walk out. Baket, bawal na ring layasan si Rey Ashton? Ipagbawal n’yo na ring huminga nang matapos na!”
I stormed out of the place. It’s not like they can fire me, can they? *evil smirk*
Dear Sasame,
I’m worried about Zone to be honest. He’s not acting like the usual. Maybe neither am I. Pero gusto kong malaman ang iniisip niya. Best friend ko siya, I would like to hear from him. Kaya lang unfortunately, kapatid niya pala si Rey.
Which is I don’t think a great set-up.
Baffled,
Death Hunter
- Writer
