บทที่ 1: ภารกิจสังหาร
ในค่ำคืนที่มืดมิดและเงียบสงัด "ไลลา" สายลับสาวผู้ที่สามารถทำงานได้อย่างไร้ร่องรอย เธอถูกส่งมาทำภารกิจลับในคฤหาสน์ของ "นาธาน" มหาเศรษฐีหนุ่มผู้ทรงอิทธิพลและลึกลับ ภารกิจของเธอคือต้องสังหารเขาให้สำเร็จ
ร่างบางระหงสวมชุดสีดำดูทมัดทะแมงผมยาวสีดำขลับถูกรวบตึงเป็นมวยเพื่อความสะดวกและคล่องตัวในการทำภารกิจครั้งนี้
ไลลาใช้ความสามารถของเธอ จนเล็ดรอดสายตาของบอดี้การ์ดนับสิบเข้ามายืนอยู่ริมระเบียงที่คาดว่าน่าจะเป็นห้องนอนเป้าหมายของภารกิจครั้งนี้
สายลับสาวค่อย ๆ งัดหน้าต่างบานกระจก ด้วยความเงียบ ก่อนจะแทรกตัวเข้ามาอยู่ภายในห้องนอนขนาดใหญ่ที่มืดสลัว อาศัยเพียงแสงจากดวงจันคทร์สาดเข้ามาให้พอมองเห็นเท่านั้น
ไลลายืนแนบชิดกับกำแพง ค่อย ๆ ย่างกายเข้าใกล้เตียงนอนขนาดคิงไซส์ ที่มีชายหนุ่มร่างใหญ่กำยำหลับใหลเปลือยกายท่อนบน
สายลับสาวก้าวไปยืนประชิดที่ขอบเตียง ดวงตาคมกริบมองใบหน้าชายหนุ่ม อีกครั้ง ยืนยันเป้าหมายเป็นเขาคนที่เธอต้องสังหารแล้วจบภารกิจ
‘หน้าเสียดาย ถึงจะหล่อแค่ไหนแต่ฉันต้องทำภารกิจให้สำเร็จ’ เธอคิดในใจ
มือเรียวหยิบมีดพกปลายแหลมสีเงินวาว คอย ๆ ง้าขึ้นสูง ดวงตาคมจ้องตำแหน่งขั้วหัวใจที่หน้าอกข้างซ้ายก่อนจะใช้ความว่องไวออกแรงกดปลายมีด
หมับ!
เพียงแค่เสี้ยววินาทีข้อมือของเธอถูกจับไวด้วยมือใหญ่ของร่างที่นอนอยู่ ใบหน้าสวยหันขวับมาใบหน้าของเป้าหมายที่เธอเห็นว่าหลับอยู่เมื่อครู่นี้
ดวงตาสีนิลเข้มจ้องมองเธอด้วยความเฉยชาและเย็นเยียบจนเธอประหลาดใจ
ไลลารีบตั้งสติหันกลับมาโฟกัสที่ข้อมือแล้วโถมน้ำหนักทั้งตัวกดปลายมีด จนส่วนปลายแหลมจิ้มหน้าอกของร่างใหญ่เพียงเล็กน้อย แต่ก็ทำให้เลือดสีแดงสดไหลซึมออกมา
เธอโถมแรงกดมีดเป็นครั้งที่สองอย่างสุดแรง แต่คราวนี้มันกลับไม่ขยับสักนิด สายลับสาวชำเลืองมองใบหน้าเป้าหมายอีกครั้ง แววตาเขายังคงนิ่งแล้วเย็นชาไร้ความรู้สึกตื่นกลัวหรือรู้สึกเจ็บแค่อย่างใด
ไลลาตั้งสติเธอออกแรงกดมีดพกครั้งที่สาม แต่ทว่าครั้งนี้ร่างใหญ่ของเขาขยับดันข้อมือและตัวของเธอออกอย่างง่ายดาย จากนั้นจึงจับร่างบางกดแนบเตียงแล้วขึ้นมานั่งคร่อมทับไว้ เขาแย่งมีดจากมือของเธอ แล้วกดข้อมือทั้งสองด้วยมือเพียงข้างเดียว
“ใครส่งเธอมา” มือใหญ่กำมีดจี้ที่ลำคอของเธอไว้
สายลับสาวปิดปากแน่น เธอไม่ปริปากเอ่ยอะไรทั้งนั้น
“ไม่พูด…” นาธานถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา พร้อมลากปลายมีดพกลงมาที่หน้าอกของเธอ
ไลลาหายใจแรงจนหน้าอกกระเพื่อมขึ้นลง บวกกับชุดหนังดำสนิดที่เธอใส่แนบชิดกับลำตัวจนทำให้เห็นรูปร่างของเธอได้ชัดเจน
เธอจ้องแววตาที่เย็บเยียบของเขาจนกายของเธอรู้หนาวสั่น เธอไม่เคยพบเจอผู้ชายคนไหนแบบนี้มาก่อน สมกับที่เธอได้รับข้อมูลมาว่าเขาเป็นคนที่ลึกลับ และโหดเหี้ยม
เคว้ง! เสียงชุดหนังที่เธอสวมอยู่ขาดออกบริเวณช่วงอก จนเห็นเนินอกขาว ๆ ของเธอ
สาวลับสาวตกตะลึง เขาเป็นคนที่ใช้มีดได้เก่งแน่ ๆ เพราะปลายแหลมของมีดที่คมกริบเกี่ยวชุดเธอจนขาดแต่ไม่ได้บาดผิวของเธอเลยสักนิด
“แววตาของเธอดูหวาดกลัวแล้วนะ ได้ยินว่าเป็นสายลับที่เก่งที่สุด ก็ไม่เท่าไรนิ” นาธานโยนมีดพกออกไปอย่างไม่ใยดี
“คุณ…รู้อยู่แล้ว อ๊ะ!” เขารู้ได้ยังไงว่าเธอถูกส่งมา หรือว่าจะมีหนอนบ่อนไส้ เธอคิดในใจ แต่ทว่าก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อมือใหญ่ของเขาฉีกชุดหนังของเธอออกจากกัน พร้อมกองกุมอกอิ่มของเธอไว้อีกด้วย
“ไลลา ร่างกายของเธอกำลังสั่น ฉันได้กลิ่นของความหวาดกลัว” ร่างใหญ่พูดพลางใช้จมูกสูดดมกลิ่นกายของเธอท่าทางเหมือนคนโรคจิต
ไลลาเบือนหน้าหนี เขารู้กระทั้งชื่อของเธอ และตอนนี้เธอก็กำลังสั่นอย่างที่เขาพูดจริง ๆ แต่เธอก็ต้องควบคุมตนเองไว้ เพราะเธอคือสายลับที่เก่งที่สุดจะเสียท่าให้กับเป้าหมายไม่ได้
“ในเมื่อรู้หมดแล้ว ทำไมไม่ฆ่าฉันทิ้งเสียล่ะ” ใบหน้าสวยจ้องตาเขาอย่างแน่วแน่ แต่นาธานดูออกว่าเธอซ่อนความกลัวเอาไว้
“หึ..ฆ่าเธอมันง่ายเกินไป…เรามาเล่นสนุกกันดีกว่า” ใบหน้าหล่อแสยะยิ้ม มือบีบเคล้นเต้านมของเธออย่างแรง จนหญิงสาวนิ่วหน้าแต่เธอก็ไม่ปริปากร้องออกมาสักนิด