บทที่ 5
วันนี้ศิวัฒน์แวะมาส่งเธอที่มหาวิทยาลัย รถสีดำคันหรูจอดเทียบอยู่หน้าคณะเรียน
“เดี๋ยวเย็นนี้ฉันมารับนะ”
“คะ..หนูจะรอนะคะ” เมลดายื่นหน้าไปหอมแก้มฟอดใหญ่ ก่อนจะลงก็ส่งยิ้มหนาวให้ชายหนุ่มอย่างน่ารัก
ศิวัฒน์อมยิ้มมองร่างเล็กของเธอจนเดินหายเข้าไปถึงได้ออกรถมา
ตกเย็นหลังเลิกเรียน เมลดาเดินออกมารอหน้าตึกคณะ รถยนต์สีดำคันหรูที่คุ้นเคยก็มาจอดเทียบท่า มือเรียวเปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง แต่ก็ต้องแปลกใจอย่างมากเพราะไม่เจอศิวัฒน์ และคนขับหน้าตาก็ไม่คุ้น
“ขอโทษค่ะ สงสัยหนูจะขึ้นคันผิด” เธอกล่าวขอโทษเอื้อมมือไปเปิดประตูรถเพื่อจะลง แต่มันกับเปิดไม่ออก เธอหันกลับไปมองที่คนขับชายคนนั้นแสยะยิ้มมองเธอผ่านกระจกหลัง
“คะ..คุณเปิดประตูรถให้หน่อยค่ะ หนูขึ้นคันผิด” เธอพยายามดึงที่เปิดอยู่หลายหนแต่มันก็ไม่เป็นผล เธอรู้สึกว่ามันชักจะแปลก ๆ แล้วใจดวงน้อย ๆ ของเธอเริ่มหวาดกลัวขึ้นมา เพียงเสี้ยววินาทีประตูรถอ
