1/7 หลงสวาท เด็กฝึกงาน (เอวดุ) NC20+

1789 Words

ตอนที่ 1 ไม่ได้การแล้ว ก๊อก ๆ “พี่จีนคะ พาเด็กฝึกงานมาส่งค่ะ” “อืม….เข้ามาได้” จีน หรือ จีน่า หญิงสาวอายุสามสิบปีเต็มตำแหน่งผู้จัดฝ่ายของบริษัทออกแบบภายในแห่งนี้ ร่างบางระหงในชุดเดรสสีดำพอดีตัว ยืนหันมองออกไปที่นอนหน้าต่างของตึก ชายหนุ่มที่ก้าวเข้ามาภายในห้อง มองหญิงสาวจากด้านหลัง ทรวดทรงองค์เอวส่วนสูงดูสมส่วนกำลัง เธอคงเป็นผู้หญิงที่สวยแน่ ๆ ชายหนุ่มคิดในใจ “สวัสดีครับผมชื่อ กวินทร์ หรือเรียกสั้น ๆ ว่าแคร์ ก็ได้ครับ” ร่างสูงโปร่งในชุดนักศึกษา ก้าวพ้นประตูเข้ามาก็เริ่มแนะนำตัว กับผู้หญิงที่เขาต้องมาฝึกงานเป็นผู้ช่วยของเธอ ตลอดระยะเวลาหนึ่งเทอม ร่างสวยค่อย ๆ หันกลับมามองเขา จริงดังที่คิดไว้ เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก ๆ ใบหน้าหวานรูปไข่ ริมฝีปากบางเป็นกระจับ แต่ทำไมแววตาของเธอดูเศร้าหมองแบบนั้นนะ “อืม….เธอที่จะมาฝึกเป็นผู้ช่วยพี่ ชื่อแคร์ใช่ไหม” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยถาม สายตาตวัดมองนักศึกษาหนุ่ม รูปร่างสูงโปร่งดูหน้าตาดีไม่น้อย “ใช่ครับ” “พี่เตรียมโต๊ะไว้ให้แล้ว แล้วก็เอกสารรายละเอียดงานต่าง ๆ เธอไปอ่านทำความเข้าใจก่อน ถ้าไม่เข้าใจก็มาถามพี่ได้” “ได้ครับพี่…จีน่า” กวินทร์ชำเลืองมองป้ายชื่อเธอที่โต๊ะ “จีน..เรียกว่าพี่จีนก็ได้” “ครับพี่จีน” จากนั้นกวินทร์จึงแยกไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตนเอง ซึ่งมันคนละมุนกับโต๊ะทำงานของจีน่า แต่หันหน้าเข้าหากัน มีจังหวะหนึ่งทั้งคู่เงยหน้าขึ้นมาและสบตากันเข้าพอดี กวินทร์รู้สึกได้ว่าแววตาของรุ่นพี่สาวมีความอ่อนไหวเหมือนมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ ทั้งสองใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ แต่เป็นหญิงสาวที่ดึงสติตนเองกลับมาได้ก่อน เธอรีบเบนสายตาไปทางอื่น แต่กวินทร์ยังคงมองใบหน้างดงามของเธออย่างไม่ลดละ เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง ทุกคนต่างทยอยไปพักกันหมด แต่จีน่าเธอจะคงยังอยู่กับที่ ชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงได้เดินเข้ามาหา “พี่จีนเที่ยงแล้วครับ” “อืม…เธอไปพักได้เลย” จีน่าเอ่ยบอกแต่สายตายังคงจ้องมองคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คอยู่ กวินทร์มองท่าทีนิ่งขรึมของเธอ เขาอยากจะรู้จังว่าทำไมเธอถึงได้มีท่าทีที่เย็นชาแบบนี้ ตั้งแต่เช้ายังไม่เห็นเธอคุยอะไรนอกจากเรื่องงานเลย และใบหน้าหวาน ๆ นั้นรอยยิ้มผุดสักนิดก็ไม่มี แบบนี้ต้องทำอะไรสักหน่อยแล้ว เรื่องทำให้ผู้หญิง มีความสุขมันงานถนัดเขาเลย “พี่จีนไปทานข้าวกันครับ” ด้วยความสูงที่เกือบถึงร้อยแปดสิบเจ็ดเซนติเมตร ทำให้กวินทร์ต้องโน้มตัวลงมาใกล้ “.....” จีนน่าละสายตาจากจอขึ้นมามองเด็กหนุ่มอย่างสงสัย สองสายตาจึงผสานเข้ากันพอดี “ผมเป็นเด็กของพี่แล้วนะครับ มาฝึกงานวันแรกด้วยยังไม่ค่อยรู้จักสถานที่เลย พี่ไปทานข้าวเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม” กวินทร์ยิ้มแฉ่ง ที่ผ่านมาไม่ว่าสาวน้อยสาวใหญ่เจอรอยยิ้มนี่เข้าไปเป็นต้องหลงใหลรอยยิ้มเขาทุกคน “......” แต่คงไม่ใช่กับจีน่า ที่เบื่อกับชีวิตเบื่อทุกอย่างบนโลกใบนี้ เธอได้แต่ใช่ชีวิตไปวันต่อวัน เงินทองมีมากมายแต่ความสุขในชีวิตกับหาไม่เจอ ในใจลึก ๆ จีน่าก็รู้สึกหวั่นไหวกับความหล่อของกวินทร์อยู่บ้าง แต่เพราะเธอสัญญากับตนเองไว้ว่าชาตินี้จะไม่รักใครให้ใจเจ็บอีกตลอดชีวิต “เอางั้นก็ได้ไหน ๆ ก็ต้องอยู่กับพี่อีกหลายเดือน” เธอมองใบหน้าหล่อๆ ของกวินทร์ด้วยท่าทีที่เรียบเฉย จากนั้นจึงพาชายหนุ่มไปทานข้าวร้านใกล้ ๆ บริษัท ทั้งสองเลือกทานอาหารง่าย ๆ แล้วคุยกันไปเรื่อยเปื่อยแต่ส่วนมากจะเป็นกวินทร์เสียมากกว่าที่ชวนเธอคุย กวินทร์จึงได้มั่นใจว่าเมื่อก่อนจีน่าจะต้องเป็นผู้หญิงที่ร่าเริงสดใส แต่คงมีเรื่องอะไรบ้างอย่างเธอจึงได้กลายเป็นคนเย็นชาแบบนี้ “ได้เวลาเลิกงานและก็กลับบ้านได้เลยนะแคร์” จีน่าชำเลืองมองดูเวลาอีกสิบนาทีก็ห้าโมงครึ่งแล้วจึงได้เออบอกชายหนุ่ม “แล้วพี่จีนจะ…” ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะถามจบประโยค ดันมีสายโทรเข้ามาหาเธอซะก่อน “ว่าไงลูกเกด” “ไม่ฉันไม่อยากไป” “ไม่…..” กวินทร์หูผึ่งแอบฟังการสนทนาของเธอ ชายหนุ่มก็เริ่มจะไม่เข้าใจตนเอง ว่าทำไมถึงได้สนใจเธอขนาดนี้ แต่ชายหนุ่มรู้สึกว่าเธอนั้นดูน่าดึงดูดและเขาก็อยากจะค้นหา อยากทำให้เธอกลับมาสดใสมีรอยยิ้มอีกครั้ง “งั้นก็ได้..ครั้งเดียวนะ” เมื่อถึงคงเวลาเลิกงานกวินทร์ก็รีบออกมาจากบริษัท ตรงกลับคอนโดแล้วเตรียมตัวไปทำงานเสริมที่เขาถนัด… ผับxxx ใจกลางเมือง แห่งรวมสาวน้อยสาวใหญ่ ที่เข้ามาดื่มมาดริ่งและหาความสุขกับหนุ่ม ๆ ที่มีหน้าที่ดูแลเทคแคร์สาว ๆ กระเป๋าหนักและขี้เหงา อย่างเช่นลูกเกด เพื่อนสนิทที่สุดของจีน่า ลูกเกดก็เป็นสาวโสดขี้เหงา ที่มีเงินใช่จ่ายฟุ่มเฟือยจึงมักจะมาหาความสุขที่นี่เป็นประจำ “เอาน่ายัยจีน แกเลิกจมปักอยู่กับตัวเองได้แล้ว ออกมาเจออะไรใหม่บ้าง” ลูกเกดหันมาพูดที่ข้างหูของจีน่าแข่งกับเสียงที่ดังกระหึ่ม “อืม..” เธอตอบไปเพียงแค่นั้นพลางหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาจิบเบา ๆ มองบรรยากาศที่ครึกครื้นผู้คนดูสนุกสนาน แต่มันไม่ใช่เธอ สายตาเบื่อหน่ายมองตรงขึ้นไปบนเวทีที่กำลังมีผู้ชายหน่วยก้านดีอยู่สองสามคนใส่กางเกงยีนขายาวเพียงตัวเดียว แล้วสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าครึ่งบนไว้ด้วย ท่วงท่าการเต้นยั่วยวนของพวกเรา เรียกเสียงกรี๊ดสนั่นจากบรรดาสาว ๆ ได้เป็นอย่างดี “เป็นไงชอบคนไหนแก” ลูกเกดหันไปถามเพื่อนสาวเพราะเห็นเธอเอาแต่มองพวกนั้นเต้น “ชอบบ้าอะไร” “เอ้าฉันเห็นแกมองอยู่” “ฉันแค่ไม่อยากมองแกนัวเนียกับเด็กแกหลอกย่ะ” “แหล…” ลูกเกดล้างเสียงยาว “คนนั้นไหมล่ะหน่วยก้านดีสูงใหญ่ กล้ามเป็นมัด ๆ” ลูกเกดชี้ไปที่ชายบนเวที ที่กำลังรับรางวัลจากแขกอยู่ จีน่าเพ่งมองไปรู้สึกว่าคุ้น ๆ “เตอร์ ๆ เดี๋ยวเรียกน้องคนนั้นให้เพื่อนพี่หน่อยนะ” ลูกเกดหันไปบอกเด็กคู่ขา “น้องมันรับงานเอ็นฯ อย่างเดียวครับพี่มากกว่านั้นมันไม่รับ” คู่ขาหนุ่มหล่ออธิบาย “ได้ ๆ แค่มาเอ็นให้เพื่อนพี่มันมีความสุขหน่อย” “ได้ครับพี่คนสวย” “ปากหวานเดิมเหมือนเลยนะ เอาเหล้ากับของมาด้วยล่ะ” “ได้ครับ ๆ” จีน่ามัวแต่มองไปที่ชายคนนั้น จึงไม่ได้ฟังว่าเพื่อนคุยอะไร ระหว่างนั้นก็หยิบแก้วเหล้ามาดื่มโดยที่ไม่ได้สังเกตว่าเธอนั้นหยิบแก้วของลูกเกดขึ้นมาดื่มรวดเดียวหมด โดยไม่รู้ว่าในแก้วนั้นมีปลุกเซ็กส์ผสมอยู่นิดหน่อย เพราะลูกเกดเตรียมไว้แค่เล่นสนุกกับคู่ขาของเธอเท่านั้น ผ่านไปไม่นานยาคงจะเริ่มออกฤทธิ์ จีนน่ารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว อีกสองคนนั้นไม่ต้องพูดถึงซัดกันนัวเนียจนเธออยากจะเปิดโรงแรมให้เดี๋ยวนั้นเลย หลังจากที่ขึ้นทำการแสดงบนเวทีเสร็จแล้ว กวินทร์ได้รับข้อความจากเตอร์ให้มาเอนเตอร์เทนแขกที่โต๊ะ เขาจึงได้เดินมาโต๊ะที่เตอร์บอก แต่เมื่อถึงกวินทร์ชะงักเท้าหยุดกึก ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวที่วันนี้ตนเองนั้นเฝ้ามองมาตลอดทั้งวัน เธออยู่เบื้องหน้าแล้วแถมยังอยู่ในชุดที่วาบหวิว จนทำให้ชายหนุ่มถึงกับใจหวั่นไหว “พี่จีน…” กวินทร์พึมพำเบา ๆ มือกำชับหน้ากากที่สวมปิดบังใบหน้าครึ่งบนอยู่มั่นใจว่ามันจะไม่หลุดออกจนจีน่าจะจำเขาได้ จีน่าหันมาทางที่กวินทร์ยืนอยู่พอดี หน้าจะเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าและยาที่ผสมกันอยู่ในนั้น จีนน่าจึงเผลอมองรูปร่างของชายหนุ่ม และหยุดมองที่กล้ามหน้าท้องของเขา หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ จากนั้นจึงได้พยายามสะบัดหัวไล่ความคิดบางอย่าง กวินทร์เห็นท่าไม่ค่อยดี ท่าทางแบบนี้เธอคงโดนฤทธิ์ยาบางอย่างไปแน่ ชายหนุ่มจึงรีบเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ จีน่า ทำให้ลูกเกดและคู่ขาของเธอรู้ตัว “อ้าวมาแล้วเหรอ ฝากเพื่อนพี่ด้วยนะ ทำให้เธอมีความสุขหน่อย” พูดจบลูกเกดก็เดินนัวเนียออกไปกับเตอร์ จีน่าเริ่มหายใจแรง เธอหันมามองชายใส่หน้ากากที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ดวงตาสวยที่ดูเศร้าหมองเมื่อกลางวัน จับจ้องมาที่ชายหนุ่มอย่างหยาดเยิ้ม “แคร์…” เธอเอ่ยเรียกชื่อชายหนุ่ม กวินทร์ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก มือเล็กของจีน่าก็เอื้อมมาดึงหน้ากากออกไป ทั้งสองสบตากันไปมา “พี่จีน…” “เธอทำงานที่นี่ด้วยเหรอ” “เออ…ใช่ครับ” จีน่าใช้สายตาไล่ต่ำมองไปที่แผงอกที่ดูแน่นไล่ลงไปถึงเป้ากางเกง “พี่จีนดื่มไปเยอะหรือครับ ดูพี่เมามากเลย” “มะ…ไม่เยอะ แต่มันรู้สึก…อืมมม ทรมาน..” สองขาเรียวสวยเริ่มเบียดเข้าหากัน พอได้ฟังเท่านี้กวินทร์รู้ได้ทันที เขากวาดสายตามองไปที่แก้วบนโต๊ะ และก็จริงอย่างที่คิด เหล้าพวกนี้มียาปลุกเซ็กส์ผสมอยู่ด้วยซึ่งมันเป็นสูตรที่นักเที่ยวที่นี่จะรู้กัน “พี่จีนผมว่ารีบกลับบ้านก่อนดีกว่าเดี๋ยวผมพาไป” “อืม…” พยักหน้า กวินทร์จึงรีบเข้าไปพยุงร่างบางของเธอเดินโอบประคองหญิงสาวมาที่รถ แต่ยังเดินไม่ถึงไหน จีน่าเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ “เสื้อเธอล่ะแคร์” จีน่าแตะที่หน้าท้องแล้วลูบรอนกล้ามของชายหนุ่มอย่างเคลิ้มเคลิม พวงแก้มร้อนผ่าวจุดกลางกายเปียกแฉะไปด้วยน้ำเหนียวใส ร่างเล็กบดเบียดเข้าหาร่างใหญ่ด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน “ไม่ได้การแล้ว”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more