ตอนที่ 1 รักแรกพบ จบที่เตียง
เสียงเพลงกระหึ่มดังกระแทกหัวใจในค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงไฟหลากสี “ลลิน” เด็กสาวปีสามคณะนิเทศฯ สะบัดผมยาวอย่างมั่นใจในชุดเดรสรัดรูปสีแดงเพลิง เธอถือแก้วเครื่องดื่มในมือ ยิ้มกว้างกับเพื่อน ๆ ที่รายล้อมโต๊ะวีไอพีในผับหรูกลางเมือง
คืนนี้คือวันเกิดครบรอบยี่สิบปีของเธอ และเธอตั้งใจจะจำมันให้ไม่มีวันลืม
"เธอสวยที่สุดเลยคืนนี้ลิน" เสียงของมิวเพื่อนสาวกระซิบข้างหู แล้วทำท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ
"ก็ต้องสวยอยู่แล้วสิ วันนี้ฉันเป็นเจ้าของวันเกิด แต่เธอเป็นอะไรทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ" ลลินหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“ก็อาฉันนะสิ” มิวพยายามทำตัวให้ลีบที่สุด
“อาเธอทำไม” ลลินถามกลับด้วยความสงสัย
“ผับนี้อาฉันชอบมา ฉันกลัวเจอ อาฉันน่ะโคตรจะดุบอกเลย”
“คงไม่บังเอิญขนาดนั้นมั่ง เรามาสนุกกันให้เต็มที่เถอะ” ลลินเอ่ยบอกเพื่อน ๆ
และแล้วขณะที่กำลังดื่มกันอย่างสนุกสนาน สายตาคู่นั้นก็สบเข้ากับเธอ
ผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ตรงบาร์ เสื้อสูทสีเข้มแม้จะดูเรียบง่ายแต่ดูหรูหราเท่สะดุดตา ร่างกายสูงใหญ่และใบหน้าคมคายกลับเด่นสะดุดตาอย่างร้ายกาจ ดวงตาคมกริบจ้องมาทางเธอด้วยสายตาแบบที่ทำเอาเธอใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
เธอไม่เคยเชื่อในเรื่องรักแรกพบ
จนกระทั่งคืนนี้
แววตาที่เขาจ้องมองมาทำเอาเธอรู้สึกวูบวาบแบบไม่เคยเป็นก่อน เธอรู้สึกประหม่าจึงขอตัวไปเข้าห้องน้ำ จนกระทั่งเธอเสร็จธุระและกำลังจะเดินกลับไปที่โต๊ะ ก็เจอเข้ากลับสายตาคู่เดิม
เขาเดินเข้ามาใกล้ทีละก้าว กลิ่นแอลกอฮอล์จาง ๆ ปนกับกลิ่นน้ำหอมผู้ชายราคาแพงกระทบจมูกเธออย่างเย้ายวน
"มากับใคร" เขาถามด้วยเสียงทุ้มนุ่ม แต่นัยน์ตายังดูลึกและซับซ้อน
"มากับเพื่อนค่ะ" ลลินตอบ ยิ้มอย่างเป็นมิตร ใจเธอสั่นไหวกับความใกล้ชิดครั้งแรกแบบนี้
เขาเอียงหน้าเล็กน้อย สีหน้าเริ่มเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดเล็กน้อยเมื่อมองชุดที่เธอใส่...แล้วกระซิบถามเสียงต่ำใกล้ใบหู
“เท่าไหร่”
ลลินชะงัก หน้าชาไปครู่หนึ่ง
"อะไรนะคะ"
“หารายได้เสริมใช่มั้ย” น้ำเสียงมั่นใจในแบบที่ทำให้หัวใจเธอสะดุด
“หนูไม่ใช่..” เธอพยายามอธิบาย แต่เขากลับยื่นมือมากระชากข้อมือเธอเไว้แน่น
“ไม่ต้องเล่นละครก็ได้ ฉันไม่ใช่เด็ก ใครจะมาแต่งตัวแบบนี้ มานั่งที่โต๊ะวีไอพี ก็คงพวกนักศึกษาใจแตกหารายได้พิเศษ”
แม้จะรู้ว่าเขาเข้าใจผิด แต่หัวใจกลับไม่ได้ต่อต้าน เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกไหนกำลังครอบงำ เธอหลงรูปลักษณ์เขา หลงตั้งแต่สายตาแรก และยอมปล่อยให้เขาพาออกจากผับไปอย่างไม่มีเสียงปฏิเสธ เธอรู้ว่าจะต้องเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่ผิดใช่ไหมที่เธอจะอยากลอง…
ค่ำคืนนั้น...กลายเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง ห้องสวีทบนชั้นสูงของโรงแรมหรูถูกปิดลง
ลลินถูกพาร่างเข้ามาพร้อมกับสัมผัสร้อนที่ฉุดกระชากจนใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
"อย่ามาทำใสซื่อ ฉันเห็นผู้หญิงอย่างเธอมาเยอะ"
เสียงทุ้มต่ำของเขากระซิบชิดใบหู พร้อมมือใหญ่ที่ดันหลังเธอให้ติดประตูกระจก ร่างสูงใหญ่อยู่ห่างแค่ลมหายใจ เธอหอบเบา ๆ ทั้งจากแรงอารมณ์และความสับสน
"หนู...ไม่ได้" ลลินพยายามพูด
แต่เขาแตะที่ปลายคางของเธอให้เงยขึ้นมองหน้าเขาตรง ๆ
"ไม่ได้ขายงั้นเหรอ งั้นอธิบายมาสิ ทำไมถึงแต่งตัวแบบนั้น แล้วมานั่งรอผู้ชายในผับหรู?"
เธอเม้มปากแน่น ดวงตาสั่นไหว ไม่กล้าเอ่ยคำใด
เขาจึงแปลความเงียบนั้นเป็นคำยอมรับ และทันใดนั้น มือเขาก็เลื่อนลงมาที่ต้นแขน ดึงเธอเข้าไปกระแทกกับร่างแกร่ง
"ในเมื่อเธอมาที่นี่...ฉันจะไม่ใจดีเหมือนลูกค้าคนอื่น ๆ หรอก จำไว้"
ลมหายใจเธอสะดุด ในขณะที่ริมฝีปากเขากดลงมาหนักหน่วง ไม่ใช่จูบแห่งความโรแมนติก แต่เป็นจูบที่เต็มไปด้วยความดิบหิวกระหาย เหมือนสัตว์ร้ายที่เจอเหยื่อ
"อื้อ..." เธอหลุดเสียงในลำคอ ขณะที่มือของเขาเริ่มลูบลงตามแนวหลัง ผ่านสะโพกสวย ไปยังด้านหน้าของเดรสรัดรูป
"แต่งตัวมายั่วกันขนาด อย่ามาทำไร้เดียงสา"
เขากระซิบเสียงหอบ มือหนึ่งสอดเข้าไปใต้ชายกระโปรง อีกข้างปลดเข็มขัดตัวเองด้วยความรีบเร่ง
เธอพยายามจะผลักเขาออกเบา ๆ แต่มือใหญ่กลับรั้งสะโพกเธอเข้าหาอย่างเด็ดขาด
“จะเล่นตัวไปทำไม หรือเธอจะคิดราคาเพิ่ม”
“หนูไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น...”
"ไม่ใช่ งั้นมาดูกัน ว่าเสียงตอนเธอครางมันจะบริสุทธิ์แค่ไหน"
แล้วในวินาทีนั้นเอง เขาก็ผลักเธอไปยังเตียงอย่างแรงจนร่างเล็กแทบไร้การทรงตัว ลลินหอบหายใจถี่ ใบหน้าแดงซ่านด้วยความกลัวปนสับสนปนความรู้สึกบางอย่างที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้
เธอไม่ควรจะรู้สึกแบบนี้
แต่ทุกสัมผัสของเขา...กำลังจุดไฟในร่างเธอให้ลุกโชน
ร่างใหญ่ก้มลงคร่อมร่างที่แนบอยู่กับผ้าปูเตียง มือใหญ่ของเขารูดเสื้อผ้าเธอออกไปทีละชิ้นอย่างไม่อ่อนโยน แต่ก็ไม่หยาบกระด้างเกินไปจนทำร้ายให้เธอรู้สึกเจ็บ
“สวยกว่าที่คิดอีก...” เขากระซิบพลางก้มลงงับยอดอกเบา ๆ ทำเอาเธอสะดุ้งสุดตัว
"อ๊ะ...!" ลลินหลุดเสียง แต่เขากลับยิ่งใช้ลิ้นร้อนลากวนเป็นวง แล้วดูดแรงขึ้น พร้อมจับข้อมือทั้งสองของเธอกดแนบกับที่นอน
“ครางดัง ๆ สิ ไม่ใช่ว่าผู้หญิงแบบเธอชอบแบบนี้เหรอ?”
เธอหลับตาแน่น รู้สึกเหมือนโดนตอกย้ำซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ก็ปฏิเสธตัวเองไม่ได้เลยว่า…ร่างกายกำลังตอบสนองเขาแทบทุกสัมผัส
เสียงหอบหายใจดังคลอไปกับเสียงหัวใจของลลินที่เต้นระรัว เธอพยายามปฏิเสธ แต่ร่างกายกลับไม่ทำตามที่สมองสั่ง
ชายหนุ่มมองร่างเปลือยเปล่าของเธอด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา เขาแค่นหัวเราะในลำคอ แล้วเลื่อนมือไปหยิบซองบางจากลิ้นชักข้างหัวเตียง ก่อนจะสวมมันอย่างไม่เร่งรีบ
“เธอโชคดีที่ฉันยังมีมารยาทพอจะป้องกัน” เขาพูดอย่างเย้ยหยัน แล้วจัดการกับตัวเองอย่างชำนาญ จนลลินต้องเบือนหน้าไปอีกทางเพื่อกลั้นเสียงสะท้าน
กล้ามท้องที่แน่นและแผ่นอกกำยำของเขาอยู่เหนือเธอแค่ไม่กี่นิ้ว สายตาเย็นชานั้นยังไม่ละจากใบหน้าเธอเลยแม้แต่วินาทีเดียว
“มองฉัน” เขากระซิบใกล้ๆ “ฉันอยากเห็นสีหน้าเธอตอนที่ฉันทำให้เธอครางจนลืมว่าเคยบอกว่าตัวเอง ไม่ใช่”
มือใหญ่รั้งสะโพกเธอขึ้นพร้อมขาแข็งแกร่งที่แทรกเข้ามา เขาเลื่อนสะโพกเข้าหาเธอทีละน้อย แต่หนักแน่น ปลายหัวหยักจดจ่อทุกครั้งที่เคลื่อนเข้ามา ทำให้ลลินกัดริมฝีปากแน่นจนแทบหลุดเสียงร้อง
"อึ่ก...หนูเจ็บ" เธอสั่นระริก ทั้งเจ็บ ทั้งตื่นเต้น และร้อนวูบวาบไปทั้งร่าง
เขากดสะโพกลงสุดความยาว แล้วหยุดอยู่อย่างนั้น ลมหายใจของเขาร้อนผ่าวที่ข้างใบหู ก่อนกระซิบเสียงต่ำอย่างเหี้ยมเกรียม
"แน่นดีขนาดนี้ คงไม่ใช่ครั้งแรกหรอกใช่ไหม"