บทที่ 6
เช้าวันใหม่พรรัมภาตื่นมาด้วยอาการเพลียเพราะเธอนอนไม่ค่อยหลับเอาแต่คิดฟุ้งซ่านและสับสนไม่เข้าใจตัวเอง
ก่อนจะลงมานั่งทานอาหารเช้าเงียบคนเดียว
ไม่นานการันต์ก็เดินลงมานั่งร่วมโต๊ะ เขามองหญิงสาวที่เอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตาทานอาหารเช้าอยู่
“นอนไม่หลับหรือ ทำไม่หน้าซีดอย่างนั้นล่ะ” ชายหนุ่มเอ่ยทักเธอ แล้วยิ้มแบบมีเลศนัย
“......” หญิงสาวว่างช้อนในมือตวัดสายตาขึ้นมองเขา นี้ขนาดเธอก้มหน้าอยู่นะ ก็เพราะใครล่ะที่ทำให้นอนไม่หลับ เธอคิดในใจ
“ป้าครับผมของไข่ลวกเพิ่มสองฟอง” เขาหันไปสั่งแม่บ้านด้วยสีหน้าที่อารมณ์ดี
หลังจากทานอาหารเสร็จทั้งสองก็ออกไปบริษัทพร้อมกัน และเป็นอย่างนี้เรื่อยมาจนเวลาผ่านไปเดือนกว่าแล้ว อีกสองสัปดาห์พรรัมภาก็จะฝึกงานจบเสียที
ครื้น!
เสียงมือถือสั่นแจ้งเตือนหญิงสาวจึงหยิบมันขึ้นมาเปิดดู เป็นไลน์กลุ่มเพื่อน ๆ ของเธอที่ชวนกันไปทานข้าวแล้วดูหนัง ตั้งแต่มาฝึกงานกับเขาเ
