1.🔞พันธนาการรัก สัมพันธ์สวาท

595 Words
ภายในห้องทำงานสุดหรู เสียงประตูเปิดออกอย่างเงียบเชียบ ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะปรากฏขึ้น ท่ามกลางความเงียบสงัดของห้อง ชาลี ชายหนุ่มอายุสี่สิบสี่ปี รูปร่างสูงใหญ่ กำยำ ราวกับนักล่าในคราบนักธุรกิจ หน้าตาหล่อเหลาแบบมีเสน่ห์ ดวงตาคมกริบ สีเข้มดั่งรัตติกาลที่มองทะลุจิตใจคนได้ในพริบตา เส้นผมตัดสั้นเรียบเนี้ยบเสริมลุคสุขุมและทรงอำนาจ เขาเป็นเจ้าของธุรกิจสีเทาที่แผ่อิทธิพลกว้างไกล แต่ภายนอกกลับดำเนินกิจการถูกกฎหมายไว้บังหน้า เช่น โรงแรมหรู สโมสร และบริษัทนำเข้า-ส่งออก เขาเก่งเรื่องการวางตัวสุภาพพอที่จะเข้าสังคมชั้นสูง แต่ก็เย็นชาและโหดเหี้ยมพอที่จะทำให้ศัตรูไม่กล้าขยับตัวแม้แต่นิด ร่างสูงกว่าหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร ในชุดสูทสีเข้มตัดเย็บเนี้ยบ เสริมให้ไหล่กว้างและรูปร่างแข็งแกร่งยิ่งดูน่าเกรงขาม ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจและบ่งบอกถึงอำนาจที่ไม่จำเป็นต้องเปล่งเสียง เขาถอดสูทตัวนอกพาดกับพนักเก้าอี้หนังตัวใหญ่ ก่อนนั่งลงอย่างสง่างาม ดวงตาคมกริบสีนิลกวาดมองเอกสารบนโต๊ะอย่างเยือกเย็น เส้นเลือดตามแขนแข็งแรงขยับยามที่เขาหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นชื่อลงบนสัญญา การเซ็นแต่ละครั้งเหมือนตัดสินชะตาหลายชีวิตได้ในพริบตา ชาลีเอนตัวพิงเก้าอี้หนังแท้ สายตาสอดส่องตัวอักษรบนเอกสารตรงหน้า แต่ใจเขาไม่ได้อยู่ที่มันเลย ตอนนี้เธอ..ทำอะไรอยู่ ณิชาเด็กหญิงคนนั้น เด็กที่เขาอุปการะไว้เมื่อหกปีก่อนเพราะความรู้สึกผิด @อดีต เสียงปืนดังสนั่นในโกดังร้างย่านชานเมือง กลิ่นเลือดและเขม่าดินปืนอบอวลไปทั่ว ชาลีวิ่งหลบลูกกระสุนไปหลังกำแพง เขาไม่ได้คาดคิดว่าการเจรจาครั้งนี้จะเป็นกับดัก “ไอ้ชาลี! วิ่งไปทางนั้น!” เสียงตะโกนคุ้นเคยดังขึ้นจากฝั่งตรงข้าม “วิท!” เขาร้องเรียกชื่อเพื่อนสนิทที่ยืนยิงคุ้มกันให้เขาเต็มแรง โดยไม่ห่วงตัวเองแม้แต่นิด แต่แล้ว...เสียงปืนหนึ่งนัด ดังขึ้น พร้อมกับร่างของวิทที่ทรุดลงต่อหน้าเขา “อย่าให้ฉันตายฟรี...” วิทกระซิบพร้อมเลือดที่ไหลริน “ดูแลลูกฉันด้วย...ณิชา...อย่าให้เธอต้องอยู่ในโลกแบบนี้...” ชาลีแทบไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น เพื่อนที่เคยรอดตายมาด้วยกันหลายครั้ง...กลับมาสิ้นใจต่อหน้าเขา เขาไม่ได้ร้องไห้ ไม่แม้แต่จะสบถคำหยาบ เขาเพียงแค่มองร่างที่แน่นิ่งนั้น แล้วสาบานในใจเงียบ ๆ "ฉันจะดูแลลูกแกเอง ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอแตะต้องความมืดที่ฉันอยู่" เขาไปรับตัวณิชาในอีกหนึ่งสัปดาห์หลังจากงานศพ เด็กหญิงอายุสิบสี่ปี ในชุดนักเรียน มองเขาด้วยสายตาที่ไร้ที่พึ่ง... เขาไม่รู้เลยว่าคำสัญญาในวันนั้น จะเป็นพันธนาการที่เขาทำลายมันไม่ได้ เพราะหัวใจเขา มันไม่ได้รู้สึกแค่ ‘ดูแล’ อีกต่อไปแล้ว ตอนนั้นเธอแค่เด็กผู้หญิงหน้าตาเศร้า ๆ ตัวเล็กเกินวัย เขาคิดว่าแค่มอบสิ่งที่ดีให้เธอ แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อเธอเริ่มโต เริ่มมีเสียงหัวเราะแบบหญิงสาว เริ่มมีกลิ่นน้ำหอมจาง ๆ เริ่มสบตาเขาได้นานขึ้นโดยไม่หลบสายตา และที่แย่ที่สุด เริ่มรู้ว่าเธอสวยแค่ไหน.....
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD