ตอนที่ 8 : หัวใจที่ไม่แบ่งแยก
เช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดอ่อนลอดผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาร่างทั้งสามนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงนอนใหญ่ ร่างเปลือยของอิงฟ้านอนแนบอยู่ระหว่างเทียนชัยกับอโณทัย ลมหายใจของเธอสม่ำเสมอราวกับยังหลับสนิท
แต่เมื่อเวลาล่วงเลยไป...
“หนูฟ้า..” เสียงของเทียนชัยเอ่ย มือเอื้อมไปแตะเบา ๆ ที่ไหล่เธอ
แต่ทว่าว่างเปล่า..
เขาลืมตาขึ้นพริบตาถี่ ร่างเล็กข้างกายหายไป กลางเตียงว่างเปล่า ผ้าห่มที่คลุมตัวเธอกองอยู่ข้าง
“อิงฟ้า” เขาลุกขึ้นนั่ง
อโณทัยตื่นตามเขา สีหน้าครึ้มลงทันทีที่พบว่าหญิงไม่อยู่
“เธอไปไหน...” เขากระซิบกับตัวเอง แล้วลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
ทั้งสองวิ่งไปทั่วบ้าน ห้องน้ำ ห้องครัว หน้าบ้าน แม้กระทั้งกระท่อมท้ายสวน ทุกที่ที่เธออาจจะอยู่ แต่ไม่มีวี่แวว ไม่มีแม้แต่โน้ต ไม่มีข้อความ ไม่มีอะไรทั้งสิ้น มีแค่ความเงียบงัน และกลิ่นจาง ๆ ของเธอที่ยังคงหลงเหลืออยู่
อิงฟ้าหายไป...
@หน
