ตอนที่ 4 กลัวใจตัวเอง
เขาเพียงบดสะโพกเข้าหาเธอในจังหวะเชื่องช้า เนิบนาบ และหนักแน่น จนร่างเธอสั่นระริกไปทั้งตัว
“อึดอัดเหรอ” เขากระซิบเสียงต่ำ ใกล้จนปลายจมูกแตะใบหูเธอเบา ๆ
“ก็เธอไม่พูดนี่ลลิน… แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธออยากได้มันแค่ไหน”
เธอกัดริมฝีปากแน่น กลั้นเสียงครางที่แทบจะหลุดออกมา มืออีกข้างเอื้อมไปดันอกเขาเหมือนจะผลัก...แต่ปลายนิ้วกลับสั่นและเกร็งจนหมดแรง
เขายิ้ม มุมปากยกขึ้นช้า ๆ อย่างผู้ควบคุมเกม
“เด็กดี… ถ้ายังไม่พูด ฉันก็จะปล่อยให้เธอเปียกอยู่แบบนี้จนหมดวัน”
เสียงเขาต่ำจนแทบไม่ใช่เสียงพูด แต่เป็นคำสั่งที่ฝังลึกลงไปในใจเธอ
ลลินแทบหายใจไม่ออก ความร้อนในช่องท้องเหมือนจะปะทุ เธออยากให้เขา “ทำ” แต่ก็ยังไม่กล้าพูดตรง ๆ
เขารู้… และยิ่ง สนุกกับการทรมานเธอด้วยการรอคอย
ปลายนิ้วเขากรีดลากผ่านกลางเนินเนื้อที่ฉ่ำแฉะ เสียงเปียกชื้นดังขึ้นเบา ๆ ทำให้หน้าเธอแดงซ่านจนถึงหู
“ไม่พูดงั
