ตอนที่ 5 ความคิดถึงที่แสนทรมาน
เสียงร้องของแม่ในตอนเช้าวันยังคงดังก้องในหัวเธอไม่จางหาย
เธอถูกกระชากออกจากอ้อมกอดของอีธาน ร่างกายยังไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะยืน แต่แม่ไม่รอฟังคำอธิบาย มือที่ทั้งผลักทั้งดึงพาเธอกลับบ้านอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของแม่เต็มไปด้วยความโกรธจัด ความผิดหวัง และความตกใจสุดขีด ส่วนอีธาน… เธอไม่ได้แม้แต่จะหันไปมองเขาอีกครั้ง
“แม่จะไม่ยอมให้ลูกเข้าไปยุ่งกับเขาอีกเด็ดขาด!” เสียงแม่สั่นเครือแต่แข็งกร้าว
พ่อยืนรออยู่ในห้องรับแขก เมื่อเห็นสภาพลูกสาวในสภาพเหมือนเพิ่งผ่านเรื่องหนักหน่วงมาทั้งคืน สีหน้าของพ่อเปลี่ยนเป็นแดงก่ำด้วยโทสะทันที
“แคท นี่มันเกินไปแล้ว! เขาเป็นผู้ใหญ่! อายุห่างจากลูกตั้งกี่ปี!”
“แต่เขาไม่ได้...” แคทพยายามจะอธิบาย แต่เสียงของเธอแผ่วเบาเกินกว่าจะสู้แรงอารมณ์ของผู้เป็นพ่อแม่ได้
“พอเถอะ! ลูกไม่รู้เหรอว่าคนทั้งซอยจะมองยังไง ถ้าเรื่องเมื่อคืนรู้ถึงหูใคร! ลูกเ
