❣️1/4 ติดใจ ยัยลูกหนี้ NC20++

1544 Words

ตอนที่ 1 “แม่! ใครมาเคาะประตูบ้านแต่เข้า” นาราหญิงสาววัยยี่สิบปี โว้ยวายเสียงดังจนแม่เลี้ยงของเธอต้องรีบเอามืออุดปาก “ชู่ว..หุบปากนางนารา” “อะไรของแม่อีก” “เอออยู่เงียบ ๆ ให้พวกนั้นไปก่อน” สองแม่ลูกกระซิปกันเสียงแผ่ว “แม่ไปกู้เงินพวกนั้นมาอีกหรือไง” “ก็เออสิว่ะ ข้าเอาไปลงทุนแต่มันไปไม่รอดว่ะ” “โห..แม่” นาราถอดใจจนเหลืออด ครั้งที่แล้วเธอก็ตามใช้หนี้ให้ไปหลายหมื่น ถึงพิไลจะไม่ใช้แม่แท้ ๆ แต่ก็เลี้ยงเธอมาเหมือนลูก แต่เมื่อหลายปีก่อนพ่อของเธอได้เสียชีวิตไป ทำให้เธอกับพิไลเสียหลักการเงินฝืด จนทำให้มีหนี้มากมาย ปังๆ ปังๆ เสียงทุบประตูดังลั่น พร้อมกับชายฉกรรจ์สี่ห้าคนเดินสอดส่องรอบ ๆ บ้าน “แม่ไปกู้เขามาอีกเท่าไร” “สามแสน” “ห้ะ! สามแสน!” นาราตกใจตะโกนลั่น “เบา ๆ สิวะ” “ตั้งสามแสนนะแม่ จะเอาเงินที่ไหนไปคืนเขา” พิไลก้มหน้าเครียด พยายามคิดหาทางออก “ยังไงตอนนี้ข้าก็ไม่มีผัวแล้ว ข้าจะเอาตัวเองไปขัดดอก” “ละเมอหรือเปล่าแม่ สมัยนี้แล้วเขาไม่มีหรอกเอาตัวไปขัดดอกนะ มีแต่จะฆ่าทิ้งยกครัว และอีกอย่างแม่นะแก่แล้ว” “เออข้ารู้แล้วนะ แล้วแกล่ะพึงเลิกกับผัวไปไม่ใช่เหรอ” “แล้วไงฉันเลิกกับผัวแล้วเกี่ยวอะไรกับแม่” “แกก็ช่วยแม่หน่อย สวย ๆ อย่างแกเสี่ยเขาต้องเอ็นดูแน่ ๆ” “ฉันพึ่งจะพูดไปหยก ๆ สมัยนี้ไม่มีแล้วเอาตัวขัดดอกนะ แล้วเสี่ยอะไรนั้นแก่หงำเหงือกสิไม่ว่า” โครม! เหมือนจะเป็นเสียงประตูบ้านที่พัง แล้วเสียงฝีเท้าของคนหลายคนกำลังเดินเข้ามา “แม่ทำไงดี เราโดนฆ่าทิ้งแน่” “เออ..เอ็งเข้าไปอยู่ใต้ผ้าห่มนี้ก่อน” นารารีบมุดตัวเข้าใต้ผ้าห่มตามที่แม่สั่ง “ไงเจ้พิไล หนี้ของเสี่ยเมื่อไรจะจ่าย” “ฉัน ฉันยังหาเงินไม่ได้เลย” “หาไม่ได้ก็จ่ายดอกมา” “ก็ ก็ดอกด้วยนั่นแหละฉันยังหาไม่ได้ ให้เวลาฉันหน่อยสิ” “ให้เวลา พูดง่ายไปไหมอะไรก็ไม่มีค้ำประกัน” “ค้ำประกัน มี..มีสิ” พิไลชี้ไปบนที่นอน ชายกลุ่มนั้นจึงได้ดึงผ้าห่มออก จึงได้เห็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยรูปร่างบอกบางที่ยังอยู่ในชุดนอน “แม่!” นาราเอ่ยเรียกแม่เสียงสูง “เอาลูกสาว ฉันค้ำประกันก่อน” “สวย ๆ แบบนี้เสี่ยน่าจะชอบว่ะ” ชายกลุ่มนั้นปรึกษากัน “ได้งั้นเอาลูกสาวเจ้ค้ำประกันก่อน” พูดจบชายกลุ่มนั้นก็คลุมผ้าห่มที่ร่างนารา แล้วพันตัวเธอไว้และใช้ผ้าปิดปากไม่ให้เธอร้อง ก่อนจะแบกขึ้นไหล่แล้วพากันกลับไป “นาราเอ่ย แม่ขอโทษนะแต่ถ้าได้เป็นเมียเสี่ยเอ็งก็จะสบาย” พิไลมองตามหลังชายพวกนั้นที่แบกร่างเล็กของนารา “แม่นะแม่ เสี่ยบ้าอะไร ถ้าเป็นหนุ่ม ๆ ฉันจะไม่ว่าเลย” หญิงสาวบ่นในใจ นาราถูกพาตัวให้มาอยู่ในห้องห้องหนึ่ง ทั้งที่ยังถูกปิดปาก มือก็ยังใส่กุญแจมือไว้อีกด้วย “พี่เอาผู้หญิงกลับมาแบบนี้เสี่ยได้ฆ่าพวกเราแน่” “เออน่า ถ้าเสี่ยไม่เอากูเอาเองแล้วเดี๋ยวค่อยพากลับไปส่ง” “แผนของพี่ใช่ไหม” “มึงนี่รู้ทันจริง ๆ เดี๋ยวรอเสี่ยกลับมาก่อน” “อะไรนะพวกมึงไปเอาผู้หญิงมาขัดดอกอีกแล้วเหรอว่ะ” ชายหนุ่มตบโต๊ะด้วยความโมโห เขาเคยสั่งลูกน้องไปหลายครั้งแล้ว ถ้าไม่มีให้ยึดของไม่ให้ยึดคน “มึงใช่ไหมตัวต้นคิด” ร่างใหญ่ถีบลูกน้องคนนั้นจนหงายหลัง “กูได้ยินมาหลายหนแล้ว ว่ามึงขัดคำสั่งกูตลอด และมึงก็รู้ใช่ไหมว่ากูจะไม่เก็บไว้” ชายหนุ่มดวงตาดุดันคมกริบ ฉายแววโมโหจนลูกน้องหวาดกลัว “คุณเสี่ย ไว้ชีวิตผมด้วยเถอะครับ ลูกผมยังเด็กเมียผมยังเล็ก” “เอาตัวมันไป” เสี่ยตวาดดังลั่น “เอาไปที่ไหนดีครับ” “เอาไปให้หลวงพ่อกู ให้พ่อกูบวชให้มันดันนิสัยมันหน่อย” “ได้ครับ” เสี่ยชายหนุ่มอายุยี่สิบสามปี รูปหล่อบ้านรวย จิตใจดีตั้งแต่แม่เสียไปพ่อของเขาก็บวชไม่ยอมสึก เสี่ยจึงต้องรับหน้าที่ดูแลกิจการที่บ้าน คือตลาดหลายแห่งในจังหวัด และเขายังปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยถูก ๆ เพื่อช่วยเหลือพ่อค้าแม่ค้าในตลาดอีกด้วย “ผมไม่อยากบวช ให้ผมทำอย่างอื่นเถอะครับ” ลูกน้องคนนั้นอ้อนวอน เพราะการที่ถูกส่งไปบวช ก็หมายถึงจะต้องละทางโลกไปเลย “ลากมันไป และค่อยดูให้มันอยู่ในศีลในธรรมด้วย” ชายหนุ่มออกคำสั่งลูกน้องทั้งหมดจึงได้เดินออกไป เสี่ยจึงเปิดประตูเข้าไปในห้อง ที่นารายืนตั้งท่าอยู่เตรียมตัวจะพุ่งชนและจะหนีออกไปจากที่นี่ให้ได้ ยังไงเธอก็จะไม่ยอมเป็นเมียเสี่ยแก่ ๆ แน่นอน เสี่ยเปิดประตูเข้าห้องมา นาราก็วิ่งมาด้วยความเร็ว แต่ชายหนุ่มเบี่ยงตัวหลบ หัวของนาราจึงชนเข้ากับประตูอย่างแรง ร่างบางล้มหงายท้องสลบ ชุดนอนตัวบางเปิดขึ้นจนเห็นเนินสามเหลี่ยมที่มีขนอ่อนปกคลุมเล็กน้อย เสี่ยมองร่างบางของหญิงสาวที่สลบไสล หน้าผากปูดเป็นลูกมะนาว และสายตายังเลือนลงมองเนินสามเหลี่ยมของเธออย่างห้ามไม่ได้ แต่เพราะเสี่ยเป็นคนดี เขาจึงรีบเบนสายตาไปทางอื่น แล้วเดินไปหยิบผ้าห่มมาคลุมร่างของนารา ก่อนจะอุ้มเธอไปนอนบนเตียง แล้วเอายามายาให้ “ซี้ด..เจ็บ” นาราค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาก็เห็นชายหนุ่มรูปหล่ออยู่ใกล้ “คุณ คุณเป็นใคร” “เจ้าหนี้แม่เธอ” “เจ้าหนี้งั้นเหรอ” “ให้เจ้าหนี้ ฉันชื่อเสี่ย” “เสี่ย” เสียงหวานเอ่ยเรียก เธอแทบไม่อยากจะเชื่อ ใครช่างตั้งชื่อให้แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะเจ้าหนี้ที่หล่อขนาดนี้กำลังจะเป็นของเธอ “อืมม” “แม่ส่งนารามาขัดดอก” “ชื่อนารานี้เอง แต่ฉันไม่ชอบเอาคนขัดดอกมันผิดศีล” “ห่ะ ผิดศีล แต่ปล่อยเงินกู้ไม่ผิดศีลเหรอ” “ฉันปล่อยถูกกว่าธนาคารอีกนะ ถือว่าช่วย ๆ กัน” “โถ..ช่างพ่อพระจริง ๆ” หญิงสาวเอ่ยอย่างชื่นชม “เดี๋ยวจะส่งเธอกลับ” “โอ้ย!” นาราแกล้งร้องแล้วเอามือจับหัวที่โน ก่อนจะเอียงร่างบางไปซบที่อกเขา “นาราเจ็บ ซี้ด” เธอแสร้งร้อง แล้วทำสายของชุดนอนหล่นจากไหล่ จนทรวงอกโล่งออกมาข้างหนึ่ง “นาราเธอแต่งตัวดี ๆ หน่อย” เสี่ยหันหน้าไปมองทางอื่น เข้าไม่กล้ามองเธอด้วยซ้ำเพราะใจกำลังเต้นแรง ถึงภาพลักษ์ชายหนุ่มจะดูทรงแบด ๆ แต่ความจริงแล้วมันคือบุคลิกที่เขาสร้างขึ้นมาเท่านั้น จริง ๆ แล้วเสี่ยเป็นคนธรรมะธัมโม แล้วเขาก็ยังไม่เคยผ่านผู้หญิงมาก่อน “อุ้ย! หลุดอีกข้างแล้ว” หญิงสาวแกล้งเกี่ยวสายอีกด้านให้หลุดจากไหล่ จนชุดนอนของเธอล้นลงไปกองอยู่ที่เอว สองเต้ากลมสวยจึงเด่นหราอย่างยั่วยวน “นารา” เสี่ยยังคงหันหน้าหนีไม่ยอมมอง “ทำไมตรงนี้มีถึงมีรอยช้ำ ๆ พวกนั้นทำไมทำรุนแรงแบบนี้” นาราแกล้งเอ่ย “ไหนตรงไหน” เสี่ยรีบหันหน้ากลับมาดู นาราก็รีบคว้ามือของเขามาแตะที่เต้าใหญ่ของเธอทั้งสองข้าง “ตรงนี้ค่ะ ลองบีบดูสิคะ” หญิงสาวกุมมือชายหนุ่มบีบนวดและเริ่มขย้ำ “อ่าส์..เสี่ยเบาหน่อยสิคะ” “ฉัน ฉันเปล่าบีบนะเธอจับมือฉันเอง” ชายหนุ่มใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เต้านมของเธอมันช่างนุ่มนิ่มจนสติเขาแทบหลุดอย่างจะขย้ำให้แหลกคามือ “ทำไม่เสี่ย หน้าแดงอย่าบอกนะว่ายังไม่เคยเรื่องอย่างว่า..” “ใช่ที่ไหน ทำไมจะไม่เคย” ชายหนุ่มรู้สึกฉุกที่เธอดูถูกความเป็นชาย “จริงเหรอคะ งั้นของเช็กหน่อย” นารารีบตะปบจับเป้ากางเกงของชายหนุ่ม ซึ่งก็จริงดังคาดเพราะท่อนเนื้อของเขาแข็งตั้งเป็นลำ แถมยังใหญ่ซะด้วย “อู้วว แข็งปั๋งเชียวชักอยสกจะเห็นแล้วสิ” ไม่พูดเปล่ามือเล็กยังคงลูบท่อนเนื้อผ่านเป้ากางเกงเขาด้วย “ซี้ด…” เสี่ยครางเสียวออกมา เขาก็อยากจะลองเหมือนกัน “เธอแต่งงานหรือยัง ฉันไม่อยากผิดศีลข้อสาม” “ยังค่ะ ตอนนี้นาราโสด” “ดีงั้นมาเริ่มกันเลย” นาราใจหายวาบเมื่อชายหนุ่มถอดกางเกงออก ดวงตาสวยจ้องมองท่อนเนื้อลำใหญ่เกินกว่ามาตรฐานชายไทยคอนไปทางยุโรป “อ่าส์…ซี้ด”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more