ตอนที่ 1 ปลอบใจ
พุดตานสาวสวยวัยแรกแย้ม เธอพบรักกับชนะพลรุ่นพี่ปีสี่ที่รูปหล่อบ้านรวย และยังดูชอบธอมาก ๆ ทั้งสองคบหากันได้ไม่กี่เดือนเธอก็พลาดท้องขึ้นมา ทำให้ต้องหยุดเรียนกลางคัน พุดตานจึงจำเป็นต้องย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ของเขา เพื่ออุ้มท้องและคลอดลูก
“นี้ป๊าพี่ ชื่อหัสวีร์”
“สวัสดีค่ะคุณพ่อ” พุดตานยกมือไหว้อย่างนอบน้อม มองชายตรงหน้า เธอจำได้ว่าชนะพลเคยเล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับครอบครัว แม่ของเขาเสียไปเกือบสิบปีแล้ว ส่วนพ่อก็ไม่ได้แต่งงานใหม่แต่ท่านก็ควงผู้หญิงไม่ซ่ำหน้าตอนนั่นเธอนึกสงสัยอยู่ในใจอายุก็เยอะทำไมยังมีผู้หญิงมาติดพันธ์มากมายอาจเป็นเพราะเงินก็ได้ และวันนี้เธอก็พึงจะเข้าใจท่านอายุเกือบจะห้าสิบแล้ว แต่ยังคงความหล่อสมาร์ทออกแนวแด๊ดดี้ดูอบอุ่น ที่สาว ๆ เห็นเป็นต้องหลงใหล ตอนแรกว่าชนะพลหน้าตาดีแล้วพ่อของเขานั้นหล่อกว่าหลายเท่า
“เรียกว่าป๊า เหมือนตาพลก็ได้” เสียงทุ้มเอ่ยบอก แล้วมองเธอด้วยสายตาที่อบอุ่น
“ค่ะป๊า…” พุดตานก้มหน้าลง เธอไม่กล้าสบตากับเขา สายตาอบอุ่นที่มองเธอมันทำเอาหญิงสาวเหมือนจะหลอมละลายทันทีทันใด
หลังจากย้ายเข้ามาอยู่ที่นี้ ชนะพลก็เปลี่ยนไป ไม่สนใจใยดีเธออีกเลย ทิ้งให้เธออยู่ที่บ้านหลังนั้น และเขาไม่กลับบ้านปล่อยให้พุดตานที่กำลังท้องอยู่อย่างโดดเดียว
แค่เธอก็ไม่ได้ลำบากอะไร เพราะหัสวีร์ดูแลเธอทุกอย่าง จนกระทั้งเธอคลอดลูกชายออกมาอย่างปลอดภัย หัสวีร์จึงสั่งให้ลูกน้องไปตามตัวชนะพลกลับมา แต่เขากลับมาเพราะตามที่พ่อสั่งเท่านั้นจากนั้นก็มา ๆ หาย ๆ และไม่เคยแตะต้องตัวเธอสักนิด
พุดตานรู้มาว่าชนะพลพลนั่นมีผู้หญิงอื่น แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เพราะลูกก็พึ่งจะคลอด แถมเขายังเสนอเงินให้เธอเลิกกับเขาด้วยแต่เพราะเธอยังรักเขาจึงดึงดันที่จะฝืนต่อและให้อภัย
ในวันครบรอบอายุสามเดือนของลูกชายเธอ พุดตานอุ้มลูกยืนอยู่หน้าประตูบ้านหวังว่าชนะพลจะกลับมา แต่เปล่าเลยชนะพลจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าลูกเกิดวันไหน
พุดตานอุ้มลูกรอจนเกือบจะเที่ยงคืนแล้วเธอยืนนิ่งน้ำตาคลอ จังหวะนั้นก็มีแสงไฟรถสาดเข้ามา หญิงสาวดีใจได้เพียงชั่วครู่เท่านั้น เพราะรถที่ขับเข้ามาไม่ใช้ชนะพล แต่เป็นพ่อของเขาต่างหาก
“มารอตาพลหรือหนูตาน” หัสวีร์เห็นหญิงสาวยืนอยู่จึงได้เดินเข้ามาหาเธอ
“ค่ะ อึก ๆ.....” เธอพยายามกลืนก้อนสะอื้นลงคอกั้นน้ำตาไว้
หัสวีร์เห็นดังนั้นจึงเอื้อมมือมาลูบที่หัวเธอเบา ๆ ความอบอุ่นจากเขาแผ่ซ่านเข้ามา พุดตานเงยหน้ามองพ่อผัวน้ำตานองหน้า
“ป๊าค่ะ ฮือ ๆ ” หญิงสาวกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่อีกต่อไป หัสวีร์เห็นดังดังจึงได้โอบกอดเธอไว้ และโอบหลานที่อยู่ในอ้อมแขนเธอด้วย
“ไม่ป็นไร ไม่เป็นไร ป๊าจะให้คนไปตามตาพลกลับมาเดี๋ยวนี้ ” ฝ่ามือใหญ่ลูบหลังบางของเธอเบา ๆ
“อย่าดีกว่าค่ะ พุดตานไม่อยากรั้งพลอีกต่อไปแล้ว ถ้าเขามีคนอื่นแล้วพุดตานก็จะปล่อยเขาไป” เธอพูดทั้งน้ำตา จนเจ้าตัวเล็กในอ้อมแขน เริ่มดิ้นยกแขนยกขาแบะปากร้อง
“แล้วหนูพุดตานจะพามาวินไปอยู่ไหน มาวินก็หลานป๊าทั้งคนนะ” นิ้วมือเกลี่ยเช็คคราบน้ำตาให้ลูกสะใภ้
“ คือ...พุดตาน” เธอเองก็ยังคิดไม่ตก ถ้าเลิกกับพลเธอจะไปอยู่ที่ไหน ลูกก็ยังเล็กแถมยังเรียนไม่จบ
“มาวินน่าจะหิวแล้วนะลูกดูสิดูดมือตัวเองใหญ่แล้ว” หัสวีร์ละมือจากแก้มลูกสะใภ้ มาเขี่ยแก้มหลานชายในอ้อมกอดเธอ
พุดตานจึงเดินกลับมานั่งที่โซฟา เธอเปิดเสื้อขึ้นและให้นมลูกเหมือนลูกทุกครั้ง แต่ตอนนี้เธอลืมไปเสียสนิทว่ามีพ่อผัวอย่างหัสวีร์ยังยืนอยู่ตรงนี้
หัสวีร์เดินมานั่งข้าง ๆ เธอเขามองหลานชายที่กำลังดูดนมแม่อยู่อย่างเอ็นดู แต่สายตาเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อพุดตานเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา
“ขอโทษค่ะ พุดตานลืมไปว่าป๊ายังอยู่” เธอเตรียมลุกขึ้นจนหัวนมที่เด็กน้อยกำลังดูดหลุดออกจากปากน้ำนมไหลพุ่งกระจายเต็มหน้าลูก ทำให้เด็กตกใจร้องไห้เสียงจ้า และเธอที่ยังเป็นคุณแม่มือใหม่ก็ทำยังไรไม่ถูกยิ่งลูกร้องไห้เธอก็ยิ่งตกใจ
“ใจเย็น ๆ” หัสวีร์หยิบทิชชู่มาพันทบแล้วประกบเข้าที่เต้านมของเธอที่ทำกำลังไหลทั้งสองครั้ง ก่อนจะออกแรงนวดคลึงเบา
“อ๊ะ ป๊า...” พุดตานตกใจเรียเกขาเสียงหลง
“จับไว้สิ แล้วค่อย ๆ นวดจะได้หาย ส่งตาหนูมาให้ป๊าก่อน” หัสวีร์เอ่ยบอก และเอาเด็กน้อยไปอุ้มไว้เธอจึงทำตามที่เขาว่า เอาฝ่ามือนวด ๆ คลึง ๆ ที่เต้านมและได้แอบมองหัสวีร์ที่กำลังอุ้มกล่อมหลานอยู่เขาดูอบอุ่นละใจดีมาก ๆ ไม่แปลกที่เธอจะเริ่มรู้สึกหวั่นไหวกับพ่อผัวตัวเอง
เมื่อรู้สึกตัวว่าตนเองเผลอคิดอะไรไปไกลเธอจึงรีบสลัดความคิดนั้นออก และน้ำนมก็หยุดไหลแล้วพุดตานจึงจัดแจงเสื้อผ้าให้เขาที่ แล้วเดินไปหาเขา
“ป๊าค่ะ....”
“ชู้ว.....” หัสวีร์ส่งสัญญาให้เธอเบาเสียงเพราะเด็กน้อยกำลังหลับอยู่ในอ้อมแขนเขา และพยักหน้าให้เธอเดินนำเขาขึ้นไปยังห้องนอน
พุดตานก็เดินนำจนมาถึงเตียงนอนเด็ก หัสวีร์ค่อย ๆ วางเด็กลงอย่างเบามือ
“ขอบคุณป๊ามาก ๆ เลยนะคะ” เธอเอ่ยเสียงเบา เพราะกลัวลูกจะตื่น
“ไว้ป๊าจะจ้างพี่เลี้ยงเด็กมาช่วยนะ ตอนนี้ก็เหนื่อยหน่อยมีอะไรก็บอกป๊าได้ตลอด”
“ค่ะ” หลังจากหัสวีร์ออกไปเธอก็เข้านอน จนกระทั่งกลางดึกถึงเวลาให้นมพุดตานตื่นขึ้นมาเอาลูกเข้าเต้าเมื่อเสร็จแล้วเธอก็อุ้มลูกไปนอน แต่เกิดหิวน้ำขึ้นมาเธอจึงเดินลงมาที่ห้องครัว เมื่อดื่มน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอจึงเดินกลับห้อง แต่ทว่าหางตาเธอเห็นแสงไฟแว๊บ ๆ ที่หน้าห้องของหัสวีร์ จึงได้เดินเข้าไปดู
ประตูห้องของเขาปิดไม่สนิทหญิงสาวจึงเอื้อมมือไปจะปิดให้แต่ทว่าเสียงที่เล็ดรอดออกมานั้นทำให้เธอขนลุกซู่
“อ่า หนูตานของป๊า ซี้ดดด อืมม”
เลียงทุ้มต่ำที่กำลังครางอย่างกระเส่าและยังมีชื่อของเธอด้วย คิ้วเรียวขมวดเขาหากัน ถึงแม้เสียงนั้นจะทำให้เธอขนลุกวูบวาบ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ ใบหน้าส่องสายตาเข้าไปที่ร่องประตูที่ปิดไม่สนิท
ดวงตาสวยเบิกกว้างตะลึงงันอ้าปากอ้า ร่างรูปร่างใหญ่กำยำไปด้วยมัดกล้าร่างกายเปลือยเปล่ายืนเท้าเอวซี้ดปากมือขย้ำทึ่งผมของผู้หญิงคนหนึ่งที่คุกเข่าอมท่อนเนื้อลำใหญ่เข้าปากอย่งช่ำชอง
“ซี้ด..หนูตาน อ่าา ป๊าแจะแตกแล้ว”
พุดตานที่ยืนแอบดูอยู่ใจหายวาบเมื่อเขาเรียกชื่อเธออีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่เร่าอารมณ์เช่นนั้น ดวงตาสวยจ้อองมองลำเนื้อขนาดใหญ่ไม่วางตา จนท้องน้อยมวนไปหมด ขนาดของพ่อผัวใหญ่กว่าชนะพลสซะอีก
“ทำไม ทำไม ป๊าถึงครางชื่อ...” หญิงสาวคิดในใจโดยที่มือเล็กของเธอเริ่มลูบไล้อยู่ที่ต้นขาอย่างลืมตัว ดวงตาก็จ้องร่างใหญ่ของพ่อผัวตาไม่กะพริบ
หัสวีร์ใช้สองมือจับหัวของผู้หญิงสาวนั้นไว้แน่น พลางกระเด้าท่อนเนื้อปี้ปากเธออย่างมัวเมา บางจังหวะก็กดท่อนเนื้อค้างเอาไว้
“อ๊าก หนูตาน ซี้ด ป๊าของแตกใส่ปากหนูนะ อ๊าก ฮึก ๆ” ร่างใหญ่ของหัสวีร์ตัวเกร็งกระตุกอักท่อนเนื้อปี้ปากอย่างแรง ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวบ่งบอกว่ากำลังเสียวสุด ๆ จนในที่สุดน้ำกามสีขาวก็พุ่งออกมาเป็นสายเลอะเทอะเต็มหน้าของผู้หญิงคนนั้น
พุดตานตัวเกร็งกำลูกบิดประตูแน่นจนเหงื่อชื้น เผลอออกแรงที่ข้อมือจนเกิดเสียงดังแก๊กที่ประตู จังหวะนั้นหัสวีร์หันมามอง ดวงตาสบเข้ากับพุดตานพอดี...