ความเดิม- "ถูกทุกข้อที่กล่าวมาค่ะ แต่หนูลืม" กานต์ธิดาบอกยิ้ม ๆ ขณะที่ค่อยยังชั่วจากอาการหน้ามืดลุกเร็วแล้ว
…………………………………….
"เฮ้อ..ยัยผีดิบเอ๊ย..อากาศมันร้อน จะสูญเสียพลังงาน นั่งพักเถอะ กินยาบำรุงไปได้ครึ่งชั่วโมงแล้วไม่ใช่เหรอ ร่างกายต้องการพักนะ ก็ควรจะพักเดี๋ยวผมทำเอง อิแค่ล้างห้องน้ำ อีกอย่างคุณเอเค้าไม่ใช่คนสกปรกอะไรหรอก ออกจะเนี๊ยบอยู่นะผมว่า.. นอน ๆ ไปเถอะ ไม่หลับก็นั่งเอน ๆ ไปไม่ต้องเกรงใจหรอก" เปรมมนัสลูบผมคนตัวเล็กเบาแล้วส่งสายตาให้ เขาส่งความรักไปกับสายตานั้น แล้วตัดใจลุกขึ้นไปชั้นบนของบ้านเพื่อดูแลห้องหับและความสะอาดให้คนในบ้าน ทั้ง ๆ ที่คุณหนูอย่างเขาไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำไม่เป็น เพราะการใช้ชีวิตในต่างแดนเขาต้องทำเองทุกอย่างและนั่นทำให้เขาเป็นคุณหนูที่เหยียบขี้ไก่ฝ่ออย่างไรเล่า
"พี่นัท..หนูไปด้วยเผื่อพี่หาวัสดุอุปกรณ์ไม่เจอ หนูเป็นเจ้าของบ้าน
