ความเดิม- "เก่งฉลาดไม่พอ ต้องใส่ใจด้วยซินะ" กานต์ธิดาเอ่ยออกมาคล้ายรำพึงรำพันแต่อีกคนได้ยินมันชัดเจนทุกช็อต
………………………………………
"บ่นอะไรยัยผีดิบ เสร็จแล้วเข้าบ้านกันเถอะ สั่งอาหารหรือยัง อยากกินอะไรเพิ่มมั๊ยจะได้ทำให้?" เปรมมนัสเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเชิงหยอกล้อระคนเอ็นดู
"สั่งแล้วค่ะ ใกล้จะมาแล้ว ไปค่ะ"
ทั้งสองเดินรีบล้างมือล้างไม้ก่อนจะเข้ามาในบ้าน และมานั่งเล่นที่ศาลาหน้าบ้านรอไรเดอร์
ปี๊ด.. (เสียงแตรรถจักรยานยนต์จากพนักงานส่งอาหาร)
"นั่น! มาแล้วค่ะ มื้อเย็นของเรา" กานต์ธิดาเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นยืนและทำท่าว่าจะเดินไปที่หน้าประตูรั้ว แต่ต้องหันกลับมามองที่ข้อมือของตัวเอง
"ไปด้วย ไปด้วยกันนี่แหละ"
ไรเดอร์; อาหารมาส่งแล้วครับ คุณกานต์ธิดาใช่มั๊ยครับ
กานต์ธิดา; ใช่ค่ะ โอนนะคะ
ไรเดอร์; ได้ครับ สแกนครับ
กานต์ธิดา; อ้อค่ะ เข้าหรือยังคะ
ไรเดอร์; เข้าแล้วครับ ขอบคุณครับ นี่อาหารครับ ขอให้อร
