อรนลินเริ่มปรับตัวเข้ากับบทบาทหน้าที่ของตัวเองได้มากขึ้น แม้ว่าช่วงแรกจะเกร็ง กลัว หวั่นใจอยู่ลึกๆ กับการต้องอยู่ใกล้ๆ ปฏิพัทธ์ หากแต่ละวันก็ผ่านไปด้วยดี กิจวัตรของเธอคือตื่นเช้าทำอาหารให้เขา กินมื้อเช้าด้วยกัน จากนั้นออกไปทำงานที่ห้องอาหารโรงแรม ตกเย็นหิ้วกับข้าวกลับห้อง หุงข้าว และกินมื้อเย็นด้วยกัน ก่อนเขาจะออกไปสนามแข่ง
งานที่ห้องอาหารก็ราบรื่นเป็นไปด้วยดี เธอมีเพื่อนเพิ่มและสนุกกับการทำงานทุกวัน กระทั่งวันสุดสัปดาห์
ลูกค้าชายหญิงตบเท้าเข้าโรงแรมหรูเป็นว่าเล่น ส่วนใหญ่เป็นคนไทย มีชาวต่างชาติ ญี่ปุ่น จีนมากับคนไทยด้วย บรรยากาศตั้งแต่ช่วงบ่ายวันศุกร์ครึกครื้นผิดกับหลายวันที่ผ่านมา
“วันนี้รถหรูๆ เพียบเลยอุ่น” สิทธา หนุ่มพนักงานกะเดียวกันบอกเล่าเสียงตื่นเต้น
“ทุกวันหยุดพวกแก๊งรถหรูมักจะเอารถมาแข่งกันที่สนามน่ะ” ปานตาขยายความ แม้ว่าจะเคยเล่าสู่น้องใหม่ฟังไปแล้ว
“น่าเสียดายนะคะ อุ่นเ
