Chapter 16 งานใหม่
1130 คำ
“เธอเลือกเดินผิดทางตั้งแต่แรกแล้วอุ่น”
ผืนน้ำสีฟ้าสวยเบื้องหน้าไม่ได้ทำให้จิตใจเบาสบายเหมือนตอนที่มาเที่ยวกับครอบครัวและเพื่อนๆ มันหนักอึ้งเสียด้วยซ้ำ ชีวิตพลิกผันได้อย่างไม่เชื่อ
อรนลินยืนเกาะผนังกระจกเหม่อมองออกไปไม่มีจุดหมาย สามวันที่เขาปล่อยให้เธอได้คิดเงียบๆ ในห้องเช่า พอหมดเวลาที่เขาขีดเส้นไว้ ข้อความเตือนจากเขาก็ส่งมา ซึ่งเธอคิดหัวแทบแตกว่าจะพูดยังไงดีให้พ่อกับแม่เข้าใจ ลงล็อกที่อ้างว่าร้านอาหารส่งมาทำงานสาขาต่างจังหวัด
ใช่ว่าอยากจะมา แต่เพราะความกลัว เธอกลัวปฏิพัทธ์ กลัวอิทธิพลที่อยู่รอบตัวเขา เธอกลัวตายแต่กลัวพ่อแม่น้องจะเป็นอันตรายมากกว่า หลังจากพวกท่านคิดอยู่วันกับคืนก็อนุญาต ส่วนหนึ่งคงเพราะจังหวัดนี้อยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพนัก ขับรถสองชั่วโมงก็ถึงแล้ว
เธอสิ จากนี้ชีวิตจะเป็นยังไงต่อไป...
ท่าทางเหม่อลอยของสาวน้อยอยู่ในสายตาของชลวัสตลอด เขามองเธอสลับกับมองผู้เป็นหัวหน้าที่ก้มหน้าก้มตาดูแฟ้มเอกสาร ไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นวันที่ปฏิพัทธ์หนีบสาวสักคนเข้ามาในห้องพักด้วย แถมยังให้เธอนอนที่นี่อีกต่างหาก
ห้องพักอันเป็นสถานที่ต้องห้ามสำหรับผู้หญิงทุกคน
“เหมือนมึงมีเรื่องอยากถาม”
“ก็ แหะๆ” เขามองผ่านกระจกห้องทำงานไปยังคนตัวบางอีกครั้ง “หัวหน้าแน่ใจเหรอครับ เรื่องเธอ”
ปฏิพัทธ์ผลักแฟ้มไปให้คนสนิท ปรายตาไปมองคนยืนเหม่อ อันที่จริงเขามองเธอมาตลอด ตั้งแต่นั่งตัวลีบในรถจนมาถึงที่นี่
“แน่ใจอะไร”
“ก็แน่ใจว่าเธอจะไม่สร้างปัญหา หัวหน้าพาเธอมาอยู่จุดนี้ เธอจะรู้มากกว่าใครๆ อีกนะครับ” ชลวัสหมายถึง เรื่องบางเรื่อง ลูกน้องหลายๆ คนยังไม่มีสิทธิ์รู้
“ไม่แน่ใจ”
“อ้าว”
“ไม่แน่ใจถึงเอามาไว้ใกล้ๆ”
“...”
“เชือดง่ายดี”
“ถ้าเธอได้ยินคงช็อกตายก่อนแหง”
ปฏิพัทธ์ไม่ออกความเห็น พยักหน้าให้คนสนิทหอบแฟ้มงานออกไป หลายวันที่เขาไม่อยู่ กลับมาถึงจึงเรียกงานมาจัดการก่อนเพราะไม่ต้องการให้มีปัญหา
นี่เป็นที่พักส่วนตัวของเขาเอง ห้องเพนต์เฮาส์กว้างขวางบนชั้นห้าของตึกสูงห้าชั้นหลังนี้ ชั้นหนึ่งสองสามเป็นออฟฟิศ ชั้นสี่เป็นห้องพัก ห่างจากตึกนี้ไปไม่ไกลเป็นส่วนของโรงแรมหรู รับเฉพาะสมาชิกวีไอพีและวีวีไอพี ตึกแฝดหลังใหญ่สูงห้าชั้นสองตึกหันหน้าเข้าหาทะเล ชั้นหนึ่งมีภัตตาคารเลิศรส บาร์ สระว่ายน้ำกลางแจ้งด้านหน้าวิวทะเล โอบล้อมด้วยสวนสวย ชายหาดขาวสะอาด สะพานไม้ยื่นลงไปในทะเล ยังมีเรือสปีดโบ๊ตลำงามสองลำ เรือยอชต์หรูหนึ่งลำ และเรือโดยสารสำหรับรับลูกค้าไปส่งขึ้นเรือสำราญลำใหญ่เพื่อเดินทางไปกาสิโนบนเกาะซึ่งอยู่ในเขตน่านน้ำประเทศเพื่อนบ้าน
เสียงเปิดปิดประตูห้อง ทำให้คนเหม่อสะดุ้ง หันขวับมามอง หน้าตาระแวงระวังสุดๆ แบบที่เขาเห็นแล้วอยากหัวเราะ
ในอาณาเขตนี้ เธอเหมือนกับกระต่ายตัวเล็กๆ จะเอาอะไรมาสู้กับเสือสิงห์กระทิงเปลี่ยว
“ฉันอยากแช่น้ำ”
อรนลินนิ่วหน้า ไม่เข้าใจว่าเขาบอกทำไม เธอเหลือบสายตาขึ้นไปชั้นบน ซึ่งได้รับการบอกเล่าจากผู้ช่วยชลวัสว่าบนนั้นเป็นห้องนอนของเจ้านายเขา
ปฏิพัทธ์รู้ว่าสาวเจ้าคิดอะไรจึงย้ำอีกคำ
“เธอต้องไปผสมน้ำอุ่นให้ฉัน”
“หา!”
“ฉันไม่ชอบให้คนอื่นมายุ่มย่ามในห้อง เธอต้องดูแลห้องนี้ รวมถึงฉันด้วย”
“แต่ ไหนคุณบอกว่า...”
“ใช่ ฉันให้เธอมาเป็นเด็กเสิร์ฟ ไว้อาบน้ำแล้วจะพาไปดูที่ทำงาน”
เขาไม่ขยายความว่าที่ไหน อรนลินรู้สึกนิดๆ ว่ากำลังถูกรัดเอาเปรียบ ทำงานที่ร้านยังมีค่าจ้าง นี่เธอต้องมากินนอนประจำ ทำงานสารพัดตั้งแต่ดูแลห้องนี้ ดูแลเจ้าของห้อง แล้วยังต้องไปทำงานร้านอาหารอีก ไม่รู้ดีกว่าหรือแย่กว่าเดิม
“ฉันต้องนอนกับคุณด้วยไหม”
ความอัดอั้นตันใจทำให้เผลอพูดไปอย่างที่ใจคิด นั่นทำให้ตาคมดุตวัดมามอง
“งั้นนอนด้วย”
“คุณ!”
“แต่ตอนนี้ไปเปิดน้ำ” คิ้วเข้มมุ่นเข้าหากันเล็กน้อย ขณะตาคมหรี่จ้องวงหน้าที่เริ่มแดง “หรือจะนอนด้วยกันตอนนี้เลย”
ร่างบางลวงตาก็แทบจะเดินแกมวิ่งขึ้นบันไดเวียนไปชั้นบน ปฏิพัทธ์ส่ายหน้า ระอาปนเอ็นดูสาวน้อย เดี๋ยวทำท่ากลัว เดี๋ยวทำท่ากล้า นี่เขาคงไม่ทำให้เธอกลายเป็นไบโพลาร์ไปซะก่อนหรอกนะ
ชายหนุ่มคิดขำ เดินตามเธอขึ้นไปชั้นบน ห้องนี้ถูกออกแบบให้กว้างขวาง โปร่งด้วยผนังกระจก แบ่งเป็นสองชั้น ชั้นล่างประกอบด้วยครัว บาร์เครื่องดื่ม โซฟานั่งเล่นดูทีวี ห้องน้ำและห้องทำงาน ชั้นบนมีห้องนอนสองห้อง เน้นมองวิว ด้านทะเลจึงเป็นประตูกระจกบานเลื่อนทั้งสองห้องสูงเกือบจรดเพดาน หน้าห้องมีพื้นที่วางโซฟาไว้นั่งเล่นเช่นกัน บนชั้นห้านี้ยังมีห้องพักอีกห้อง เป็นห้องสไตล์ห้องสวีตหรูหราซึ่งเป็นห้องพักของชลวัสนั่นเอง
ปฏิพัทธ์ก้าวเข้าห้องนอนห้องใหญ่ที่ประตูเปิดค้างไว้ เขาได้ยินเสียงน้ำดังเบาๆ ห้องของเขาตกแต่งเรียบง่าย มีเฟอร์นิเจอร์เท่าที่จำเป็นและเน้นโทนสีขาวสบายตา เขาถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นโยนใส่ตะกร้ารอซักก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันท่อนล่างแล้วเดินเข้าห้องน้ำ
อรนลินดึงมือขึ้นจากอ่างกว้างทันทีที่เห็นเขา เรือนกายกำยำด้วยมัดกล้ามแน่นตึง หัวใจพลันเต้นแรง หน้าร้อนผ่าว เลี่ยงหลบสายตาไม่กล้ามองเขานานนัก น้ำใกล้เต็มอ่างแล้ว เธอคิดว่าจะพาตัวเองออกไป แต่ยังไม่ทันขยับ ปฏิพัทธ์ทำให้เธออ้าปากหวอด้วยการกระตุกผ้าเช็ดตัวไปพาดบนราว อวดสัดส่วนร่างกายเปล่าเปลือยเซ็กซี่ในแบบฉบับชายชาตรีกระแทกสองตา เธอเผลอถอยกรูดเร็วจนขาพันกันทำท่าจะหงายหลังล้ม ท่อนแขนแข็งแรงสอดเข้ามารวบเอวไว้
เธอหลบตา หน้าร้อนวูบวาบ แก้มแทบระเบิด ตะเกียกตะกายทรงตัว ทำท่าจะดีดตัวหนีจากมือหนาราวกับเขาเป็นของร้อน
ปฏิพัทธ์นิ่วหน้าน้อยๆ มองแก้มขาวที่สุกปลั่งขึ้นเรื่อยๆ ก็เริ่มเข้าใจ
- ผู้เขียน
