หัวใจดวงน้อยสั่นไหว จากเด็กที่ไม่เคยได้ไออุ่นจากอ้อมกอดใครในคราวนี้เหมือนช่องว่างในใจได้ถูกเติมเต็ม แถมคนที่มาเติมเต็มยังเป็นคนที่ให้ที่พักพิงในยามที่เธอมีภัย แล้วเหตุนี้มีหรือเด็กสาวจะไม่หวั่นไหวต่อสิ่งเร้าที่กำลังปลุกเลือดในกายให้สูบฉีดตามธรรมชาติของมนุษย์
“ครั้งนี้ฉันจะไม่ทำให้เธอเจ็บเลยคนดี” ปากหวานปานน้ำผึ้งนั้นจุมพิตริมฝีปากบางด้วยความอ่อนโยน ลิ้นไล้เลียริมฝีปากบางราวกับกำลังลิ้มรสความหอมหวานก่อนจะฉกชิมไปถึงด้านใน ลิ้นเล็กไร้ประสบการณ์กำลังพยายามตวัดตามจังหวะที่เขามอบให้อยู่เช่นกัน
“อื้อ!” เสียงเล็กร้องอู้อี้ในจังหวะที่มือหนาเค้นคลึงสองเต้า ซึ่งช่วยปลุกเร้าอารมณ์แห่งกามให้ลุกโชนแผดเผาจนร่างบางอ่อนระทวย สาริศารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ตัวเองนอนราบอยู่บนเตียงใหญ่โดยที่มีร่างกำยำไร้อาภรณ์ทาบทับอยู่ มือสากนวดคลึงสองเต้าอย่างไม่ลดละ ริมฝีปากหนายังสูดดมกลิ่นกายสลับกับกดประทับรอยจูบไปทั่วทุกอณูก
