CHAPTER 10
“แป้ง ไปดูมันที ไอ้ธาขึ้นแล้วลงยากฉันกลัวมันระบายกับตัวเอง”
ไอ้ชินแสดงความเป็นห่วง ไอ้ชายและเบลล์ช่วยประคองพี่โรมที่เจ็บตัวอยู่
“เกิดอะไรขึ้นคะพี่โรม ทำไมเพื่อนหนูถึงดูโมโหพี่”
ฉันหันไปหาอีกคนที่ยังหาเหตุผลของการใช้ความรุนแรงครั้งนี้
“พี่ขอโทษครับ พี่อาจจะยังใหม่อยู่เลยขับรถไม่ถูกวิธีจนทำเพื่อนเราหัวเสีย พี่พลาดเอง”
พี่โรมแสดงใบหน้ารู้สึกผิด ฉันได้แต่ถอนหายใจด้วยความเหนื่อยใจ
“ไอ้ธาไปไหน แป้งไม่รู้”
“น่าจะอยู่ในห้องแต่งตัวของมัน สนามนี้เป็นของญาติมันมันเลยมีห้องส่วนตัว แป้งเดินออกจากสนามห้องอยู่ในอาคารขวามือชั้นสองขึ้นลิฟต์ไปเลยมีอยู่ห้องเดียวที่ขึ้นป้ายว่าวีไอพี”
ฉันสูดหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อบอกให้ตัวเองใจเย็น ๆ
สุดท้ายก็เดินมาถึงหน้าห้องที่ว่า ยืนทำใจอยู่เกือบหนึ่งนาทีก็ตัดสินใจเคาะประตูเรียกไอ้เพื่อนตัวดี
“ธารา เปิดประตู”
ห้องถูกล็อกจากข้างใน และพอเคาะเรียกกลับไม่มี
