ลุงเสือเอาไว้แน่น เพื่อให้เขาฝังบางส่วนของร่างกายเอาไว้ในตัวผมให้นานแสนนาน
“อูย... ไม่ไหวแล้วครับ”
ลุงเสือเอาแรงเหลือเกิน แรงกระเด้าดุดิบทำให้ผมสะท้านเยือกไปทั้งร่าง ดวงตาหรี่พริ้มเป็นสุขในทุกครั้งที่แกกระเด้าเข้ามา
“อีกนิด... ลุงขออีกนิด”
ลุงเสือก้มลงมากระซิบข้างหู ลมหายใจร้อนผ่าวของเขารินรดไปตามซอกคอ ปลายเล็บคมของผมจิกเกร็งกรีดรอยจารึกฝากเอาไว้ที่หลังไหล่ของลุงเสือ
“ไม่ไหวแล้ว... ฮึ่ก”
ผมเกร็งไปทั้งตัว
“ลุงจะแตกแล้ว... อูย”
ลุงเสือส่งสัญญาณด้วยแรงกระแทกหน่วงหนัก ผมรีบเอื้อมมือขึ้นมาโอบใบหน้าของแกแล้วรั้งลงมาบดริมฝีปากเข้าหากันแน่น
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ
ลิ้นของเราเกี่ยวกระหวัดรัดร้อยกันดื่มด่ำ ขณะดุ้นเอ็นสีน้ำตาลคล้ำยังกระเด้าเข้ามาไม่หยุด
“ฮึ่ก... อ๊ะ... อ๊อยยยย”
