ครืด... ครืด... ครืด...
เสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนหัวเตียงไม่ได้ดังมากนัก แต่มันกลับกรีดแทงโสตประสาทของคนทั้งคู่ราวกับเสียงไซเรนเตือนภัย มีนาสะดุ้งเฮือก ร่างกายแข็งทื่อ โลกสีชมพูแห่งความรักพังทลายลงในพริบตา เหลือเพียงความจริงอันโหดร้ายที่รออยู่เบื้องหน้า
เบอร์แปลกที่ปรากฏหราอยู่บนหน้าจอสว่างวาบในความมืด ราวกับดวงตาของปีศาจที่จ้องมองมา
มือไม้ของมีนาสั่นระริกจนแทบควบคุมไม่ได้ หัวใจเต้นรัวเร็วด้วยความหวาดกลัวสุดขีด เซบาสเตียนขยับตัวเข้าประชิดทันที ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งเครียดจนเห็นสันกรามชัดเจน เขาพยักหน้าให้เธอเป็นเชิงอนุญาต ก่อนจะเอื้อมมือไปกดปุ่มลำโพงเพื่อให้ได้ยินบทสนทนาพร้อมกัน
มีนากลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก ปลายนิ้วสั่นเทาเลื่อนรับสายอย่างยากลำบาก
“ฮัลโหล...” เสียงของเธอแผ่วเบาและสั่นเครือ
ความเงียบตอบกลับมาครู่หนึ่ง... เป็นความเงียบที่น่าอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออก ก่อนที่เสียง
