ผึ้งน้อย......
เช้าวันต่อมา.....
ฉันตื่นนอนได้สักพักแล้วแต่ว่าคนข้างๆหลับปุ๋ยเลย นี่ก็7.20แล้วเฮียผายังไม่กระดิกตัวเลย ก็แน่หละเมื่อคืนกว่าจะได้นอนเล่นเอาฉันปวดเนื้อปวดตัวไปหมด ฉันขยับตัวลุกขึ้นแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่ ขนาดในห้องน้ำยังมีแต่สีชมพูเลย ทำไมทุกคนต้องคิดว่าเป็นผู้หญิงต้องชอบสีชมพูงี้เหรอ ผู้หญิงชอบสีดำก็มีมะ
"อื้อออออ"
ฉันที่กำลังเช็ดผมอยู่ที่หน้ากระจกเหลือบสายตามองเฮียผาที่ควานมือหาฉันบนที่นอน เขาลืมตาขึ้นอย่างตกใจก็ไม่เจอฉันไงต้องตกใจอยู่แล้ว เขากันมามองสบตากับฉันพอดีก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกแล้วยิ้มกว้างออกมา
"นึกว่าได้เฮียแล้วทิ้งซะอีก"
"อิเฮีย!! กล้าพูดเนาะ"
ฉันหละอยากจะตีปากเขาจริงๆให้ตายสิ ฉันเป็นผู้หญิงนะยะ มาบอกได้ผู้ชายแล้วทิ้งใช้ได้ที่ไหนกัน ชิ!! ฉันสะบัดหน้าใส่เขาอย่างงอนๆ เขารีบลุกขึ้นแล้วมากอดฉันจากทางหลังทันที
"โอ๋ๆ เฮียล้อเล่นเอง งั้นเดี๋ยวเฮียล้างหน
