ต้นยามเหม่า หยางหมิงเซียนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเองก่อนที่เสี่ยวเปาจะเข้ามาปลุก เช้านี้เขารู้สึกดีเป็นพิเศษเพราะวันนี้เขาไม่ต้องเดินกอดหมอนหนุนกลับห้องอีกแล้ว และจากนี้ตัวเขาก็สามารถเข้ามานอนในห้องนี้จินเฟยเทียนได้ทุกวัน เขาจึงเดินกลับห้องด้วยหัวใจที่เบิกบาน
หยางหมิงเซียนกลับห้องไปจัดการดูแลตัวเอง แล้วรีบกลับมาปลุกจินเฟยเทียน เพื่อไปรับสำรับที่เรือนใหญ่ และหลังจากจินเฟยเทียนตื่นและดูแลตัวเองจนเรียบร้อย เด็กชายทั้งสองก็เดินจูงมือกันไปที่เรือนใหญ่ทันที โดยมีเสี่ยวเปากับเสี่ยวปิงคอยตามไปดูแลผู้เป็นนายด้วย
วันนี้ราชครูหลงจิ้นสิงไม่ได้เข้าวัง หลังจากที่อีกฝ่ายไปจัดการงานของสำนักศึกษาที่คั่งค้างจนเรียบร้อย และจัดตารางสอนลูกศิษย์ในวังใหม่จนลงตัว วันนี้จึงมีเวลาสำหรับการจัดตารางเรียนศาสตร์ด้านต่างๆ ของหลานชายทั้งสองคน
หลังจากทุกคนรับสำรับเช้าเสร็จ ราชครูหลงจิ้นสิงก็เริ่มพูดคุยเรื่องการเรียนกับหลานช
