ตัวร้ายคนนั้นถ้าเจ้าไม่ต้องการ...ข้าขอนะ

‘ที่นี่ที่ไหน?’ คำถามแรกที่เข้ามาในหัวของไผ่ พอเขาลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียงไม้สี่เสา สภาพห้องคล้ายกับในซีรีส์จีนโบราณที่เขาเคยดูมา...มันทำให้เขารู้สึกแปลกใจว่าทำไมเขาถึงได้มาอยู่ที่นี่ แล้วเมื่อเขาลองขยับตัวก็ต้องตกใจ! เพราะมีเด็กที่ไหนก็ไม่รู้มานอนหันหลังให้กับเขาอยู่บนเตียงเดียวกัน เด็กคนนี้ ผมยาว ตัวเล็ก อายุน่าจะประมาณ 9 ขวบ และแต่งตัวด้วยชุดจีนโบราณ ไผ่พยายามพาตัวเองลุกขึ้นจากเตียงให้เบาที่สุด ด้วยเพราะกลัวว่าเด็กคนนั้นจะตื่น แต่เมื่อเขาเห็นแขนที่สั้นลงของตัวเอง เขาก็รีบพุ่งตัวไปที่กระจกตรงโต๊ะข้างเตียงทันที แล้วเงาที่สะท้อนออกมาให้เขาเห็นนั้น...มันก็ทำให้เขารู้สึกตกใจแทบสิ้นสติ ‘เด็กคนนี้คือใคร?’ ใบหน้าเรียวเล็กที่ดูซีดขาวยิ่งกว่ากระดาษ ขาและแขนก็ดูทั้งเล็กทั้งสั้น ผมก็ยาวสยายไปจนถึงกลางหลัง แถมยังใส่ชุดจีนโบราณ อายุก็น่าจะประมาณสัก 10 ขวบ “เฮ้ย! เดี๋ยวนะ!” ไผ่รีบเอามือปิดปากตัวเองแทบไม่ทัน ‘อย่าบอกนะว่าเขาทะลุมิติมา?’ ‘ไม่ใช่มั้ง’ ‘หรือจะมีคนแกล้ง?’ ไผ่เลยตัดสินใจนั่งรอ และคอยมองทางซ้ายทีทางขวาทีแต่ก็ไม่มีใครโผล่มา เขาเลยตัดสินใจลองหยิกแขนของตัวเองดู ‘หึ! บอกได้คำเดียวเลยว่า เจ็บ!’ ไผ่เคยอ่านนิยายแนวทะลุมิติมาแล้วหลายเรื่อง แต่ก็ไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นได้จริงๆ ‘แล้วทำไมเรื่องแบบนี้ถึงได้มาเกิดกับเขาล่ะ?’ ‘เขาเข้ามาอยู่ร่างใคร?’ ‘แล้วเขา...เข้ามาอยู่ในร่างนี้ได้อย่างไร?’ เท่าที่ไผ่เคยอ่านนิยายแนวนี้มาคนที่จะทะลุมิติในแต่ละเรื่อง...คนผู้นั้นจะต้องประสบเหตุให้ตายก่อนไม่ใช่เหรอ? แต่เท่าที่ไผ่จำได้ก่อนที่เขาจะมาลืมตาในที่แห่งนี้...เขากำลังนั่งเขียนนิยายแล้วน่าจะเผลอหลับอยู่บนเตียงในห้องนอนของตัวเองเหมือนทุกทีนี่นา... หรือว่า...ตอนที่เขาเผลอหลับ! เขาได้เผลอตายไปด้วย!! ‘โอ้ย...มันอะไร ยังไง กันวะเนี้ย!!!’