รายการจัดอันดับหนังสือของ Dreame

“ยกเลิกงานหมั้นซะใจ๋ อย่าทำให้เรื่องมันแย่ไปมากกว่านี้” “ต่อให้ต้องเลือกใหม่ ใจ๋ก็ยังจะเลือกพี่เสือ” ฉันมองหน้าคนตัวสูง ผู้ชายที่แอบรักมานานหลายปี “ฉันให้เธอเป็นได้มากที่สุดแค่น้องสาว ถ้าไม่อยากเป็น ก็มีอีกสถานะ สนใจไหม?” “สถานะอะไรคะ” “คนไม่รู้จัก” “……..” “ถ้ามั่นใจจะให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ก็อย่าว่าฉันใจร้าย”

พอเท้าแตะผืนแผ่นดินประเทศไทย อันนาก็รีบตรงดิ่งมายังคอนโดแฟนหนุ่ม ที่คบกันมายาวนานถึง5ปี ตั้งใจกลับมาเซอร์ไพรส์ เพราะเธอถูกบริษัทที่ให้ทุนเรียนเรียกกลับมาก่อนกำหนด เธอยืนอยู่หน้าห้องแฟนหนุ่มด้วยใจที่เต้นรัว ทว่า.. เธอกดโทรออกหาเขาตั้งไม่รู้กี่สาย แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าเขาจะรับ เธอจึงตัดสินใจ ลองกดรหัสเดิมเพื่อเข้าห้อง พอประตูปลดล็อคเธอก็ยิ้มกว้าง เขาใช้รหัสเดิม แต่พอเปิดประตูเข้ามา กลับได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง เสียงแน่นเนื้อกระทบกัน สลับกับเสียงครางเสียวของชายหญิงเจียนจะขาดใจ เธอเดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อให้เห็นกับตา ว่าคนที่อยู่ด้านในคือพี่ราเมศแฟนของเธอหรือเปล่า และมันก็ใช่ “กรี๊ด!!!พี่ราเมศ” เธอกรี๊ดสุดเสียง เรียกชื่อแฟนหนุ่มด้วยหัวใจที่แตกสลาย “อันนา!!!มาได้ไง” ราเมศอุทาทานเสียงหลง รีบดึงผ้าห่มคลุมตัว “ถ้าอันนาไม่มา แล้วจะตาสว่างแบบนี้มั้ย ทุเรศ เชิญสมสู่กันต่อเถอะ เพื่อนกันมันดี” ไม่รอให้เขาอธิบาย เธอรีบหันหลังให้แล้วเดินออกมา “อันนา!!อันนา!!ฟังพี่ก่อน” ปั้ง~ หลังจากร้องไห้จนแทบไม่มีน้ำตา เธอก็มานั่งดื่มที่ผับจนมามาย และได้เจอกับเขา ปอร์เช่ หนุ่มหล่อจากคณะวิศวะปี4 ด้วยความเมาและเจ็บใจจากคนรัก อันนาประชดแฟนหนุ่มด้วยการชวนเขาขึ้นเตียง แล้วผ่านค่ำคืนเร่าร้อนไปด้วยกัน คิดว่ายังไงก็คงไม่มีทางเจอกันอีก แต่โชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อปอร์เช่ หนุ่มหล่อที่ผ่านค่ำคืนเร่าร้อนมาด้วยกัน คือลูกชายบริษัทเจ้าของทุน และยังเป็นนักศึกษาอยู่ อายุห่างจากเธอถึง3ปี เรื่องนี้จะจบลงอย่างไร หนุ่มหล่อมาดนิ่งไทป์หมาเด็ก จะพิชิตใจพี่สาวคนสวยได้รึเปล่า❤️❤️

พวกเรารุนแรงนะ ไม่เอาแค่รอบเดียวด้วย ถ้ามั่นใจว่าไหว...ก็นัดวันมาได้เลย _________________________________________ ตัวอย่างความฟิน "ทำไมกูต้องมานั่งรอผู้หญิงที่ไม่รู้จักกระทั่งชื่อด้วย" เสียงทุ้มของอคิณบ่นอุบ เมื่อถูกเพื่อนเวรรบเร้าให้มารอที่โรงแรม เพราะนัดกับผู้หญิงคนนั้นผ่านแอปฯ สำเร็จหลังจากที่กินแห้วรอมาหลายวัน "น้องเขาชื่ออัยย์" "อาจจะไม่ใช่ชื่อจริงก็ได้นี่" ภัทรที่นั่งจิบไวน์ราคาแพงอยู่บนโซฟาเอ่ยขึ้นบ้าง "แล้วไงกูสนที่ไหนล่ะ" โฬมไหวไหล่น้อยๆ อย่างไม่นึกใส่ใจตั้งแต่แรก กับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่ลูกน้องนัดมาให้ก็ไม่เคยใส่ใจชื่อหรือจำหน้าค่าตาได้เลยสักคน เพราะงั้นเธอจะเป็นใครมาจากไหนเขาไม่สนอยู่แล้ว ที่เขาสนมีแค่หุ่นยั่วๆ และเอวบางน่าขย้ำให้แหลกคามือนั่นต่างหาก! "ถ้าอีกห้านาทียังไม่มา กูกลับแล้วนะ" อคิณเอ่ยเสียงเรียบ เขาไม่ได้ต้องการมาที่นี่ตั้งแต่แรก แต่ก็ยอมรับว่าหุ่นของผู้หญิงคนนั้นมันน่ากระแทกมากจริงๆ ดังนั้นเขาจะให้เวลาเธออีกแค่ห้านาทีเท่านั้น "ใช่ถ้าไม่ตรงปก กูก็กลับเหมือนกัน" ว่าแล้วภัทรก็หยิบมือถือขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา เมื่อคืนตอนที่ไปคลับ เขากับเพื่อนๆ เตะตาผู้หญิงคนหนึ่งเข้า ทว่าในเมื่อให้ลูกน้องไปดีลแต่เธอไม่รับข้อเสนอ คนอย่างพวกเขาก็ไม่อยากบังคับ เลยลองเสี่ยงดวงมาเจอกับสาวน้อยปริศนาในแอปฯ นัดเดตของไอ้เพื่อนเวรดูสักครั้ง "เหอะ ใจเย็นหน่อยไหมล่ะ ยังไม่ถึงเวลานัดเลยนี่" ความอดทนของโฬมเองก็ไม่ได้มีมากขนาดนั้น ทว่าไม่รู้ทำไม เขากลับต้องการรอผู้หญิงคนนี้ และอยากได้คนนี้จนแทบบ้า แม้จะยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตาเธอจริงๆ เลยก็ตาม "หวังว่าที่มึงรอมาทั้งสัปดาห์มันจะคุ้มนะ" อคิณเอ่ยเสียงเนือย "หึลองมาพนันกันดูไหมล่ะ ถ้ามาถึงแล้วพวกมึงไม่ชอบ กูจ่ายคนละแสนเลย" "เอาดิถ้าเห็นแล้วผ่าน กูให้มึงเลยสองแสน" เขากระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ เศษเงินแค่นั้นเขายินดีเล่นสนุกด้วยอยู่แล้ว "กูเอาด้วย" ภัทรกำลังเบื่อๆ จึงสมทบด้วยอีกคน "งั้นก็ดีมาดูกันว่าคืนนี้ใครจะชนะพนัน" โฬมกระตุกยิ้มร้าย รู้สึกได้เลยว่าคืนนี้จะต้องสนุกมากแน่ๆ! _________________________________________ เรื่องนี้เน้นความแซ่บ ความเสว แบบพริกสิบโลก็เอาไม่อยู่! พระเอกคลั่งรัก กินดุ กินจุอีกตามเคย ใครชอบแนวฮาเร็ม พระเอก 3 คน ห้ามพลาดค่า~

พลอยอันดา พริตตี้สาวสวยตัวท็อป ที่สู้ชีวิตเพียงลำพังเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง แต่เธอกลับไปมีวันไนต์สแตนด์กับผู้ชายแปลกหน้าและดันพลาดท้อง แต่ทว่าโชคชะตาดันเล่นตลกกับเธอเมื่อพ่อของลูกในท้องของเธอคือพายุ หมอสูตินารีเวชที่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ "ผมจะรับผิดชอบลูกในท้องของคุณ แต่ผมมีข้อแม้" "ข้อแม้อะไร" "คุณต้องไปอยู่กับผมที่เพนท์เฮาส์" "คุณแค่จ่ายค่าเลี้ยงดูมาก็พอ ที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเอง" "หึ! ที่แท้ก็อยากได้แค่เงินสินะ" เรื่องราววุ่น ๆ ของคนสองคนที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากัน แต่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเพราะสายใยที่ก่อกำเนิดขึ้นมาจะเป็นอย่างไรต่อไป พลอยอันดาจะพ่ายแพ้ให้กับความเร่าร้อนของพายุหรือไม่ ในเมื่อเขาไม่ได้ต้องการจะรับผิดชอบแค่ลูกเพียงอย่างเดียว

“คนนั้นมาใหม่เหรอไม่เคยเห็นหน้า” “คนไหนเฮีย” “นั่นไง” “อ๋อ~ ไม่ได้มาใหม่หรอก ปกติน้องช่วยงานในครัว ทีแรกมาสมัครเสิร์ฟนี่แหละแต่เฮียเตอร์ไม่ให้เด็กอายุต่ำกว่า 20 มาเสิร์ฟ นี่เพิ่งอายุ 20 มาหมาดๆ เลยให้ขึ้นมาเสิร์ฟ” “อืม พี่มึงมันหัดมีคุณธรรมตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” “ตั้งแต่มีเมียไง เฮียก็หาบ้างดิ” “ไม่ว่ะ ขี้เกียจเจ็บบ่อยๆ อีกอย่างกูมีคุณธรรมล้ำหน้าพี่มึงมานานแล้วไอ้เปอร์” “โห่ คนเรามันต้องผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดก่อนจะได้เจอความสวยงามเสมอเฮีย ว่าแต่ถามทำไม สนใจเหรอเฮีย” “เปล่า แค่ไม่เคยเห็นก็เลยถาม” “เหรอเฮีย แต่น้องเขาสเปคเฮียเลยนะนั่นเรียบร้อยสุดๆ” “...เหรอ?” ผมมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นแล้วก็พูดออกมาสั้นๆ “ทำไมทำหน้าไม่เชื่อแบบนั้นล่ะ เฮียรู้ไหมน้องเขาเป็นเด็กดีมากนะทำงานหาเงินเรียนเอง บอกตรงๆ ว่าโคตรเหมาะกับเฮีย สนใจจีบเป็นเมียแล้วส่งเสียเรียนต่อไหมเดี๋ยวเปอร์จัดให้” “พูดเหี้ยไรของมึง กูเห็นเรียบร้อยอ่อยหนักมาเยอะแล้ว” “มันก็ไม่ทุกคนน่าเฮีย” “หึๆๆ พวกเรียบร้อยนี่ไม่ใช่สเปคกูแล้วว่ะไอ้เปอร์ ดูแข่งรถได้แล้วเผื่อจะเอาไปพัฒนารอบหน้ามึงจะได้ไม่แพ้จนขายขี้หน้าอีก” ผมตัดบทไอ้คู่สนทนาที่ถามมันแค่นิดเดียวแต่มันชวนคุยต่อซะยืดยาว แล้วก็หันไปสนใจการแข่งรถต่อ ในสนามมีอะไรให้สนใจมากกว่าเรื่องผู้หญิงตั้งเยอะ ผมชื่อมิกซ์ครับ เป็นนักศึกษาปี 4 มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เป็นเดือนมหาลัย เป็นประธานสโมสรนักศึกษา พ่อแม่เป็นนักธุรกิจที่...รวยมั้ง ใช้คำว่ารวยหรือโคตรรวย หรือว่ามหาเศรษฐีผมก็ไม่รู้เหมือนกันช่างมันเถอะครับมันเงินพ่อแม่ผมไม่ใช่เงินผม แล้วก็เป็นเพื่อนกับเจ้าของสนามแข่งรถที่ผมกำลังนั่งดูอยู่ ส่วนไอ้ที่คุยกับผมเมื่อกี้มันชื่อคูเปอร์เป็นน้องชายของไอ้ชัตเตอร์เจ้าของสนาม ข้อมูลของผมมีแค่นี้ล่ะครับรู้จักผมแค่นี้ไปก่อน เอาแค่ที่ผมอยากให้รู้จักก็พอ “เป็นไรของมึงวะทำไมดูหงุดหงิด” ไอ้เวกัสเพื่อนสนิทอีกคนของผมที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมาถามหลังจากที่ผมคุยกับไอ้คูเปอร์จบได้สักพัก “เปล่า” “เปล่าเชี่ยไรปกติมึงไม่นั่งทำหน้าอมขี้แบบนี้ ทำหน้าคนดีหน่อยไอ้ห่าเดี๋ยวคนรู้ว่าเลว” “เลวพ่อง!” ผมหันไปด่าไอ้เวกัสแล้วก็หันกลับมาสนใจการแข่งรถต่อ ผมไม่ได้อารมณ์ไม่ดีหรอกครับ แค่หงุดหงิดนิดหน่อยที่เห็นเด็กเสิร์ฟใหม่ของที่นี่ทำท่าทางกล้าๆ กลัวๆ แล้วก็เกร็งใส่ลูกค้าผู้ชาย บอกตรงๆ ว่ามันขัดตาผม รู้สึกโคตรไม่เข้าตาเลยพวกผู้หญิงเรียบร้อย เพราะเจอมากับตัวหลายครั้งแล้วเรียบร้อยอ่อนหวานสุดท้ายก็...หึ! “น้องคนนั้นสวยว่ะ” “ใคร?” “เด็กเสิร์ฟใหม่ไง เสียดายไม่มาเสิร์ฟโต๊ะเรา” “มึงอยากได้เหรอวะ” ผมหันไปถามไอ้เวกัส ไม่ได้ถามเพราะอยากได้ผู้หญิงคนนั้นเหมือนกันหรอกครับ ปกติพวกผมก็ถามกันแบบนี้อยู่แล้ว “เปล่าเห็นสวยดีกูก็เลยอยากแทะโลมด้วยสายตา” “หึๆๆ โคตรเหี้ย” ผมกระดกเหล้าเข้าปากก่อนที่จะหัวเราะแล้วก็สรรเสริญมัน “กูเหี้ยเปิดเผยครับไอ้มิกซ์” มึงมองผมแล้วก็ยิ้มมุมปากให้ “หึ! อย่างมึงน่ะเหรอจะแค่แทะโลมด้วยสายตา” ร่านกว่าหมาเดือน 9 หอนหาคู่ก็ไอ้เวกัสนี่ล่ะครับ “ไม่ใช่สเปคกูนี่หว่า กูชอบผู้หญิงร้ายๆ เซ็กซี่แล้วก็เอ็กซ์ๆ มึงก็รู้ แต่นี่สเปคมึงต่างหาก” “ไม่ว่ะ กูไม่ชอบแบบนี้แล้ว” “เข็ด?” ไอ้เวกัสเลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นตอนที่พูดเห็นแล้วรู้สึกว่ามันกวนตีนดีครับ “เปล่า กูแค่ขยาดไม่อยากข้องเกี่ยวกับผู้หญิงแบบนี้อีก” “ก็ไม่ทุกคนมั้งไอ้ห่า ลองพนันกับกูไหมล่ะ กูว่าน้องคนสวยคนนั้นไม่ได้เป็นแบบลลินแล้วก็เอมแน่นอน” “หึ!” “1 ล้าน ถ้าไม่ใสมึงเอาไปได้เลย” ไอ้เหี้ยกัสเป็นอะไรนักหนาอะไรนิดๆ หน่อยๆ ก็ชอบพนัน “10 ล้านกูก็ไม่เอา ไม่อยากเสียเวลาไปข้องแวะกับผู้หญิงประเภทนั้น” ผมตอบมันแล้วก็มองไปทางผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงผมยาว ผิวขาว ตาโต หน้าตาสวยหวาน แต่งหน้าบางๆ ยิ่งทำให้สวยมากจนไม่อยากละสายตา ท่าทางการเดินทุกอย่างถูกเซ็ตให้คนที่มองเห็นดูแล้วรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่เรียบร้อย แต่เรียบร้อยแบบนี้ผมเจอมาเยอะแล้วครับ เรียบร้อยกว่านี้ก็สัมผัสมาแล้ว แต่สุดท้ายก็รู้ว่ามันแค่เปลือก “ไอ้ห่ามึงเอาอะไรมาตัดสินว่าบุคลิกแบบนี้ต้องนิสัยเหมือนกันทุกคน” “ประสบการณ์กับเซ้นส์ของกูไง” “ระวังเซ้นส์พังนะครับไอ้คนดี” “หึๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะพังไหมเพราะกูไม่เสียเวลาไปข้องเกี่ยวกับผู้หญิงเรียบร้อยอ่อนหวานแบบนั้นอีกแล้วว่ะ” ...พวกผู้หญิงเรียบร้อยมันโคตรขัดตาผมเลย บอกแล้วไงครับว่าเจอกับตัวมาหลายครั้ง ที่บอกว่าเรียบร้อยอ่อนหวานสุดท้ายก็... ไม่ได้แรดหรอกแต่เรียกว่า “ร่าน” เลยดีกว่า!

เบสตั้น อัครา อาร์กเเลนด์ มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งไทย-อิตาลี ลูกชายเพียงคนเดียวของ ตระกูล อาร์ก ที่เป็นมาเฟียใหญ่ของอิตาลี เพราะความเป็นลูกคนเดียว เขาจึงถูกเลี้ยงมาแบบถูกกดดันทุกอย่าง เลยทำให้มาเฟียหนุ่มกลายเป็นคนเงียบขรึม เย็นชา และไม่มีหัวใจ ชีวิตเขาไม่ได้มีความรักจากครอบครัวเป็นตัวขับเคลื่อน แต่มีเพียงหน้าที่ทุกอย่างเป็นตัวขับเคลื่อน เนเบล เนนิชา นันทนากรณ์ ลูกสาวเพียงคนเดียวของท่าน พีระ นักการเมืองเเละนักธุรกิจอสังหาที่รวยระดับต้นๆของเมืองไทย ด้วยความเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวที่ถูกดูแลตามใจทุกอย่างมาโดยตลอด ทำให้เธอเป็นคนนิสัยเอาเเต่ใจตัวเองเป็นหลัก อะไรที่เธออยากได้ก็คือต้องได้ เเละ เขาที่ตรงสเปกเธอทุกอย่าง ทำให้เธออยากได้เขา ไม่ว่าจะวิธีไหนก็ตาม แต่เธออาจจะไม่รู้ว่า สิ่งที่เธออยากได้และครอบครองนั้นคือ สิ่งที่อันตรายต่อเธอ

โซอี้สาวน้อยวัยสิบแปดย่างสิบเก้า กำลังจะไปเรียนมหาวิทยาลัย ระหว่างรอคอนโดที่พ่อกับแม่จองไว้ให้อยู่ตอนเข้าเรียนเรียบร้อย จึงไปอยู่กับพี่สาวชั่วคราวที่กรุงเทพ ระหว่างที่พ่อกับแม่ไปฮันนี่มูนรอบที่เท่าไหรก็จำไม่ได้แล้ว ความสาวน้อยผู้ไร้ประสบการณ์เรื่องเซ็กจึงตกเป็นของพี่เขย เพราะว่าอารมณ์และความอยากพาไป จนเมื่อไปเที่ยวพบกับชายหนุ่มชื่อมังกรที่โปรไฟล์ดีเริศ แต่เหมือนชีวิตสาวน้อยผู้อาภัพ จะไม่ได้เขาเป็นรักสุดท้าย เพราะเห็นธาตุแท้อันน่าขยะแขยงเสียก่อน เมื่อความผิดหวังบวกความเสียใจ นำพาให้เธอต้องมาพักใจบ้านเพื่อนแล้วก็เจอกับคนที่ไม่อยากเจอ และอยากรู้ความจริงบางอย่างจากมังกร เพื่อนรักที่แสนดีก็ช่วยเหลือเธอ จนได้รู้ความจริงที่แสนจะวุ่นวาย เพราะมังกรไปแอบแซ่บกับแฟนพี่ชายของเพื่อนสาว แล้วพี่ชายของเพื่อนสาวก็ดันมาชอบเธอ