รายการจัดอันดับหนังสือของ Dreame

ริน หรือ ภวริน ฉันคือผู้หญิงขายตัว มันหน้ารังเกียจใช่ไหม หึ...ใครๆก็บอกว่าฉันมันหน้ารังเกียจ แต่ไม่เคยมีใครถามถึงเหตุผลเลยว่าทำไมฉันถึงต้องมาขายตัวแบบนี้ โลกนี้มันชั่งไม่มีความยุติธรรม "เอาเงินไปแล้วถอดเสื้อผ้ามึงออกซะ" "แต่นี่มันห้องน้ำมหาลัยนะ"

เกริ่น.... ....ยะ..อย่านะ..พี่กำลังเข้าใจผิดอยู่..อึก..~ ผมไม่สนใจที่เธอพูด ผู้หญิงคนนี้แสดงละครเก่งจริงๆ ผมเกือบจะเชื่อเธอแล้วว่าเธอไม่ได้ขายตัว ผม: เลิกเล่นได้แล้ว เรามามีความสุขกันดีกว่า ...ยะ..อย่า..หนูไม่ได้ขายตัวจริงๆ หนูไม่ได้แสดงละครอะไรทั้งนั้น หนูพูดเรื่องจริง ปล่อยหนูไปเถอะ !! ผมกดท่อนเอ็นเข้าไปที่ช่องเสียวสีชมพูชวนหลงไหลนั้น กึด~ “อ๊า~ เข้าอยากจังวะ” ผมก็มมองดูรอยเชื่อมระหว่างผมกับเธอ “เชี้ย...เลือด !!” ผมมองหน้าผู้หญิงคนนั้น เธอนอนน้ำตาคลอ ตัวสั่นไปหมด "อยากได้เท่าไหร่...แลกกับเซ็กส์ครั้งนี้" เธอเงียบไม่ตอบผม เอาแต่นอนสะอื้น "กูถามว่ามึงจะเอาเท่าไหร่ แลกกับความบริสุทธิ์ของมึง"

อุ้มรักเจ้านายใจร้าย ภาสกฤต + นพรดา คำโปรย “ผมยังไม่อยากมีลูก...” นพรดาสะดุดลมหายใจ หัวใจหนาววูบจนชาไปทั้งตัวเมื่อได้ยินคำนั้นจากปากเขา “บอสไม่อยากมีลูก หรือไม่อยากมีลูกกับเก้ากันแน่” “ก็ทั้งสองอย่าง ผมยังไม่พร้อมจะมีลูกหรือมีใครเข้ามาในชีวิตตอนนี้” นพรดาเม้มริมฝีปากแน่น ใจสั่นรัวๆ เมื่อได้ยินถ้อยคำแสลงหูจากปากคนไร้หัวใจ “เอาเถอะ ถ้าคุณมีลูกกับผมจริง เราค่อยว่ากันอีกทีแล้วกัน ถ้าคุณอยากเก็บเด็กไว้แต่เลี้ยงเองไม่ไหวหรือไม่อยากเลี้ยง ผมจะเอาเด็กมาเลี้ยงเอง” ถึงยังไงพ่อกับแม่ของเขาก็อยากมีหลานอยู่แล้วคงไม่ขัดข้องอะไร “แต่ถ้าคุณไม่ต้องการเก็บเด็กไว้ ผมก็ไม่ว่า และเคารพการตัดสินใจของคุณ แล้วก็จะให้เงินคุณก้อนหนึ่งเป็นค่าชดเชยในสิ่งที่คุณต้องเสียไป ถือว่าเป็นความรับผิดชอบจากผมแล้วกัน” นพรดาหันขวับไปมองเขาตาเขม็ง ในใจเริ่มเดือดปุดๆ “แล้วถ้าเก้าไม่ยอมเลือกสองทางนี้ล่ะคะ” “แล้วคุณต้องการอะไรกันล่ะ” “ถ้าเก้าบอกว่าต้องการคุณกับทะเบียนสมรสหนึ่งใบในฐานะเมียและแม่ของลูกคุณล่ะคะ บอสจะว่ายังไง” “ฝันไปเถอะ” “นั่นไม่ใช่คำขอร้อง แต่เป็นประโยคบอกเล่า” “ผมขอเตือนคุณไว้สักอย่างนะนพรดา หากคุณโลภมากและเรียกร้องสถานะเกินตัว คุณก็จะไม่ได้อะไรจากผมเลย แม้แต่ความเป็นพ่อของเด็กถ้าหากว่าคุณท้องขึ้นมาจริงๆ” “ได้ค่ะ งั้นคุณก็จำคำพูดนี้ไว้ให้ดีแล้วกันนะคะ ฉันจะไม่เรียกร้องอะไรจากคุณอีก และคุณเองก็ไม่มีสิทธิ์จะมาเรียกร้องอะไรจากฉันเหมือนกัน แล้วถ้าฉันเกิดมีลูกขึ้นมาจริงๆ ฉันก็จะบอกเขาว่าพ่อเขาตายไปแล้ว แต่ถ้าลูกอยากมีพ่อ ฉันก็จะหาพ่อใหม่ให้เขาสักคน อืม...แบบนี้ก็เข้าท่าดีเหมือนกันนะ” อย่านะ...อย่ามาเสียดายทีหลังก็แล้วกันคนใจร้าย!

🛎โปรยโซ่รัก🛎 เมื่อการแต่งงานไม่ใช่ตอนจบ มันคือการเริ่มต้นของชีวิตคู่เต็มรูปแบบ และความไม่สมหวังมันดันตกเป็นของเธอ “หม่อมหลวงฟ้าโปรด” “วันนี้วันครบรอบแต่งงาน มันควรเป็นวันที่ดีสิ” “พี่บอกให้กลับไป มีอะไรไปคุยที่บ้าน” “ไม่ โปรดจะคุยตรงนี้ ที่นี่” “เป็นอะไร ทุกทีไม่เป็นแบบนี้ ไม่วุ่นวายแบบนี้ด้วย” “อ๋อ นี่โปรดผิดเหรอคะ” “เธอไม่ให้เกียรติฉัน” ฟ้าโปรดหน้าชา คนที่ต้องเสียเกียรติมันคือเธอต่างหาก “แล้วพี่ให้เกียรติโปรดตรงไหน กี่ครั้งแล้วที่พี่นอกใจโปรด” “อย่าทำให้พี่โกรธ พี่จะย้ำเป็นครั้งสุดท้าย มีอะไรไปคุยที่บ้าน” “ครั้งแรกโปรดปลอบใจตัวเองว่าพลาด แต่นี่มันดันมีจนถึงครั้งที่สี่และอาจจะมีครั้งที่ห้า หก เจ็ด แปดตามมา” ภรรยาสาวกัดปาก “พอกันที !” คนรักปรี่เข้าหาผู้หญิงของสามีขณะทางนั้นหวีดร้องตกใจหลบซ่อนใต้แผ่นหลังแข็งแรง และกิตติกวินก็พร้อมที่จะปกป้องเสียด้วย “อย่านะ อย่าทำอะไรฮานะ ฮานะกลัว” หญิงชู้ร้องขอแกล้งร่ำไห้ “อย่ามาใช้กิริยาต่ำ ๆ ไร้การศึกษาต่อหน้าพี่ พี่เลือกเธอเป็นเมียเพราะการวางตัวของเธอ ชาติกำเนิดของเธอ คนอื่นมันก็แค่เศษ แต่เธอคือภรรยาของพี่” คำตอบนั้นสร้างความเจ็บปวดได้เป็นอย่างดี คนพรรค์นี้ไม่เหมาะสมเป็นพ่อของใครจริงไหม นี่อาจจะเป็นของขวัญที่เลวร้ายในวันครบรอบแต่งงาน แต่ลูกน้อยในครรภ์คือของขวัญอันแสนวิเศษในวันนี้เช่นกัน ฟ้าโปรดจะพาลูกไปให้ไกลแสนไกล เขาจะไม่มีวันรับรู้ว่าลูกที่ตนเองอยากได้นักหนากำลังจะเกิดมาลืมตาดูโลก และหญิงสาวไม่ใช่คนอ่อนแอ ก่อนจากกันเธอมีของฝากแสบ ๆ คัน ๆ พอให้สามีและหญิงชู้กระชุ่มกระชวยจดจำกันไปจนตาย

น้ำตาของเธอทำฉันรู้สึกดีเป็นบ้า

ใครจะไปคิดกันว่าหญิงสาวมหาวิทยาลัยปีสามอย่างเธอจะมานอนร้องขอชีวิตใต้ร่างเด็กหนุ่มมัธยมปลาย...น้องชายเพื่อนสนิท

"เก็บไว้กินตอนฉันเสร็จ ฉันไม่ใช้ถุงให้เสียของหรอกในเมื่อเธอยังซิง" เธอ ปาริฉัตร หญิงสาววัย22 ลูกหนี้สาวแสนสวย เขา ภาคินทร์ เสี่ยหนุ่มวัย32 เจ้าหนี้หนุ่มสุดเหลี่ยมจัด เขาอยากได้เธอมาครอบครอง จึงได้ยื่นข้อเสนอที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้ ...................................... เอี๊ยดดดด เสียงล้อรถลากถนนเป็นรอยยาว หญิงสาวหันมองไปรอบๆอย่างตกใจ แล้วก็พบว่ารถของเสี่ยมาจอดหน้าร้านขายยาร้านหนึ่ง "เดี๋ยวมา" เสี่ยภาคินทร์บอกกับเธอแล้วลงจากรถไป ผ่านไปครู่หนึ่ง เสี่ยกลับขึ้นมาพร้อมกล่องยาสี่เหลี่ยม "เอาไว้กินหลังฉันเสร็จ" เสี่ยหนุ่มบอกแล้วกระชากรถออกไปอย่างไว "ยาคุมฉุกเฉิน" ปาริฉัตรอ่านข้างกล่องออกเสียงมาเบาๆ "ฉันจะสดกับเธอ ฉันไม่ใส่ถุงยางให้เสียของหรอก ในเมื่อเธอยังซิง" เสี่ยหนุ่มบอกแล้วหมุนพวงมาลัยรถเลี้ยวเข้าไปจอดหน้าโรงแรมห้าดาวแห่งหนึ่ง ปาริฉัตรตะลึงใบหน้าซีดเผือด ตัวเธอแข็งทื่อไม่ขยับขณะที่มือเล็กกำกล่องยาที่เสี่ยซื้อมาให้จนยับยู่ยี่ ถึงจะมียาคุมแต่เธอก็กลัวท้องอยู่ดี นิยายชุดพิศวาสรัก อ่านเรียงได้ตามนี้เลยนะคะ 1. พิศวาสรักลูกหนี้ (เสี่ยภาคินทร์ + ปาริฉัตร) 2. พิศวาสรักเด็กหมอ (หมอชวิณ + แก้มใส) 3. พิศวาสรักเด็กฝาก (ภูริช + พลอยลลินณ์) 4. พิศวาสรักเมียแต่ง (ธันวา + รินรดา) ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และ พ.ศ. 2558 (ฉบับ 2) นิยาย เรื่อง พิศวาสรักลูกหนี้ เป็นผลงานของนักเขียนนามปากกา violet แต่เพียงผู้เดียว ห้ามมิให้ผู้ใดทำซ้ำ ดัดแปลง เผยแพร่แก่สาธารณชนโดยมิได้รับอนุญาต หากผู้ใดละเมิดจะมีโทษปรับตั้งแต่ 10,000 บาท ถึง 100,000 บาท หากเป็นการกระทำเพื่อการค้าจะมีโทษจำคุกตั้งแต่ 2 เดือน ถึง 2 ปี หรือปรับตั้งแต่ 50,000 บาท ถึง 400,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ