ตัวแรงวิศวะ ล่ารักยัยมาเฟีย บทนำ "กรี๊ด!!กรี๊ด!!กรี๊ด!!" เสียงร้องเชียร์ดังลั่นไปทั่วท้องสนาม ในขณะที่ทีมฟุตบอลของคณะวิศวกรรมศาสตร์ กำลังดวนแข้งกันอย่างเชือดเฉือน กับทีมจากคณะบริหาร หากแต่เสียงร้องเชียร์ไม่ได้มาจากการ ลุ้นผลฟุตบอลเสียทีเดียว ฉัตรฐิติวัฒน์ ธนาภัทรวรโชติ (ฉัด-ทิ-ติ-วัด ทะ-นา-พัด-วอ-ระ-โชด)[พี่ไดจิ ]วิศวะกรรมศาสตร์ปี4 หน้าตาหล่อเหลาราวเทพบุตร ความสูงราวๆ 185 ซม กำลังนำทีมจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ ดวลแข้งกันอย่างดุเดือดกับคณะบริหาร ท่ามกลางเสียงเชียร์อื้ออึงจากสาวๆทั้งในและต่างคณะ ที่หลงใหลในความหล่อและแสนจะเพอร์เฟคของกลุ่มพวกเขา ซึ่งมีกัปตันทีมคือพี่ไดจิ และกลุ่มเพื่อนรักอย่างสายธาร ซันเดย์ ภูภูมิ และปกป้อง จึงไม่แปลกที่จะมีเสียงเชียร์ที่ดังคับสนาม
พวกเรารุนแรงนะ ไม่เอาแค่รอบเดียวด้วย ถ้ามั่นใจว่าไหว...ก็นัดวันมาได้เลย _________________________________________ ตัวอย่างความฟิน "ทำไมกูต้องมานั่งรอผู้หญิงที่ไม่รู้จักกระทั่งชื่อด้วย" เสียงทุ้มของอคิณบ่นอุบ เมื่อถูกเพื่อนเวรรบเร้าให้มารอที่โรงแรม เพราะนัดกับผู้หญิงคนนั้นผ่านแอปฯ สำเร็จหลังจากที่กินแห้วรอมาหลายวัน "น้องเขาชื่ออัยย์" "อาจจะไม่ใช่ชื่อจริงก็ได้นี่" ภัทรที่นั่งจิบไวน์ราคาแพงอยู่บนโซฟาเอ่ยขึ้นบ้าง "แล้วไงกูสนที่ไหนล่ะ" โฬมไหวไหล่น้อยๆ อย่างไม่นึกใส่ใจตั้งแต่แรก กับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่ลูกน้องนัดมาให้ก็ไม่เคยใส่ใจชื่อหรือจำหน้าค่าตาได้เลยสักคน เพราะงั้นเธอจะเป็นใครมาจากไหนเขาไม่สนอยู่แล้ว ที่เขาสนมีแค่หุ่นยั่วๆ และเอวบางน่าขย้ำให้แหลกคามือนั่นต่างหาก! "ถ้าอีกห้านาทียังไม่มา กูกลับแล้วนะ" อคิณเอ่ยเสียงเรียบ เขาไม่ได้ต้องการมาที่นี่ตั้งแต่แรก แต่ก็ยอมรับว่าหุ่นของผู้หญิงคนนั้นมันน่ากระแทกมากจริงๆ ดังนั้นเขาจะให้เวลาเธออีกแค่ห้านาทีเท่านั้น "ใช่ถ้าไม่ตรงปก กูก็กลับเหมือนกัน" ว่าแล้วภัทรก็หยิบมือถือขึ้นมาเล่นฆ่าเวลา เมื่อคืนตอนที่ไปคลับ เขากับเพื่อนๆ เตะตาผู้หญิงคนหนึ่งเข้า ทว่าในเมื่อให้ลูกน้องไปดีลแต่เธอไม่รับข้อเสนอ คนอย่างพวกเขาก็ไม่อยากบังคับ เลยลองเสี่ยงดวงมาเจอกับสาวน้อยปริศนาในแอปฯ นัดเดตของไอ้เพื่อนเวรดูสักครั้ง "เหอะ ใจเย็นหน่อยไหมล่ะ ยังไม่ถึงเวลานัดเลยนี่" ความอดทนของโฬมเองก็ไม่ได้มีมากขนาดนั้น ทว่าไม่รู้ทำไม เขากลับต้องการรอผู้หญิงคนนี้ และอยากได้คนนี้จนแทบบ้า แม้จะยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตาเธอจริงๆ เลยก็ตาม "หวังว่าที่มึงรอมาทั้งสัปดาห์มันจะคุ้มนะ" อคิณเอ่ยเสียงเนือย "หึลองมาพนันกันดูไหมล่ะ ถ้ามาถึงแล้วพวกมึงไม่ชอบ กูจ่ายคนละแสนเลย" "เอาดิถ้าเห็นแล้วผ่าน กูให้มึงเลยสองแสน" เขากระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ เศษเงินแค่นั้นเขายินดีเล่นสนุกด้วยอยู่แล้ว "กูเอาด้วย" ภัทรกำลังเบื่อๆ จึงสมทบด้วยอีกคน "งั้นก็ดีมาดูกันว่าคืนนี้ใครจะชนะพนัน" โฬมกระตุกยิ้มร้าย รู้สึกได้เลยว่าคืนนี้จะต้องสนุกมากแน่ๆ! _________________________________________ เรื่องนี้เน้นความแซ่บ ความเสว แบบพริกสิบโลก็เอาไม่อยู่! พระเอกคลั่งรัก กินดุ กินจุอีกตามเคย ใครชอบแนวฮาเร็ม พระเอก 3 คน ห้ามพลาดค่า~
“ยกเลิกงานหมั้นซะใจ๋ อย่าทำให้เรื่องมันแย่ไปมากกว่านี้” “ต่อให้ต้องเลือกใหม่ ใจ๋ก็ยังจะเลือกพี่เสือ” ฉันมองหน้าคนตัวสูง ผู้ชายที่แอบรักมานานหลายปี “ฉันให้เธอเป็นได้มากที่สุดแค่น้องสาว ถ้าไม่อยากเป็น ก็มีอีกสถานะ สนใจไหม?” “สถานะอะไรคะ” “คนไม่รู้จัก” “……..” “ถ้ามั่นใจจะให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ก็อย่าว่าฉันใจร้าย”
‘ต่อให้มึงสลัดคราบทอม แล้วแต่งหญิงให้สวยกว่านี้ร้อยเท่า กูก็ไม่เหลือบตาแล เกลียดก็คือเกลียด…ชัดนะ!’ ปรเมศ จิรกุล หมอหนุ่มเนื้อหอม รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาขึ้นชื่อเรื่องความฮอตฉ่า เป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เทคแคร์ดีเยี่ยม และให้เกียรติผู้หญิงทุกคน ยกเว้นกับธารธารา อัศวนนท์ ปรเมศตั้งแง่รังเกียจธารธาราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า เพียงเพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย เขาเลยประณามว่าเธอเป็นพวกผิดเพศน่ารังเกียจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอสาวมาดทอมหัวใจหญิงนั้นจะเฝ้ารักและแอบมองเขาอยู่ห่างๆ เพราะเจียมตัวดีว่าอีกฝ่ายแสนจะรังเกียจ และดูเหมือนคำกล่าวที่ว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นจะใช้ไม่ได้ผลสำหรับคนทั้งคู่ กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหวหมอหนุ่มจอมยโสก็ต้องคอยราวี และตามหึงหวงเมื่อมีใครคิดจะจีบ ‘เมียทอม’ ของเขา แต่กว่าจะรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาเสียแล้ว “หนูดีไม่ใช่เมียกู มึงต่างหากที่เป็นเมียกู” คำพูดโต้งๆ ทำให้คนฟังทำหน้าไม่ถูก พวงแก้มใสแดงระเรื่อ “กูไม่ใช่เมียมึง” เธอค้านอย่างไม่เต็มเสียงนัก “แล้ว ‘คืนนั้น’ ไอ้หน้าไหนวะ ที่มันนอนแบให้กูเอาอย่างเมามัน อ้อ…แต่ก็อย่าเข้าใจผิดล่ะว่ากูพิศวาสมึง แบนราบแบบนี้ถ้าไม่เมาจนหน้ามืดเหมือนคืนนั้นกูคงเอาไม่ลง ชิบหาย! เอากับมึงเหมือนเอากับผู้ชายเลยว่ะ” วาจาดูแคลนพร้อมการแค่นยิ้มแบบเยาะๆ ทำให้คนฟังเจ็บลึกในอก หัวตาร้อนผ่าว ทว่ากลับต้องกล้ำกลืนฝืนทนเอาไว้ “มึงไม่ต้องห่วงหรอก กูรู้แก่ใจดีว่ามึงเกลียดกูมากแค่ไหน” “รู้อย่างนั้นก็ดี แล้วก็อย่าไปบอกใครล่ะว่ากูเผลอจับมึงทำเมีย ขึ้นขี่ทอม…รู้ไปถึงไหนแม่งอายไปถึงนั่น”
“เมื่อแฟนเก่าหวงก้าง แต่แฟนใหม่ดันร้ายกว่า" เกมรักครั้งนี้จึงไม่มีใครยอมใคร ฟอร์ม หนุ่มวิศวะปี 3 ทายาทตระกูลนักธุรกิจอสังหา หล่อเหลาราวเทพบุตร ไม่เคยศรัทธาเรื่องความรัก ผู้รักศักดิ์ศรีเหนือสิ่งอื่นใด จงใจเข้าหา การ์ตูน ดาวคณะวิศวะปี 2 เพียงเพราะอยากเอาชนะคู่อริ หลังจากที่รู้ว่าการ์ตูนคือแฟนสาวของคู่อริ แต่มันกลับไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิด เพราะเหยื่อที่เขาหมายจะเล่น กลับทำให้ใจเขาเริ่มสั่นคลอน - หนึ่งคนตั้งใจหลอกเพียงเพื่อความสะใจ - อีกคนมอบหัวใจให้เพราะคิดว่าได้รับรักแท้ สุดท้ายแล้วในเกมระหว่างผู้ล่าและเหยื่อ ใครกันแน่ที่จะเป็นฝ่ายตกหลุมรัก และยอมพ่ายแพ้ให้กับเกมรักในครั้งนี้
“มีญา” มหิธรานนท์ ลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจพันล้านผู้มีชื่อเสียงในแวดวงอสังหาริมทรัพย์ หลังจบม.ปลายจากอังกฤษ เธออ้อนพ่อขอกลับมาเรียนต่อ “คณะวิศวกรรมศาสตร์” ที่ไทย เพราะอยากใช้ชีวิตแบบธรรมดา ๆ สักครั้งในชีวิต เธอปิดบังฐานะ ใช้ชีวิตในชื่อปลอม “มิน” และเช่าคอนโดหรูใกล้มหาวิทยาลัยเพื่ออยู่เงียบ ๆ แต่คืนแรกที่ย้ายเข้ามา…กลับได้ยินเสียง “กิจกรรมเข้าจังหวะ” ของคู่รักข้างห้องดังทะลุกำแพงจนเธอนอนไม่ได้! มีญาทนไม่ไหว เขียนโน้ตด่าอย่างสุภาพแต่แสบ ๆ ไว้หน้าห้อง “คืนนี้ช่วยเบาเสียงหน่อยนะคะ เสียงคุณดังจนคิดว่าดูซีรีส์เรทอยู่ในห้องตัวเองแล้ว” เธอคิดว่าคงไม่เจอกันอีก…แต่วันรับน้องคณะวิศวะ กลับได้รู้ว่า “ข้างห้อง” คือ พี่คิณ คิณกร กิตติวรกุล พี่ว้ากปีสามสุดหล่อแต่ปากร้าย ที่ขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้และเสียงดังเวลาโมโห (รวมถึงเสียงอื่นที่เธอเคยได้ยิน…)
โซอี้สาวน้อยวัยสิบแปดย่างสิบเก้า กำลังจะไปเรียนมหาวิทยาลัย ระหว่างรอคอนโดที่พ่อกับแม่จองไว้ให้อยู่ตอนเข้าเรียนเรียบร้อย จึงไปอยู่กับพี่สาวชั่วคราวที่กรุงเทพ ระหว่างที่พ่อกับแม่ไปฮันนี่มูนรอบที่เท่าไหรก็จำไม่ได้แล้ว ความสาวน้อยผู้ไร้ประสบการณ์เรื่องเซ็กจึงตกเป็นของพี่เขย เพราะว่าอารมณ์และความอยากพาไป จนเมื่อไปเที่ยวพบกับชายหนุ่มชื่อมังกรที่โปรไฟล์ดีเริศ แต่เหมือนชีวิตสาวน้อยผู้อาภัพ จะไม่ได้เขาเป็นรักสุดท้าย เพราะเห็นธาตุแท้อันน่าขยะแขยงเสียก่อน เมื่อความผิดหวังบวกความเสียใจ นำพาให้เธอต้องมาพักใจบ้านเพื่อนแล้วก็เจอกับคนที่ไม่อยากเจอ และอยากรู้ความจริงบางอย่างจากมังกร เพื่อนรักที่แสนดีก็ช่วยเหลือเธอ จนได้รู้ความจริงที่แสนจะวุ่นวาย เพราะมังกรไปแอบแซ่บกับแฟนพี่ชายของเพื่อนสาว แล้วพี่ชายของเพื่อนสาวก็ดันมาชอบเธอ
พลอยอันดา พริตตี้สาวสวยตัวท็อป ที่สู้ชีวิตเพียงลำพังเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง แต่เธอกลับไปมีวันไนต์สแตนด์กับผู้ชายแปลกหน้าและดันพลาดท้อง แต่ทว่าโชคชะตาดันเล่นตลกกับเธอเมื่อพ่อของลูกในท้องของเธอคือพายุ หมอสูตินารีเวชที่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ "ผมจะรับผิดชอบลูกในท้องของคุณ แต่ผมมีข้อแม้" "ข้อแม้อะไร" "คุณต้องไปอยู่กับผมที่เพนท์เฮาส์" "คุณแค่จ่ายค่าเลี้ยงดูมาก็พอ ที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเอง" "หึ! ที่แท้ก็อยากได้แค่เงินสินะ" เรื่องราววุ่น ๆ ของคนสองคนที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากัน แต่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเพราะสายใยที่ก่อกำเนิดขึ้นมาจะเป็นอย่างไรต่อไป พลอยอันดาจะพ่ายแพ้ให้กับความเร่าร้อนของพายุหรือไม่ ในเมื่อเขาไม่ได้ต้องการจะรับผิดชอบแค่ลูกเพียงอย่างเดียว
พอแล้วกับการรักเขาข้างเดียว ตลอดเวลา 4 ปี ที่ผ่านมาเขาเห็นเธอเป็นแค่ยัยตัวร้ายที่เขาไม่เคยคิดจะรักแต่พอเธอตัดใจ..เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไปค่ำคืนเดียว..กลับเปลี่ยนแปลงทุกอย่างคนหนึ่ง เคยเป็นฝ่ายวิ่งตามกลับเป็นฝ่ายวิ่งหนีอีกคนหนึ่ง เคยเป็นฝ่ายวิ่งหนีแต่กลับต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามความสัมพันธ์ที่สวนทางของเขาและเธอจะจบลงเช่นไร เมื่อเขาที่เธอเคยรัก กลับกลายเป็นคนที่เธอเกลียดที่สุดและเธอคนที่เขาเคยเกลียด กลับกลายเป็นคนที่เขารักมากที่สุด
เหตุเกิดจากโฟกัส สาวน้อยจากคณะสถาปัตย์ ขับรถชนท้ายรถหรูของรุ่นพี่หนุ่ม อย่างธีร์ หรือธีร์ธัช หนุ่มหล่อทรงแบดคณะวิศวะปี4 แต่ด้วยค่าซ่อมที่แพงแสนแพง เด็กสาวที่มาจากครอบครัวไม่ได้ร่ำรวยนัก จึงไม่มีเงินก้อนมาจ่ายค่าซ่อมก้อนโต ขอผัดขอผ่อน ขอเลื่อน จนรุ่นพี่เอือมระอา จากเจ้าหนี้ที่คอยตามทวงหนี้ กลับมองเห็นอีกด้านของสาวน้อย เธอน่ารัก แก่นแก้ว และที่สำคัญ เธอทำงานทุกอย่างเพื่อแลกกับเงิน ความน่ารักแก่นแก้วของโฟกัส จะละลายใจรุ่นพี่ทรงแบดได้รึเปล่าน๊า มาลุ้นความน่ารักของรุ่นน้องปี1กับพี่วิศวะปี4ไปพร้อมกันนะคะ